Τι σου 'κανα και πίνεις

Δελτίο Τύπου για 29/01/14, ώρα 7μμ, στο ΤΙΤΑΝΙΑ

Ο ΣΥΓΑΠΑ στα 12 χρόνια λειτουργίας του ανέδειξε τα προβλήματα του ενός εκατομμυρίου διαζευγμένων ζευγαριών στην Ελλάδα. Επεξεργάστηκε 35.000 προβλήματα των μελών του (άνδρες-γυναίκες). Εξάλλου, πιστεύουμε οτι το πρόβλημα είναι συνολικό και δεν αφορά μόνο άνδρες και για τον λόγο αυτό, τα μισά μέλη του Διοικητικού μας Συμβουλίου είναι γυναίκες.

Με επιστημονικό τρόπο δείξαμε το δρόμο ώστε να μη καταστραφούν τα παιδιά των διαζυγίων, να υπάρχει κοινωνική πολιτική για τα διαζύγια, διαμεσολάβηση, πραγματογνώμονες, κοινωνικές υπηρεσίες στα δικαστήρια και στις γειτονιές ώστε να προβλέπουν και σε περίπτωση δικαστηριακής συνδρομής, να υπάρχει συνεπιμέλεια και οικογενειακοί δικαστές/οικογενειακά δικαστήρια. 

Πριν από την οικονομική κρίση στη χώρα μας, διαπιστώσαμε την ανισότητα, αδιαφάνεια, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παντελή έλλειψη προστασίας των παιδιών των διαζυγίων και έλλειψη αγωγής/εκπαίδευσης των ενδιαφερόμενων φορέων και ατόμων και έτσι αναλάβαμε το έργο της πολιτείας.

Προ πέντε ετών, αναφέραμε οτι οι πολιτικοί στη χώρα μας δεν επιθυμούν την διευθέτηση του σοβαρού αυτού προβλήματος που μαστίζει τη κοινωνία μας. Η σημερινή κυβέρνηση επίσης, δεν θέλει να συμμορφωθεί στα παρακάτω θέματα:

1) Υπακοή στις τρεις αποφάσεις από τα δικαστήρια Ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταδικάζουν τη χώρα μας

2) Συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις διοικητικών δικαστηρίων της χώρας μας που επιτρέπουν την αναγραφή στις φορολογικές δηλώσεις των παιδιών γονέων που δεν έχουν την επιμέλεια των παιδιών τους.

3) Νομοθετική ρύθμιση για Συνεπιμέλεια, Διαμεσολάβηση, Οικογενειακά Δικαστήρια.

4) Κοινωνική πολιτική για τους γονείς/διαζευγμένους σε οικονομικά θέματα.

Παραδείγματα, σήμερα, διατροφών σε πατέρα, εν καιρώ κρίσης:

-Για άνεργο που του έχουν κάνει πλειστηριασμό ακινήτου, με χρέη, για δύο παιδιά 450 ευρώ

-Για δημοτικό υπάλληλο με μισθό 1200 ευρώ και στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, σε ένα παιδί 650 ευρώ.

-Παραπληγικό, με ένα επίδομα από ΙΚΑ 500 ευρώ, το έκαναν κατάσχεση για διατροφή 350 ευρώ σε ένα παιδί

Παρόλο που δώσαμε στη δημοσιότητα τις Γαλλικές και Αμερικανικές διατροφές που είναι της τάξεως των 40-50 ευρώ ανά παιδί, παρόλο που στείλαμε επιστολές σε όλους και δημοσιεύσαμε περιπτώσεις σοβαρές καταστροφής.

Για το ο Δ.Σ., ο Πρόεδρος, καθηγητής, Δρ Νίκος Σπιτάλας (spitalas@gmail.com) www.sos-sygapa.eu, Φράγκων 19 - Θεσσαλονίκη. Τηλέφωνα 2106411977  /  2310524285  /  6942989785

Για τον λόγο αυτό, καλούμε όλους να παρευρεθούν στην ενημερωτική συνάντηση που θα λάβει χώρα, την προσεχή Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2014, ώρα 7μμ, στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, Πανεπιστημίου 52.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ : Διαβάστε τι σημαίνει το κείμενο που προκύπτει από την ελληνική αλφάβητο ! ! ! Ψυχολογία-συναισθήματα και μαθηματικά

Η ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη που έχει δημιουργηθεί στα χρονικά της ανθρώπινης ιστορίας.

Πρόκειται για μια γλώσσα που έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει άμεση σχέση με τη μαθηματική γλώσσα και να περικλείει μια "αφανή αρμονία".

Όπως έγραψε ο Ιάμβλιχος στα "Θεολογούμενα της αριθμητικής" ("Περί δεκάδος" 64-15,20):

"Ακόμα η δεκάδα γεννά τον (αριθμό) 55, ο οποίος περιέχει θαυμαστά κάλλη. Εάν δε υπολογίσεις τα ψηφία της λέξης 'εν' (σ.σ.: ένα) σε αριθμούς, βρίσκεις άθροισμα 55".

Οι πρόγονοί μας δεν χρησιμοποιούσαν ψηφία αλλά τα γράμματα της αλφαβήτουτονισμένα ως σύμβολα αριθμών (π.χ. α΄=1, β΄=2 κ.ο.κ.). Όπως είδαμε προηγουμένως, με αυτό τον τρόπο οι λέξεις μπορούν να αναλυθούν σε αριθμούς σχηματίζοντας τους "λεξαρίθμους".

 Έτσι καθετί προσλάμβανε ξεχωριστή σημασία μέσα από έναν συνδυασμό μαθηματικών και ονομάτων. Για παράδειγμα, ο αριθμός της χρυσής τομής προκύπτει από τους λόγους ΑΠΟΛΛΩΝ : ΑΡΤΕΜΙΣ, ΕΣΤΙΑ: ΗΛΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ : ΖΕΥΣ.

 Ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται πράγματι ασύλληπτο είναι το γεγονός ότι το ελληνικό αλφάβητο κρύβει μια μυστική επίκληση! Εάν πάρουμε τα γράμματά του και τα θέσουμε στη σειρά, ως δια μαγείας εμφανίζεται μια αρχαία προσευχή που εξυμνεί το Φως και την Ψυχή! Έχουμε, λοιπόν:

 "Αλ φα, βη τα Γα! Αμα δε Ελ, τα εψ ιλών. Στη ίγμα, (ίνα) ζη τα, η τα, θη τα Ιώτα κατά παλλάν Δα. (Ινα) μη νυξ η, ο μικρόν (εστί) πυρός δε ίγμα ταφή εψ ιλών, φυ (οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!"

Η μετάφραση έχει ως εξής:

"Νοητέ ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη! Κι εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες σου στον πηλό που ψήνεται. Ας γίνει ένα καταστάλαγμα για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη. Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν, και κινδυνεύσει να χαθεί το καταστάλαγμα της φωτιάς μέσα στην αναβράζουσα λάσπη, κι ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!"

Τη μυστική αυτή επίκληση μαθαίνουμε να κάνουμε όλοι ασυνείδητα από την ώρα που μαθαίνουμε το ελληνικό αλφάβητο! Επίσης έρευνες δείξανε πως οι μελέτη της αρχαιοελληνικής γλώσσας, διευρύνει τον νου!

Δεν είναι τυχαίο, που σε έρευνα Αμερικανών για την τεχνητή νοημοσύνη, διαπιστώσανε πως για να επικοινωνήσουν δύο υπολογιστές μεταξύ τους και να έχουν μία λογική συζήτηση, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και μόνο!

Τελευταία καταμέτρηση μάλιστα έδειξε πως η Ελληνική γλώσσα συν της αρχαιοελληνικής, περιέχει πάνω από 6.000.000(!) λέξεις και πολλές που ακόμα δεν γνωρίζουμε ενώ π.χ. η Αγγλική φτάνει μόλις τις 40000.

yahoo

Gouveris: Papa

Μαμά - Μπαμπάς 1-0

21 Δεκεμβρίου 2012 στις 9:36 μ.μ.

Μια φούστα φτάνει; Δε φτάνει. Δεύτερη δε χωράει όμως. Η  βαλίτσα γέμισε. Εκτός αν κρατάω σακούλα στο χέρι... Όχι δε θέλω. Θα αγκαλιάσω το μπαμπά, δε θέλω σακούλα στα χέρια μου.
 Μπαμπά θα μου πάρεις φούστα τώρα τα Χριστούγεννα; Έτσι θα πω και θα μου πάρει.
 Έχω  και τα φυλλάδια της γλώσσας στην άκρη χωμένα. Ασκήσεις Επανάληψης. Θα τσαλακωθούν. Στο μπαμπά παίζω δε διαβάζω. Λίγο διαβάζω. Πρέπει όμως να τα πάρω. Θα χαρεί. Η μαμά τα βγάζει κρυφά. Μπορεί να βγάλει και τα ρούχα. Μπορεί αντί για βαλίτσα να με δώσει με σακούλα. Μπορεί και χωρίς τίποτα. Σκέτη.
Ο μπαμπάς θέλει τα βιβλιάρια. Θα την έχω μια βδομάδα πρέπει να μου τα δώσεις. Έτσι λέει. Τα βιβλιάρια είναι πράσινα.
Η μαμά βγάζει κάτι φόρμες παλιές. Είναι κοντές. Φαίνονται τα πόδια. Με σφίγγουν.
Που είναι τα φυλλάδια;
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του,  ανεβαίνει τις σκάλες.
Ελένη έλα λίγο στο δωμάτιο. Η μαμά κλείνει την πόρτα και μετά το στόμα
Ο μπαμπάς... χτυπάει το κουδούνι.
Χτυπάει ξανά.
Ελένη καρδούλα μου. Ελένη ήρθα...είσαι μέσα ψυχή μου;  Εδώ είμαι μπαμπά αλλά μου κρατά το στόμα.
Κλαίω.
Ακούω χρίτς χράτς.
Ο μπαμπάς άφησε σακούλα με δώρο...απ'έξω, στην πόρτα.
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του, κατεβαίνει τις σκάλες
Μαμά πάρε το χέρι σου.
Panayiotis Gouveris

Για τον μπαμπά μου

15 Οκτωβρίου 2012 στις 6:05 μ.μ.

Ο μπαμπάς μου είναι βλάκας. Χρόνια τώρα προσπαθεί να πάρει την επιμέλειά μου. Όταν τον βλέπω με σκυμμένο κεφάλι ξέρω ότι το έχασε πάλι το δικαστήριο. Ξέρει ότι δεν θα κερδίσει ποτέ, το ξέρει καλά.

“Άννα ο μπαμπάς κάνει αγώνα για σένα....”. Το ξέρω μπαμπά.

Όμως τώρα ξεκουράσου, φτάνει ο αγώνας. Σου έχω ένα μυστικό. Την επιμέλεια την κέρδισες. Στην δίνω εγώ η κόρη σου. Γιατί εγώ μπαμπά θυμάμαι... Θυμάμαι που δε με αφήναν να σε δώ και έκλαιγα. Θυμάμαι που χτύπαγες το κουδούνι και δε σου ανοίγαν. Θυμάμαι που με έπαιρναν σε άλλες πόλεις και σ έψαχνα. Θυμάμαι που φώναζα μπαμπά και μου λέγαν σιωπή.

Θυμάμαι... και μόλις τώρα αποφάσισα και σου δίνω την επιμέλειά μου. Όμως μπαμπά σε παρακαλώ ας είναι αυτό το μικρό μας μυστικό. Μην το μαρτυρήσεις, τουλάχιστον όχι τώρα. Ας πούμε λοιπόν ότι σου χαρίζω μια μυστική επιμέλεια, κάπως πιο αληθινή από την άλλη την ψεύτικη. Γιατί και να τους το πεις κανείς δε θα σε πιστέψει. Όμως εγώ και συ θα το ξέρουμε.

Και να σου πώ κάτι μπαμπά. Ακόμα και όταν θα με πείσουν ότι είσαι βλάκας, κακός, και πονηρός ακόμα και τότε εγώ μέσα μου βαθιά θα ξέρω ότι είσαι ο ήρωάς μου. Και ας φαίνεται εκείνη την ώρα πως δε θέλω να σε δω. Και ας σε διώχνω από το σχολείο στο διάλειμμα. Τι να κάνω μπαμπά... κάνω και γω αγώνα. Πόσο να αντέξω στα λόγια τους; Κάποια στιγμή πρέπει να τα πιστέψω, για να ζήσω και γω, για να αντέξω. Ξέρεις τι είναι να έχεις λίγο μπαμπά;...

μπαμπά σε παρακαλώ μη με ξεχάσεις και ας σε διώχνω ...

Panayiotis Gouveris

H εφημερίδα μας, τεύχος 16: Ηττημένος γονέας:

http://issuu.com/sos.sygapa/docs/teuxos_16#embed 

http://www.sos-sygapa.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=105%3A-16&catid=13%3Aefimerida&Itemid=18&lang=el

Μπαμπάδες με …μητρικό ένστικτο;

Για δεκαετίες οι ψυχολόγοι και οι ερευνητές υπέθεταν ότι το ένστικτο της μητέρας ήταν αλάθητο. Μια έρευνα όμως δείχνει ότι ίσως τα πράγματα να είναι κάπως διαφορετικά.

Σύμφωνα με νέα μελέτη και οι μπαμπάδες έχουν αυτό που λέμε "μητρικό" ένστικτο, αφού μπορούν να αναγνωρίσουν εξίσου καλά με τις μαμάδες το ιδιαίτερο κλάμα του μωρού τους, αν περνούν αρκετές ώρες της ημέρας μαζί του.

Ή μάλλον για την ακρίβεια το συμπέρασμα της έρευνας αναθεωρεί την άποψη ότι οι γυναίκες αναγνωρίζουν πιο εύκολα το μωρό, χάρη στο μητρικό τους ένστικτο,  όπως είχε προκύψει από προγενέστερες μελέτες.

Η έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications», υποστηρίζει ότι η δυνατότητα αναγνώρισης του κλάματος του μωρού μας, δεν είναι θέμα φύλου, αλλά μάθησης.

«Δεν είναι σαφές το κατά πόσο είναι σημαντικό για εμάς τους ανθρώπους να είμαστε σε θέση να διακρίνουμε το κλάμα του μωρού μας. Δεν είμαστε σαν τους πιγκουίνους που χάνουν τα μικρά τους ανάμεσα σε εκατοντάδες και πρέπει να τα αναγνωρίσουν», ανέφερε στο «LiveScience» ο Δρ. Nicolas Mathevon, από το πανεπιστήμιο Jean Monnet στη Γαλλία. 

«Παρόλα αυτά, το να είναι σε θέση ο γονιός να αναγνωρίσει το κλάμα του μωρού του, θα μπορούσε να σημαίνει ότι μπορεί να αναγνωρίσει καλύτερα και άλλες ανάγκες, όπως η πείνα ή ο πόνος», πρόσθεσε.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ειδικοί ηχογράφησαν το κλάμα βρεφών ηλικίας και στη συνέχεια ζήτησαν από τους 27 πατέρες και τις 29 μητέρες να ξεχωρίσουν το δικό τους ανάμεσα στα μωρά που έκλαιγαν.

Κατά μέσο όρο, οι γονείς κατάφεραν να ξεχωρίσουν το μωρό τους στο 90% των περιπτώσεων.Από την έρευνα προέκυψε ότι οι άνδρες μπορούσαν να ξεχωρίσουν το κλάμα του μικρού τους, ακριβώς όπως και οι γυναίκες, εφόσον είχαν περάσει τουλάχιστον τέσσερις ώρες την ημέρα με τα μωρά τους.

Οι άνδρες που ξόδευαν λιγότερο χρόνο με τα μωρά τους αναγνώριζαν πιο δύσκολα το κλάμα του δικού τους μωρού. Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η εμπειρία και όχι το ένστικτο καθορίζει τη δυνατότητα αναγνώρισης του κλάματος του μωρού. 

Πηγή: PATHFINDER 
Η σύγχρονη πραγματικότητα και στην ελληνική κοινωνία είναι οι γονείς που ανατρέφουν τα παιδιά συνεργατικά...Δυστυχώς αυτό δεν έχει αποτυπωθεί ακόμα στις αποφάσεις των Ελληνικών Δικαστηρίων -σε σχέση με την επιμέλεια των παιδιών - μετά απότο διαζύγιο ... Πάντως δεν είναι μακριά ο καιρός που και οι Ελληνες Δικαστές θα εκσυγχρονιστούν με την πραγματικότητα ...

Aν εξαιρέσει κανείς και την παράμετρο που αφορά τους γάμους και την αύξηση των διαζυγίων, υπάρχει και μια άλλη οπτική στη νέα αυτή πραγματικότητα: Όλο και περισσότεροι μπαμπάδες χρειάζονται -και απαιτούν- επαγγελματική ευελιξία, η οποία θα μπορεί να τους επιτρέπει να αντεπεξέρχονται στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις. Το γεγονός αυτό θα συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό τελικά στη θεσμοθέτηση νέων νόμων για τη γονεϊκότητα – προς όφελος KAI των γυναικών που παλεύουν χρόνια γι’ αυτό.
«Για όσο καιρό τέτοιου τύπου οικογενειακά θέματα θεωρούνται αμιγώς γυναικεία, είναι βέβαιο ότι θα απαξιώνονται με τη δικαιολογία ότι δεν είναι μείζονος σημασίας, μιας και αφορούν μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων», υποστηρίζει στο άρθρο του «The Masculine Mystique» ο συγγραφέας και συντάκτης Stephen Marche. «Οι άντρες αγωνίζονται καθημερινά να τα καταφέρουν όλα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το κάνουν και οι γυναίκες, αλλά οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται να ανταποκριθούν ισάξια και στα δύο φύλα. Ακόμα κι αν το βάρος που μοιράζονται δεν είναι το ίδιο, εξακολουθεί να είναι μεγάλο. Και δεν θα σταματήσει να είναι, παρά μόνο αν και οι δύο πλευρές συνειδητοποιήσουν ότι βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο όσον αφορά τον πραγματικό λόγο της ύπαρξής τους, που δεν είναι άλλος παρά η ανατροφή των παιδιών τους. Όταν συμβεί αυτό, τότε και η πολιτεία ίσως αποφασίσει να προσαρμόσει τη νομοθεσία στα νέα κοινωνικά δεδομένα», προσθέτει.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ σχετικό ΑΡΘΡΟ ...
http://news.pathfinder.gr/health/news-research/878618.html

Γυναίκα κουβαλάει στην πλάτη της, τον άνδρα της που έχασε τα πόδια του

Όταν ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου δεσμεύτηκαν να στέκεται ο ένας στο πλευρό του άλλου στα εύκολα και στα δύσκολα. Και αυτό ακριβώς κάνουν ο Jesse Cottle και η….

σύζυγός του Kelly, η οποία τον… παίρνει στην πλάτη της καθώς ο ίδιος έχασε και τα δύο του πόδια στο Αφγανιστάν.

Πρώην πεζοναύτης ο Cottle, υπέστη διπλό ακρωτηριασμό ενώ υπηρετούσε, όταν πάτησε σε αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό το 2009.

Γνώρισε την Kelly ενώ ανάρρωνε και πέρσι παντρεύτηκαν.

Η ιστορία τους έγινε γνωστή όταν σε οικογενειακές διακοπές στο Αϊντάχο, το οποίο επισκέφθηκαν για να δουν την οικογένεια της Kelly, η φωτογράφος Sarah Ledford πρότεινε να βγάλουν και μία φωτογραφία σε ένα ποτάμι.

Τότε ο Jesse έκανε αυτό που είχε κάνει και πολλές άλλες φορές: έβγαλε τα τεχνητά μέλη του και σκαρφάλωσε στην πλάτη της Kelly που τον κουβάλησε, ως συνήθως.

Η Ledford έβγαλε τη φωτογραφία και την ανέβασε στο Facebook όπου προκάλεσε αίσθηση. «Η Αμερική τους ερωτεύτηκε», είπε.

Το ζευγάρι δηλώνει εντυπωσιασμένο από τα μηνύματα στήριξης που έλαβαν από χιλιάδες ανθρώπους , όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία τους. «Αντιπροσωπεύουμε πολλά ζευγάρια που περνούν το ίδιο, είναι τιμή μας να τους εκπροσωπούμε», δήλωσε η Kelly.

Star.gr

Θες σχέση αλλά δε βρίσκεις σύντροφο; Δες τι κάνεις λάθος

Γιατί διαρκώς ακούμε για ανθρώπους οι οποίοι θέλουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους να κάνουν σχέση και ωστόσο δεν τα καταφέρνουν;  Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρει κανείς σήμερα ένα άτομο με το οποίο να ταιριάζει τόσο ώστε να νιώθει ότι μπορεί να περάσει μαζί του όμορφα ένα μεγάλο μέρος της ζωής του ή και όλη του τη ζωή;  Σήμερα έχει δημιουργηθεί μια νέα κατηγορία κοινωνικο-συναισθηματικού προβλήματος την οποία αντιπροσωπεύουν οι άνθρωποι που δηλώνουν ή είναι ‘απελπισμένοι για έρωτα’, τον οποίο και δε βρίσκουν.


Τα χαρακτηριστικά των απελπισμένων για έρωτα 
Γιατί όμως είναι τόσο δύσκολο για κάποιον, ο οποίος διακαώς επιθυμεί να κάνει μια σχέση, να δημιουργήσει μια ερωτική συντροφική σχέση;  Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι, αξίζει όμως να σταθούμε στα ψυχολογικά χαρακτηριστικά των απελπισμένων για έρωτα.

Ένα προφανές στοιχείο των απελπισμένων για έρωτα είναι το ότι χαρακτηρίζονται από μεγάλο βαθμό εγωισμού και ναρκισσισμού: θέλουν αυτό που θέλουν, χωρίς να νοιάζονται για τις επιθυμίες του άλλου –και αυτό περιλαμβάνει από τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα.  Έτσι, για παράδειγμα, ο απελπισμένος για έρωτα που διακατέχεται από υπέρμετρο εγωισμό θα επιλέξει το είδος της διασκέδασης που ο ίδιος επιθυμεί και δε θα ρωτήσει τον/τη σύντροφό του τι τον/την ευχαριστεί.  Ο απελπισμένος για έρωτα ακολουθεί το δικό του πρόγραμμα: θα βγει για διασκέδαση ή θα μιλήσει στο τηλέφωνο όταν το επιθυμεί ο ίδιος και όχι όταν του ζητηθεί από τον/τη σύντροφό του.

Ο εγωκεντρισμός και η εγωπάθεια είναι άλλα συστατικά της ψυχολογικής δομής των απελπισμένων για έρωτα.  Συνήθως το άτομο αυτό θεωρεί ότι είναι το επίκεντρο του σύμπαντος και ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω του.  Με μια τέτοια θεώρηση υπάρχει λίγος χώρος για να συνυπάρξει και κάποιο άλλο άτομο.  Το άτομο αυτό περιαυτολογεί διαρκώς, με αποτέλεσμα να μην αφιερώνει χρόνο να ρωτήσει βασικές πληροφορίες τον/τη σύντροφό του.  Στον μονόλογό του και την προσπάθεια εντυπωσιασμού ξεχνάει ότι έχει απέναντί του έναν άνθρωπο με σάρκα και οστά και αντίστοιχες ανάγκες επικοινωνίας.

Ο εγωκεντρισμός και η εγωπάθεια συνδυάζονται με την αδιαφορία για τον άλλον: βγαίνοντας έξω, είτε για την πρώτη γνωριμία είτε μέσα στη σχέση, δεν ρωτάνε τίποτα προσωπικό τον άλλον, ενώ αν ο άλλος πει κάτι προσωπικό αδράτουν την ευκαιρία για να επαναφέρουν τη συζήτηση στον εαυτό τους.

Η τσιγκουνιά ψυχής είναι ένα άλλο στοιχείο της ψυχολογικής τους οντότητας: αυτοί οι άνθρωποι σπάνια έχουν έναν καλό λόγο, ένα χάδι ή συντροφικότητα που μπορούν να δώσουν στον/τη σύντροφό τους.  Όταν δώσουν κάτι τέτοιο, συνήθως περιμένουν αντάλλαγμα ή θεωρούν ότι είναι μέρος μιας στρατηγικής για να πετύχουν το στόχο τους, αδιαφορώντας για τον άλλον.

Το στοιχείο της υπερβολής είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό τους γνώρισμα: ζωγραφίζουν τα προτερήματά τους με τα πιο έντονα χρώματα, υπερβάλλουν για το κάθε τι σχετικά με τον εαυτό τους, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τους άλλους (γιατί μέσα από αυτή την αντίθεση σκιαγραφούνται εντονότερα τα δικά τους χαρακτηριστικά).

Τέλος, οι απελπισμένοι για έρωτα βιάζονται να φτάσουν στο σκοπό τους, είτε αυτό είναι η σεξουαλική πράξη είτε ο γάμος, αδιαφορώντας για το αν ο άλλος είναι έτοιμος.


Τα λάθη των απελπισμένων για έρωτα 
Τα άτομα που είναι απελπισμένα για έρωτα αλλά δε μπορούν να βρουν σύντροφο για μια σταθερή σχέση, συνήθως κάνουν και λάθη στρατηγικής, τα οποία απορρέουν από το ψυχολογικό τους προφίλ.

Το νούμερο ένα πρόβλημα είναι ότι κάνουν παρορμητικές επιλογές, χωρίς να ελέγξουν από την αρχή το αν το άτομο που έχουν απέναντι τους πράγματι πληροί τις βασικές προϋποθέσεις που οι ίδιοι θέτουν.  Έτσι, παρασυρμένοι όχι τόσο από ενθουσιασμό, όσο από την επιθυμία να κάνουν σχέση, υποκύπτουν στον πρώτο τυχόντα.

Μπαίνοντας στη σχέση δεν οριοθετούν και δεν ξεκαθαρίζουν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον εαυτό τους και τον άλλον.  Το αποτέλεσμα είναι ότι κάνουν όλα τα χατίρια του άλλου, ενώ δεν το επιθυμούν και τους έρχεται βαρύ ή δύσκολο, παραμερίζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους και βάζουν τον άλλο σε υψηλότερη θέση από τον εαυτό τους.

Ακόμα, οι απελπισμένοι για έρωτα δηλώνουν απερίφραστα αυτό που θέλουν, δηλαδή τη μόνιμη σχέση ή το γάμο, πριν δώσουν ένα περιθώρια να γνωριστούν με το άλλο άτομο και να δουν αν πράγματι ταιριάζουν.  Το αποτέλεσμα είναι ότι το άλλο άτομο τρομάζει, ασφυκτιά και φεύγει από τη σχέση πριν αυτή καλά-καλά ξεκινήσει.

Ένα άλλο λάθος των ατόμων που είναι απελπισμένοι για έρωτα είναι το ότι διεκδικούν με αρνητικό τρόπο: με τη γκρίνια, το παράπονο και κάνοντας την προσωπική τους μιζέρια παντιέρα, προσπαθούν να ασκήσουν ψυχολογική βία στον άλλον ή να του εκμαιεύσουν μια υπόσχεση που να καλύπτει την ανάγκη τους για μια σταθερή ερωτική σχέση.  Το πρόβλημα είναι ότι η τακτική αυτή προδίδει στο άλλο άτομο τις αδυναμίες τους και ο άλλος συνήθως επιλέγει να μη μείνει σε ένα τέτοιο σκηνικό.

Ακόμα, οι απελπισμένοι για έρωτα συχνά επιδεικνύουν είτε μια ακραία αδύναμη ή ακραία δυναμική στάση, κάτι το οποίο και στη μία και στην άλλη περίπτωση φοβίζει τους άμεσα ενδιαφερόμενους.  Έτσι, το άτομο που προσκολλάται στο σύντροφό του δίνει την αίσθηση ότι δεν έχει εαυτό και κρεμιέται από τον άλλον, ενώ το άτομο που δε δείχνει κανέναν σημάδι υγιούς δεσίματος προκαλεί στο σύντροφό του την αίσθηση ότι δεν είναι σημαντικός.

Μπορεί να βρεθεί ο έρωτας; 
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις κοινός παρονομαστής είναι τα ψυχολογικά στοιχεία αλλά και οι λανθασμένες τακτικές που χρησιμοποιούν οι απελπισμένοι για έρωτα.  Ο έρωτας μπορεί να βρεθεί, αλλά το ερώτημα είναι: μπορεί το απελπισμένο για έρωτα άτομο να κρατήσει μια σωστή σχέση;  Για να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο, χρειάζεται να κάνει δουλειά με τον εαυτό του και να ξεφύγει από τις κατηγορίες εναντίον του υπόλοιπου κόσμου και των δυσκολιών ανεύρεσης σχέσης.

Μόνο όταν κανείς αντικρίσει καταπρόσωπο τις δυσκολίες του και αποφασίσει να τις αντιμετωπίσει δυναμικά, χωρίς φόβο, ενώ παράλληλα μαθαίνει κατάλληλες στρατηγικές στον τομέα των σχέσεων, μπορεί να βρει την αγάπη και τον έρωτα που επιθυμεί.

Το παιδί του διαζυγίου KAI η συνεπιμέλεια/εναλλασσόμενη κατοικία

Ορισμένες φορές οι γονείς, μετά από μία επώδυνη πορεία, φθάνουν στην απόφαση του διαζυγίου. Οι συνθήκες δεν είναι εύκολες για κανένα και κανείς δεν βγαίνει ικανοποιημένος από ένα διαζύγιο.

Όταν οι γονείς φθάνουν σ’ αυτή την απόφαση πρέπει να σκεφτούν τον αντίκτυπο που θα έχει στα παιδιά και πως προτίθενται να τον αντιμετωπίσουν. Το διαζύγιο είναι από τις χειρότερες εμπειρίες στη ζωή ενός παιδιού και το αν θα προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα η όχι εξαρτάται αφ` ενός μεν από την προσωπικότητα του παιδιού και αφ` ετέρου από το χειρισμό των γονέων. Οι γονείς έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν το παιδί και να το απομακρύνουν από τις συγκρούσεις και τις βίαιες καταστάσεις που πιθανόν υπάρχουν στην οικογένεια.

Η τραυματική εμπειρία του διαζυγίου έχει άμεσα και έμμεσα αποτελέσματα. Τα ψυχολογικά προβλήματα εκδηλώνονται κυρίως όταν το παιδί βρίσκεται στο μέσον της σύγκρουσης, όταν είναι μάρτυρας σε σκηνές εχθρότητας μεταξύ δύο ανθρώπων που αγαπάει και πρέπει να αποφασίσει ποιός από τους δύο έχει δίκιο. Η ψυχική ένταση του παιδιού είναι πολύ μεγάλη όταν αποτελεί μέρος της διαμάχης των δύο εμπόλεμων γονέων και σημείο αναφοράς για τις κατηγορίες, που οι γονείς εκτοξεύουν ο ένας εναντίον του άλλου για αδιαφορία, εγκατάλειψη, ανεπάρκεια η μεροληπτική στάση. Συχνά επίσης το παιδί χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση οικονομικών διαφορών μεταξύ των δύο γονέων.

Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά ελπίζουν στην επανασύνδεση της οικογένειας ακόμη και μετά από 10 – 15 χρόνια. Στην ενήλικη ζωή τους έχουν μειωμένη ικανότητα να διαμορφώσουν σταθερές σχέσεις με πρόσωπα του άλλου φύλου. Το παιδί του διαζυγίου έχει πολλές πιθανότητες να γίνει ένας οξύθυμος, ανασφαλής και επιθετικός ενήλικος.

Μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους, που καθορίζει τις επιπτώσεις της διάλυσης της οικογένειας στα παιδιά, είναι η στάση των γονέων πριν και μετά το διαζύγιο. Το πρώτο ερώτημα που συνήθως τίθεται αφορά στην ανακοίνωση του διαζυγίου. Οι εξηγήσεις που θα δοθούν στο παιδί θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια. Τα παιδιά μικρής ηλικίας έχουν την τάση να ερμηνεύουν τα πάντα με επίκεντρο τον εαυτό τους. Έτσι συχνά βιώνουν το διαζύγιο ως εγκατάλειψη, απόρριψη η ενοχοποιούνται ότι είναι κακά παιδιά και ο γονιός που έφυγε δεν τα αγαπά. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τις δυσμενείς συνέπειες που έχει για τους ενήλικες ένας αποτυχημένος γάμος και να αντιληφθούν τους πραγματικούς λόγους του διαζυγίου. Σημαντικό είναι η επαφή με τον γονιό που φεύγει να συνεχίσει να είναι συχνή και καθορισμένη. Το παιδί που περιμένει το γονέα, ο οποίος δεν έρχεται, βλέπει τους φόβους εγκατάλειψης να επιβεβαιώνονται και βυθίζεται σε πραγματική απελπισία....

Τα ζητήματα πειθαρχίας είναι ένα άλλο θέμα που δεν πρέπει να παραβλεφθεί για τα παιδιά του διαζυγίου. Ο γονιός, με τον οποίο μένουν μαζί, έχει συνήθως την τάση υπερπροστασίας και χαλάρωσης των κανόνων πειθαρχίας για να απαλύνει τον πόνο και το στρες του παιδιού. Τα περισσότερα παιδιά έχουν ανάγκη από σταθερά όρια και κανόνες πειθαρχίας. Σε μια φάση της ζωής τους, που νοιώθουν ότι τα πάντα αλλάζουν γύρω τους, η πειθαρχία αποτελεί ασφαλή βάση για να μπορέσουν να κυριαρχήσουν στο άγχος τους και να συνεχίσουν να τα καταφέρνουν στις σχολικές τους επιδόσεις και την κοινωνική τους ζωή.

Σημαντικός παράγων για την ψυχική ισορροπία του παιδιού και τη φυσιολογική του εξέλιξη είναι η αίσθηση συνέχειας. Οι δύο γονείς, παρ` όλο που δεν συνεχίζουν τη ζωή τους ως ζευγάρι, θα πρέπει να συνυπάρχουν και να παίρνουν κοινές αποφάσεις για θέματα που αφορούν στο παιδί.

Λαζαράτου Ελένη (Επίκ. Καθηγήτρια Παιδο-ψυχιατρικής. Ιατρική Σχολή Παν/μίου Αθηνών).http://blogs.sch.gr/kantonopou/2013/10/13/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85/ 

Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗΣ ΖΩΗΣ............

ΣΥΓΑΠΑ  WWW.SOS-SYGAPA.EU 

Πάμε Πακέτο: Ο θείος της ήταν ο πατέρας της!!

12 Νοε 2013. Ο αποστολέας του πρώτου πακέτου είναι ένας άνδρας 30 ετών, ο οποίος πέρασε...

τα μισά χρόνια της ζωής του κάνοντας χρήση σκληρών ναρκωτικών ουσιών. Από την εφηβεία του, ο Παντελής ακολούθησε σκοτεινά μονοπάτια και εγκλωβίστηκε στη δική του παραίσθηση, που άλλοτε θύμιζε παραμύθι κι άλλοτε κόλαση. Σε αυτή την κόλαση όμως δεν ήταν μόνος. Το πρόβλημά του βίωναν κι οι δικοί του άνθρωποι και πολύ περισσότερο η μητέρα του. Τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, ο Παντελής κατάφερε να πάρει ξανά τη ζωή στα χέρια του και να κλείσει για πάντα το κεφάλαιο ναρκωτικά. Μέσω της εκπομπής, θέλει να εκφράσει μία «συγγνώμη» και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στη μητέρα του. Τη γυναίκα που για χρόνια ζούσε τον δικό της Γολγοθά προσπαθώντας να σώσει το παιδί της από τον κόσμο των ναρκωτικών. Πώς θα αντιδράσει η παραλήπτρια όταν συνειδητοποιήσει ότι αποστολέας του πακέτου είναι ο γιος της;

Το άνοιγμα του δεύτερου πακέτου θα φέρει στο φως μια υπόθεση υιοθεσίας που πραγματοποιήθηκε κάτω από περίεργες συνθήκες. Η Σωτηρία και η Χριστίνα είναι δύο αδελφές με μοναδικό σκοπό ζωής, τον εντοπισμό της μεσαίας αδελφής τους. Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης είχαν αναγκάσει τους γονείς τους να δώσουν τη μεσαία κόρη τους σ’ ένα ζευγάρι μακρινών συγγενών που δεν μπορούσαν ν’ αποκτήσουν δικά τους παιδιά. Η Σωτηρία δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα που αποχωρίστηκε την αδελφή της. Για χρόνια, δεν τολμούσαν να κάνουν το πρώτο βήμα μιας και δεν ήθελαν να την αναστατώσουν. Μάθαιναν νέα για την εξέλιξη της ζωής της μέσω μιας θείας τους, η οποία όμως έφυγε από τη ζωή. Τα στοιχεία που έχουν πλέον για την αδελφή τους είναι ελάχιστα. 
Γνωρίζει η παραλήπτρια για την υιοθεσία της και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε; Πώς θα αντιδράσει στην πληροφορία ότι ο θείος που την επισκεπτόταν μέχρι τα 19 της, ήταν ο βιολογικός της πατέρας; - See more at: http://www.gkourou.com/2013/11/blog-post_18.html#sthash.cxN1U1mn.dpuf

Γράμμα μητέρας προς ΣΥΓΑΠΑ

Καλησπέρα! Έριξα μια γρήγορη ματιά στο έργο σας μέσα από τη σελίδα που μου στείλατε και πραγματικά θέλω να σας συγχαρώ!Διαβάζοντας τις προσωπικές ιστορίες ταράχτηκα με το επίπεδο και την παράνοια που έχουμε εμείς οι γυναίκες,και βάζω και τον εαυτό μου μέσα καθώς θηλυκό, να διαστρεβλώνουμε τα πάντα προς όφελός μας.Φυσικά δεν είμαστε όλες ίδιες όπως και οι μπαμπάδες δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να προσφέρουν στα παιδιά τους και να παρίστανται στις ζωές τους. Για εμένα το ζητούμενο είναι ένα..οι άνθρωποι οι οποίοι χωρίζουν, χωρίζουν τις προσωπικές ζωές τους.Τα παιδιά δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης μέσα σε αυτό το χωρισμό ούτε φέρουν ευθύνες ούτε είναι υπόλογα και ούτε θα πρέπει να γίνονται μπαλάκι. Δεδομένου οτι ο άνθρωπος είναι εκδικητικό ον, τα μίση και την έχθρα, την απόρριψη και την απογοήτευση που νιώθει ο καθείς προσπαθεί να την περάσει μέσα από το μοναδικό μέσο υπέρτατης αγάπης που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος κατ΄εμέ: το παιδί του.¨θα σε πατήσω εκεί που σε πονάει και θα σου στερήσω ό,τι αγαπάς περισσότερο¨. Δυστυχώς, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο κακό κάνουμε στα παιδιά μας και πιστεύω πως αν είχαν λόγο ίσως να επέλεγαν να ζήσουν με αυτόν που τους στερεί το δικαστήριο.

Όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να γίνει γονιός θα πρέπει να είναι καθαρός από απωθημένα και πάθη για να μπορέσει να δώσει αγνά συναισθήματα στη νέα ζωή.. Λυπάμαι πραγματικά, περισσότερο τα παιδιά που βιώνουν αυτές τις καταστάσεις και μετά τους γονείς.. Λυπάμαι γιατί είμαι μάνα και θα πέθαινα αν κάποιος μου στερούσε το παιδί μου. Οργίζομαι γιατί ο μπαμπάς του παιδιού μου του είναι απαραίτητος και τον λατρεύει. Και γιατί έχω δώσει όρκο πως πάνω από όλα εφόσον εγώ επέλεξα τον μπαμπά του στηρίζω την επιλογή μου ακόμα κι αν κάποτε δεν είμαστε ζευγάρι και πάντα θα είναι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου. Συνεχίστε, χρειάζεται η κοινωνία μας ανθρώπους σαν εσάς να μάχονται κυρίως για ό,τι αγαπάμε περισσότερο..ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ! Φαίη Τσιγαρίδη.

Ευχαριστούμε κυρία Τσιγαρίδη για τις απόψεις σας. Τέτοιες μανάδες χρειάζονται τα ελληνόπουλα, τα παιδιά μας, η νέα γενιά μας.

www.sos-sygapa.eu

Γονιμότητα και διατροφή

Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι η πλειονότητα των προβλημάτων υγείας που φθείρουν το ανθρώπινο σώμα προέρχονται από τον τρόπο ζωής τους αλλά και την διατροφή. Ένα θέμα είναι αυτό της γονιμότητας. Άνθρωποι δίχως ιδιαίτερα προβλήματα υγείας προσπαθούν να τεκνοποιήσουν και αποτυγχάνουν, μη σκεπτόμενοι ότι το διατροφικό τους ιστορικό έχει μεγάλη σημασία.

Επηρεάζονται και τα δύο φύλα
Ιατρική έρευνα έχει προβληθεί από περιοδικό στο Λονδίνο, η οποία έχει αποδείξει ότι η διατροφή επηρεάζει τόσο πολύ τις πιθανότητες γονιμότητας με ποσοστά επιτυχίας σχεδόν ίδια με αυτά της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Επίσης, μελέτη του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ συμπέρανε ότι η σπερματέγχυση και η διέγερση των ωοθηκών είχαν ποσοστό επιτυχίας για τεκνοποίηση 33% ενώ η υγιεινή διατροφή 32%.

Αναλύοντας το λοιπόν περισσότερο, υπάρχουν τροφές που επηρεάζουν τη γονιμότητα.

Η υπογονιμότητα στον ανδρικό πληθυσμό προέρχεται από τις ελεύθερες ρίζες που προσβάλουν τα κύτταρα του οργανισμού. Καθοριστική δράση στην προστασία αυτών είναι τααντιοξειδωτικά που υπάρχουν σε ένα ποσοστό στον οργανισμό μας αλλά κυρίως τα εκλαμβάνουμε από τις τροφές. Ένα από αυτά είναι το λυκοπένιο όπου βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα στο σπέρμα. Οπότε όσο πλούσια σε λυκοπένιο είναι μια διατροφή, τόσο αυξημένα επίπεδα σπέρματος στον οργανισμό.
Τροφές πλούσιες σε λυκοπένιο είναι η φρέσκια ντομάτα, ο τοματοπολτός αλλά και το καρπούζι. Εσπεριδοειδή φρούτα όπως πορτοκάλι, λεμόνι αλλά και φρούτα όπως φράουλα, ακτινίδιο καθώς και ωμά λαχανικά, περιέχουν βιταμίνη C η οποία παίζει ρόλο στην ποιότητα του σπέρματος.
Την ίδια λειτουργία έχει και η βιταμίνη Ε που την βρίσκουμε στους ξηρούς καρπούς, στους σπόρους, στα λιπαρά ψάρια και σε καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια. Ακόμα και ιχνοστοιχεία παίζουν ρόλο στο θέμα της γονιμότητας.
Το Σελήνιο επηρεάζει τα κύτταρα LENDIG που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Η χορήγηση Σεληνίου σε μορφή συμπληρώματος αυξάνει την κινητικότητα του σπέρματος. Υπάρχει σε ξηρούς καρπούς, ψάρι και ολικής αλέσεως δημητριακά.
Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου αλλά και φυλλικού οξέος προκαλεί μειωμένη σπερματογένεση και γονιμότητα. Τον ψευδάργυρο τον βρίσκουμε στα οστρακοειδή και στο καθαρό κρέας ενώ το φυλλικό οξύ στα σκουροπράσινα λαχανικά και στα εμπλουτισμένα δημητριακά.

Όσον αφορά την γυναικεία υπογονιμότητα πέρα από το διατροφικό ιστορικό έχει καθοριστικό ρόλο και το σωματικό βάρος. Γυναίκες που έχουν δείκτη μάζας σώματος κάτω του φυσιολογικού, ακολουθούν στερητικές δίαιτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη ζωή τους, ή πάσχουν από διατροφικές διαταραχές μειώνουν τις πιθανότητες σύλληψης. Επίσης, γυναίκες υπέρβαρες και κυρίως παχύσαρκες, συναντούν το ίδιο πρόβλημα αφού λόγω αυξημένου βάρους υπάρχει διαταραχή στην αναλογία των οιστρογόνων και της τεστοστερόνης.
Διατροφικά, μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες που καταναλώνουν περισσότερους σύνθετους υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στα φρούτα, στα λαχανικά και στα δημητριακά ολικής άλεσης έχουν αυξημένη πιθανότητα γονιμότητας.
Αντίθετα, γυναίκες που καταναλώνουν στην καθημερινότητα τους περισσότερους απλούς υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στο άσπρο ψωμί, στα λευκά μακαρόνι, στο άσπρο ρύζι, στις πατάτες, στα γλυκά κ.λ.π. έχουν μικρότερες πιθανότητες γονιμότητας.

Πληθώρα ερευνών έχουν κατά καιρούς αποδείξει ότι η υπερκατανάλωση του αλκοόλ μειώνει τα επίπεδα αυτής. Διατροφή πλούσια σε τροφές με καλής ποιότητας λιπαρά όπως ω3 και ω6 αποφεύγοντας trans λιπαρά καθώς και μειωμένη πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης έχει ωφέλιμα αποτελέσματα. Μια δίαιτα όπως αυτή του Atkins θα ήταν λιγότερο ωφέλιμη στην αύξηση της γονιμότητας.

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι και η έλλειψη βιταμίνης Β12 συμβάλλει σε αποβολή εμβρύου. Αυτή την βρίσκουμε κυρίως στο κόκκινο κρέας και σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, οπότε η κατανάλωση κρέατος ενδείκνυται σε προσεγμένη πάντα ποσότητα και συχνότητα. Ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο αυτό πρέπει να δοθεί από γυναίκες οι οποίες ακολουθούναυστηρή χορτοφαγική δίαιτα.
Συνεχίζοντας η κατανάλωση μεγάλων ψαριών που περιέχουν υδράργυρο όπως ο ξιφίας, ο τόνος, το σκυλόψαρο και ο μεγάλος κολιός έχουν συνδεθεί με υπογονιμότητα.
Το μαγνήσιο είναι ιχνοστοιχείο που η έλλειψη του συνδέεται με την δυσκολία σύλληψης. Κινητοποιεί τα ένζυμα τα οποία παράγουν ορμόνες που συμβάλουν στην αναπαραγωγή. Πέρα από τα λαχανικά, πλούσια πηγή μαγνησίου είναι ο ανανάς.
Επίσης τα γαλακτοκομικά προϊόντα με light λιπαρά φαίνεται να βοηθούν στην αύξηση της γονιμότητας.

Τέλος, έχει παρατηρηθεί ότι το άγχος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που δυσχεραίνει την λειτουργία του γενετικού συστήματος, οπότε μια διατροφή πλούσια σε καυτερές πιπεριές είναι μια καλή και έξυπνη επιλογή. Η καυτερή πιπεριά προκαλεί αυξημένη αιμάτωση αλλά και έκκριση ενδορφινών που καταπολεμούν το στρες.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΗ πρόσληψη ορμονών κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης προκαλεί κατακράτηση υγρών.
Συνεπώς, προκειμένου να μειωθούν τα πρηξίματα είναι σημαντικό να εφαρμόζονται οι ακόλουθες διατροφικές οδηγίες:

• Κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες (ψωμί πολύσπορο, cream crackers και κριτσίνια σίκαλης, σαλάτες, λαχανικά, ζυμαρικά και δημητριακά ολικής αλέσεως, καστανό μη αποφλοιωμένο ρύζι).
• Περιορισμός της ζάχαρης και των προϊόντων στα οποία προστίθεται. Προτίμηση γλυκαντικών ουσιών όπως η στέβια.
• Περιορισμός των ζωικών λιπαρών, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος, το μαγειρικό λίπος, ή πέτσα των πουλερικών.
• Περιορισμός των τηγανιτών και επεξεργασμένων τροφών.
• Περιορισμός της κατανάλωσης αλατιού και ενίσχυση του γεύματος με μπαχαρικά.
• Η προτίμηση των φυτικών λιπαρών όπως το ελαιόλαδο.
• Αυξημένη κατανάλωση λιπαρών ψαριών και θαλασσινών (πλούσιες πηγές ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων).
• Αυξημένη κατανάλωση γαλακτοκομικών, φρούτων και λαχανικών.
• Επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού (8-10 υγρών/ημέρα).

Τσαμπίκα Κοντόγιαννου
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, BSc
Επιστημονική Υπεύθυνη ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Ρόδος
Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
kontogiannou@logodiatrofis.gr

http://www.logodiatrofis.gr/2012-06-28-06-35-44/2012-06-28-06-58-33/1366-gonimothta-kai-diatrofh

Συνέδριο στην Πορτογαλλία για την ενδο-οικογενειακή βία

12th Global Conference

Friday 2nd May – Sunday 4th May 2014
Lisbon, Portugal

http://www.inter-disciplinary.net/probing-the-boundaries/hostility-and-violence/violence/call-for-papers/

-- 

---------------------------------------------
www.igualdadeparental.org www.facebook.com/igualdadeparental.orgwww.igualdadeparental.org/forumhttp://igualdadeparental.blogspot.com/
http://www.youtube.com/user/IgualdadeParental

4 βασικά λάθη που κάνεις στο χωρισμό!

Η Google το αποκαλύπτει: η αναζήτηση ''του πως θα ξεπεράσω το χωρισμό'' ανέβηκε σε ποσοστό 41% από το 2011 στο 2013. Φυσικά, με τέτοιο άπλωμα στα κοινωνικά δίκτυα, μπορείς να δεις και τι κάνει και που είναι ο πρώην και που κάνει check in και με ποια! Επειδή οι μηχανές αναζήτησεις δεν μπορούν να σου ανοίξουν ακριβώς τα μάτια μετά το χωρισμό, δες τα 4 λάθη που κάνεις ούσα χωρισμένη!

Λάθος Νο1: Θέλεις να μπει τελεία!

Θυμάσαι το επεισόδιο από τα Φιλαράκια με την Ρέιτσελ και το Ρος που έχουν χωρίσει και η Άνιστον θέλει να βάλει τελεία (δες και το βίντεο εδώ) στη σχέση αυτή. Μεγάλο σφάλμα που κάνουν όλες οι γυναίκες μετά από ένα χωρισμό είναι αυτή η τελεία και παύλα. Προφανώς, φταίνε και τα αρσενικά που μας βγάζουν την ψυχή μέχρι να μας χωρίσουν αλλά φταίμε κι εμείς που θέλουμε να ακούσαμε τα κακά μαντάτα.

Δηλαδή, τι καλό θα σου κάνει να σου πει φάτσα φόρα ότι σε χώρισε για να βρει άλλη, ότι έχει προχωρήσει, ότι βαριόταν τη ζωή του δίπλα σου, ότι θέλει να κάνει ζωάρα. Που το πιθανότερο είναι να νιώσεις ακόμα πιο άσχημα από τα όσα επένδυσες δίπλα στον πρώην.

Λάθος Νο2: Θες να το ξεπεράσεις μόνη σου, ολομόναχη!

Ο χωρισμός είναι μια φάση που και να θες, και να κλειστείς στο σπίτι, μόνη δεν μπορείς να τον ξεπεράσεις. Άφησε τους φίλους,την οικογένεια και τους ανθρώπους που σε αγαπάνε, να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις την άσχημη αυτή φάση & σταμάτα να βρίσκεσαι σε άρνηση. Όσο κι αν λες πως το θέμα είναι λήξαν και τον έχεις ξεπεράσει, μόνο ο χρόνος μπορεί να γιατρέψει τα πάντα.
Λάθος Νο3: Κατηγορείς τον πρώην για όλα!

Εντάξει, μερικά κοσμητικά επίθετα θα τα ακούσει το πρώην αγόρι. Μπορούν και οι φίλοι να τον βρίζουν ρυθμικά μαζί σου. Το να τον κατηγορείς για τα πάντα -όλα, δεν είναι μια τακτική που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις. Αν όντως, εκείνος φταίει για όλα, τότε το βασικό και πρώτο λάθος σου είναι που τον επέλεξες για ταίρι σου. Βρε τι έφταιξε, τι ανέχτηκες, γιατί το ανέχτηκες, πώς θα κάνεις καλύτερες επιλογές στο μέλλον & σταμάτα να τον τρυπάς με καρφιτσούλες στην κουκλίτσα για βουντού.

Λάθος Νο4: Τα σκέφτεσαι όλα και τα ξανασκέφτεσαι

Το σενάριο της ζωής μας γράφεται κάθε στιγμή και δεν ξαναγράφεται. Προσπάθησε στον απολογισμό σου για τη σχέση αυτή, να μην παίζεις κάθε στιγμή στο μυαλό σου ξανά και ξανά.

Ό,τι κι αν έκανες διαφορετικά, όσα πράγματα κι αν είχες προσπαθήσει να αλλάξεις, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν διαφορετικό. Ακόμα κι αν βλέπεις στο Facebook και το Twitter τα ξενύχτια του, ακόμα κι αν ξαναδιαβάζεις τα μηνύματά του, ότι έγινε, έγινε!

Κατερίνα Πατούλια
http://www.psixologikosfaros.gr/
http://www.womenonly.gr/
www.sos-sygapa.eu 

Μοναδικό. DNA - Αναγνώριση πατρότητας

Πώς αναγνωρίζεται η πατρότητα του τέκνου; Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν; Τι συμβαίνει εάν το παιδί γεννηθεί εκτός γάμου; Ο δικηγόρος Βαγγέλης Κραμβουσάνος από το δικηγορικό γραφείο KT LEGAL εξηγεί.

Κατά τον Αστικό μας Κώδικα η συγγένεια του τέκνου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση και μόνο. Δε συμβαίνει το ίδιο ωστόσο και με τον πατέρα του τέκνου και τους συγγενείς από τη δική του πλευρά. Η θεμελίωση της πατρότητας προϋποθέτει είτε γάμο (θρησκευτικό ή πολιτικό) ή σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης των γονέων, είτε σε κάθε άλλη περίπτωση αναγνώριση του τέκνου (δικαστική ή εκούσια).

Ένα παιδί γεννημένο κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή μέσα σε 300 μέρες από τη λύση ή την ακύρωση αυτών, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα το σύζυγο της μητέρας ή τον άνδρα που συμβιώνει μαζί της αντιστοίχως. Το τεκμήριο της πατρότητας σε αυτή την περίπτωση είναι μαχητό, δηλαδή μπορεί να ανατραπεί αν ασκηθεί αγωγή για την προσβολή της πατρότητας, μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες (για τον πατέρα εντός 1 έτους από τη στιγμή που έλαβε γνώση του τοκετού και εντός 5 ετών σε κάθε περίπτωση και για τη μητέρα εντός 1 έτους από τοκετό ή εντός 6 μηνών μετά τη λύση ή ακύρωση του ή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης) και υπό συγκεκριμένες ουσιαστικές προϋποθέσεις που ορίζονται στο νόμο. Σε περίπτωση θανάτου του παιδιού αποκλείεται το δικαίωμα άσκησης της παραπάνω αγωγής. Αν ωστόσο είχε ήδη ασκηθεί η αγωγή προ του θανάτου του παιδιού, τότε η δίκη συνεχίζεται από τον κληρονόμο του. Επίσης, δε δικαιούται να ασκήσει αγωγή προσβολής πατρότητας ο άνδρας που έχει ήδη αναγνωρίσει το τέκνο ως δικό του ή εκείνος που έδωσε τη συγκατάθεσή του για να υποβληθεί η σύντροφός του σε τεχνητή γονιμοποίηση.

Το παιδί που γεννιέται χωρίς γάμο ή σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης των γονέων του, εξομοιώνεται καθ’ όλα με τέκνο γεννημένο εντός γάμου ή συμφώνου, ακόμα και αν στη συνέχεια οι γονείς του ενωθούν νομικά με έναν από τους δύο αυτούς τρόπους, μόνο μέσω της αναγνώρισης του τέκνου (εκούσιας ή δικαστικής).

Κατά την εκούσια αναγνώριση ο πατέρας μπορεί να αναγνωρίσει ως δικό του το τέκνο μόνο αν συναινεί σε αυτό και η μητέρα. Αν η μητέρα έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση γίνεται μόνο με τη δήλωση του πατέρα. Αν ο πατέρας έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση μπορεί να γίνει από τον παππού ή τη γιαγιά της πατρικής γραμμής. Τόσο η αναγνώριση όσο και η συναίνεση της μητέρας γίνονται με δήλωση ενώπιον Συμβολαιογράφου ή με διαθήκη, αυτοπροσώπως, χωρίς αίρεση ή προθεσμία. Ανάκληση των παραπάνω δηλώσεων απαγορεύεται και είναι εκ του νόμου ανίσχυρη. Την εκούσια αναγνώριση της πατρότητας μπορούν να προσβάλλουν πάντα αυτοπροσώπως α) το ίδιο το παιδί (μέχρι και 2 χρόνια μετά την ενηλικίωσή του) ή αν αυτό έχει πεθάνει οι κατιόντες του, β) ο καθένας από τους γονείς της μητέρας σε περίπτωση που η αναγνώριση έγινε χωρίς τη συναίνεσή της και εφόσον αυτή είχε πεθάνει ή ήταν δικαιοπρακτικά ανίκανη, και γ) ο παπούς ή η γιαγιά από την πατρική γραμμή που δεν έχει προβεί στην αναγνώριση του παιδιού, καθώς ο πατέρας είχε πεθάνει ή δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα (μέσα σε 3 μήνες από τη γνώση της αναγνώρισης και μέσα σε 2 χρόνια σε κάθε περίπτωση).

Ως προς τη δικαστική αναγνώριση, η μητέρα έχει αυτοτελές δικαίωμα να ζητήσει με αγωγή (εντός 5 ετών από τον τοκετό) την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της που γεννήθηκε εκτός γάμου ή συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης. Αν η μητέρα είναι ανήλικη και άγαμη, η αγωγή ασκείται από το νόμιμο εκπρόσωπό της. Το ίδιο δικαίωμα για άσκηση αγωγής έχει και το τέκνο, είτε με τη μητέρα του όσο είναι ανήλικο είτε αυτοπροσώπως μετά την ενηλικίωσή του και για 1 έτος από αυτή. Ο πατέρας ή -αν δεν ζει ή είναι δικαιοπρακτικά ανίκανος- οι γονείς του μπορούν να ασκήσουν την αγωγή για την αναγνώριση της πατρότητας, μόνο αν η μητέρα αρνήθηκε να συναινέσει κατά το στάδιο της εκούσιας αναγνώρισης της πατρότητας και εντός 2 χρόνων από την άρνηση αυτή. 

Και στις δύο περιπτώσεις αναγνώρισης της πατρότητας που περιγράφονται ανωτέρω, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε γάμο απέναντι και στους δύο γονείς και στους συγγενείς τους. Δηλαδή το παιδί αποκτά πλήρη συγγενικό δεσμό με τον πατέρα του και τους συγγενείς του πατέρα του, πλήρες εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα ως προς αυτούς του και δικαίωμα νόμιμης μοίρας. Περαιτέρω υπάρχει πλέον αμοιβαίο δικαίωμα διατροφής ανάμεσα στο παιδί και τους κατιόντες του και στον πατέρα και τους συγγενείς του και σχέση γονικής μέριμνας του πατέρα προς το παιδί με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αυτή συνεπάγεται.

http://www.news.gr/gynaika/dikaiomata-ths-gynaikas/article/41654/patrothta-teknoy.html

Η συνεπιμέλεια στη Σλοβακία αποτελεί πρότυπο από το 2010

Πρότυπο η Σλοβακία ! 

Το ίδιο το κράτος θέσπισε την Κοινή Επιμέλεια των Παιδιών ανάμεσα στους διαζευγμένους γονείς.

Με νόμο η Κοινή Επιμέλεια στην Σλοβακία, από το 2010 ! 

Η κυβέρνηση της Iveta Radicova, θέσπισε την δυνατότητα, τα παιδιά να είναι στην κοινή επιμέλεια των δύο γονέων. Σήμερα, το ποσοστό είναι ίσο και για τους δύο γονείς για την επιμέλεια των παιδιών, ότι δηλαδή προσπαθούμε εδώ και μια δεκαετία να πετύχουμε να γίνουν παρόμοιες αλλαγές στο νόμο στην Ελλάδα. 

Σε ορισμένες περιοχές της Σλοβακίας τα ποσοστά της Κοινής Επιμέλειας, όλων των διαζυγίων, ξεπερνά το όριο του Ευρωπαϊκού επιπέδου.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: 

Περιοχή Μπρατισλάβα 2, ποσοστό 30%, 

Περιοχή Μπρατισλάβα 1, ποσοστό 21,43%, 

Περιοχή Považská Bystrica, ποσοστό 21,29%

(Πηγή: Συμβούλιο για τα Δικαιώματα του Παιδιού - Σλοβακική Δημοκρατία)

Δεν είναι μόνο ότι η ίδια η χώρα, εξακολουθεί να έχει το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών που πλήττονται από το διαζύγιο σε σχέση με εμάς. Αλλά τον τελευταίο καιρό, ακόμη καλύτερα προστατεύει την επιμέλεια των παιδιών προς τους γονείς που χώρισαν.

Η Σλοβακία έχει, επίσης, σε αντίθεση με εμάς, το Υπουργείο Εργασίας - Κοινωνικών Υποθέσεων και Οικογένειας (MPSVaR). Ο Γενικός Διευθυντής του τμήματος της κοινωνικής και οικογενειακής πολιτικής (SPODaSK), σε συνέδριο που έγινε στην Μπρατισλάβα για την Επιμέλεια των Παιδιών σε Διαζευγμένους Γονείς, εκτίμησε ιδιαίτερα τη θετική πλευρά της Κοινής Επιμέλειας των Παιδιών. 

Αναφερόμενος στον νόμο για την Κοινή Επιμέλεια επισήμανε :

"Κατά τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας το πιο σημαντικό είναι να υπερασπιστεί το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί μια ισότιμη σχέση με τους δύο γονείς. 

Στο διαζύγιο ή στην διάσταση των γονέων, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την εναλλασσόμενη επιμέλεια ως την πρώτη επιλογή, για τη ρύθμιση σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας. Εάν και οι δύο γονείς είναι ικανοί να μεγαλώσουν ένα παιδί, εάν έχουν την προσωπική φροντίδα του παιδιού και το ενδιαφέρον, το συμφέρον του παιδιού είναι η εναλλασσόμενη επιμέλεια και στους δύο γονείς, είναι σύμφωνα με τα συμφέροντα του παιδιού και σέβονται τις ανάγκες του, το τμήμα της κοινωνικής και οικογενειακής πολιτικής (SPODaSK), προτείνει στο δικαστήριο να αποφασίσει την εναλλασσόμενη επιμέλεια".

Αναρωτιέμαι πότε θα αρχίσουν οι αρμόδιες αρχές (κυβέρνηση, δικαστές κλπ) στην Ελλάδα να υπερασπίζονται το Δικαίωμα του Παιδιού ότι πρέπει να διατηρεί μια ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΧΕΣΗ και με τους δυο γονείς ! Ίσως όταν μας προσπεράσει και η τελευταία τριτοκοσμική χώρα.

Να ευχαριστήσω πολύ τον Πρόεδρο της Střídavka (οργάνωση διαζευγμένων μπαμπάδων στην Τσεχία) για τις πληροφορίες που μας έδωσε.

Ιστορία ενός πατέρα: Η συγκινητική ιστορία ενός πατέρα, αγωνιστή.

(Στην εικόνα, εντόπισε την κατοικία και ζωή των παιδιών)

Έχω 2 παιδάκια την Ε....... και το Ν...... τώρα 10 και 12. Ζούσαμε στην Καλλιθέα μετά τον αναγκαστικό χωρισμό μου σε διπλανά σπίτια. Την επιμέλεια την είχε αυτή με ειδικό ιδιωτικό συμφωνητικό επικοινωνίας εγκεκριμένο από το δικαστήριο αλλά ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου δεχόμασταν να βλεπόμαστε μόνο μερικά δίωρα και σιγά σιγά με αγώνα και επιμονή μας σε περίπου ένα χρόνο καταφέραμε και κάναμε μια επιβάλλαμε μια …συνεπιμέλεια  κάτι σαν αυτό που λένε εναλλακτική κατοικία. Τα παιδιά μου ζούσαν με μένα μέρα παρά μέρα κλπ. με ένα πρόγραμμα που είχαμε φτιάξει και που άρεσε στα παιδιά και τις μέρες που δεν τα είχα πήγαινα στο σχολείο τους και στο ταεκβοντο και στα αγγλικά και βλεπόμασταν εκεί. Έτσι ήμουν μέρος της ζωής τους και ήμουν πατέρας τους όσο γινόταν. Και τα καλοκαίρια τα κάναμε 15νθημερα ώστε να μην μου λείπουν τόσο πολύ. Αυτή όμως δεν το άντεξε αυτό για πολύ κι έτσι πρόπερσι συνωμότησε (ζήτησε κρυφά μετάθεση, έξτρα χρήματα από μένα δήθεν για κάτι άλλο κλπ) και εκείνο το καλοκαίρι όταν ήταν η σειρά της τον Αύγουστο δεν τα ξανάφερε πίσω και τα εγκατέστησε στο Αγρίνιο στο σπίτι που έχουνε εκεί. Τα παιδιά μου διαμαρτυρήθηκαν και αγωνίστηκαν και τη σιχάθηκαν για αυτό που έκανε και εγώ επιτέθηκα αμέσως δικαστικά και στην προσωρινή δίκη ασφαλιστικών μέτρων ζήτησα και τα κάλεσαν στο δικαστήριο και εκεί παρά την τρομοκρατεί που τους επέβαλε η «μάνα» τους είπαν στην πρόεδρο όλη ότι την αλήθεια ότι τα έκλεψαν παρά τη θέλησή τους και ότι τα απομάκρυναν από το αγαπημένο τους σχολειό και τον μπαμπά τους και ότι θέλουν να γυρίσουν πίσω στην Αθήνα και στην ζωή τους και στην ερώτηση αν θέλουν τη μαμά είπαν ότι θέλουν να βλέπουν και τους δύο γονείς τους άλλα αν θέλει η μαμά να τα βλέπει να έρθει εκείνη στην Αθήνα. Η πρόεδρος αποφάσισε (με λίγα λόγια)  ότι κατανοεί αλλά δεν αρκούν αυτά για να βγάλει απόφαση υπέρ μας. Για έναν χρόνο αγωνιστήκαμε να κρατήσουμε επικοινωνία μέσω ιντερνέτ και άλλων μέσων αντιμετωπίζοντας όλων των ειδών τα σαμποτάζ τις συκοφαντίες και την τρομοκρατία εναντίων των παιδιών μου από τους απαγωγείς τους. Τα παιδιά απαύδησαν από αυτό και με όρκισαν να κάνω επειγόντως κάτι. Το ίδιο είπαν και στον τότε δικηγόρο μου. Ο δικηγόρος μου πρότεινε το επόμενο καλοκαίρι που δεν θα είχαν σχολείο να τα έφερνα εδώ και να τα κρατούσαμε με εισαγγελική εντολή.