Μαμά - Μπαμπάς 1-0
Μια φούστα φτάνει; Δε φτάνει. Δεύτερη δε χωράει όμως. Η βαλίτσα γέμισε. Εκτός αν κρατάω σακούλα στο χέρι... Όχι δε θέλω. Θα αγκαλιάσω το μπαμπά, δε θέλω σακούλα στα χέρια μου.
Μπαμπά θα μου πάρεις φούστα τώρα τα Χριστούγεννα; Έτσι θα πω και θα μου πάρει.
Έχω και τα φυλλάδια της γλώσσας στην άκρη χωμένα. Ασκήσεις Επανάληψης. Θα τσαλακωθούν. Στο μπαμπά παίζω δε διαβάζω. Λίγο διαβάζω. Πρέπει όμως να τα πάρω. Θα χαρεί. Η μαμά τα βγάζει κρυφά. Μπορεί να βγάλει και τα ρούχα. Μπορεί αντί για βαλίτσα να με δώσει με σακούλα. Μπορεί και χωρίς τίποτα. Σκέτη.
Ο μπαμπάς θέλει τα βιβλιάρια. Θα την έχω μια βδομάδα πρέπει να μου τα δώσεις. Έτσι λέει. Τα βιβλιάρια είναι πράσινα.
Η μαμά βγάζει κάτι φόρμες παλιές. Είναι κοντές. Φαίνονται τα πόδια. Με σφίγγουν.
Που είναι τα φυλλάδια;
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του, ανεβαίνει τις σκάλες.
Ελένη έλα λίγο στο δωμάτιο. Η μαμά κλείνει την πόρτα και μετά το στόμα
Ο μπαμπάς... χτυπάει το κουδούνι.
Χτυπάει ξανά.
Ελένη καρδούλα μου. Ελένη ήρθα...είσαι μέσα ψυχή μου; Εδώ είμαι μπαμπά αλλά μου κρατά το στόμα.
Κλαίω.
Ακούω χρίτς χράτς.
Ο μπαμπάς άφησε σακούλα με δώρο...απ'έξω, στην πόρτα.
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του, κατεβαίνει τις σκάλες
Μαμά πάρε το χέρι σου.
Panayiotis Gouveris
Μπαμπά θα μου πάρεις φούστα τώρα τα Χριστούγεννα; Έτσι θα πω και θα μου πάρει.
Έχω και τα φυλλάδια της γλώσσας στην άκρη χωμένα. Ασκήσεις Επανάληψης. Θα τσαλακωθούν. Στο μπαμπά παίζω δε διαβάζω. Λίγο διαβάζω. Πρέπει όμως να τα πάρω. Θα χαρεί. Η μαμά τα βγάζει κρυφά. Μπορεί να βγάλει και τα ρούχα. Μπορεί αντί για βαλίτσα να με δώσει με σακούλα. Μπορεί και χωρίς τίποτα. Σκέτη.
Ο μπαμπάς θέλει τα βιβλιάρια. Θα την έχω μια βδομάδα πρέπει να μου τα δώσεις. Έτσι λέει. Τα βιβλιάρια είναι πράσινα.
Η μαμά βγάζει κάτι φόρμες παλιές. Είναι κοντές. Φαίνονται τα πόδια. Με σφίγγουν.
Που είναι τα φυλλάδια;
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του, ανεβαίνει τις σκάλες.
Ελένη έλα λίγο στο δωμάτιο. Η μαμά κλείνει την πόρτα και μετά το στόμα
Ο μπαμπάς... χτυπάει το κουδούνι.
Χτυπάει ξανά.
Ελένη καρδούλα μου. Ελένη ήρθα...είσαι μέσα ψυχή μου; Εδώ είμαι μπαμπά αλλά μου κρατά το στόμα.
Κλαίω.
Ακούω χρίτς χράτς.
Ο μπαμπάς άφησε σακούλα με δώρο...απ'έξω, στην πόρτα.
Ακούω το μπαμπά, τα πόδια του, κατεβαίνει τις σκάλες
Μαμά πάρε το χέρι σου.
Panayiotis Gouveris
Για τον μπαμπά μου
Ο μπαμπάς μου είναι βλάκας. Χρόνια τώρα προσπαθεί να πάρει την επιμέλειά μου. Όταν τον βλέπω με σκυμμένο κεφάλι ξέρω ότι το έχασε πάλι το δικαστήριο. Ξέρει ότι δεν θα κερδίσει ποτέ, το ξέρει καλά.
“Άννα ο μπαμπάς κάνει αγώνα για σένα....”. Το ξέρω μπαμπά.
Όμως τώρα ξεκουράσου, φτάνει ο αγώνας. Σου έχω ένα μυστικό. Την επιμέλεια την κέρδισες. Στην δίνω εγώ η κόρη σου. Γιατί εγώ μπαμπά θυμάμαι... Θυμάμαι που δε με αφήναν να σε δώ και έκλαιγα. Θυμάμαι που χτύπαγες το κουδούνι και δε σου ανοίγαν. Θυμάμαι που με έπαιρναν σε άλλες πόλεις και σ έψαχνα. Θυμάμαι που φώναζα μπαμπά και μου λέγαν σιωπή.
Θυμάμαι... και μόλις τώρα αποφάσισα και σου δίνω την επιμέλειά μου. Όμως μπαμπά σε παρακαλώ ας είναι αυτό το μικρό μας μυστικό. Μην το μαρτυρήσεις, τουλάχιστον όχι τώρα. Ας πούμε λοιπόν ότι σου χαρίζω μια μυστική επιμέλεια, κάπως πιο αληθινή από την άλλη την ψεύτικη. Γιατί και να τους το πεις κανείς δε θα σε πιστέψει. Όμως εγώ και συ θα το ξέρουμε.
Και να σου πώ κάτι μπαμπά. Ακόμα και όταν θα με πείσουν ότι είσαι βλάκας, κακός, και πονηρός ακόμα και τότε εγώ μέσα μου βαθιά θα ξέρω ότι είσαι ο ήρωάς μου. Και ας φαίνεται εκείνη την ώρα πως δε θέλω να σε δω. Και ας σε διώχνω από το σχολείο στο διάλειμμα. Τι να κάνω μπαμπά... κάνω και γω αγώνα. Πόσο να αντέξω στα λόγια τους; Κάποια στιγμή πρέπει να τα πιστέψω, για να ζήσω και γω, για να αντέξω. Ξέρεις τι είναι να έχεις λίγο μπαμπά;...
μπαμπά σε παρακαλώ μη με ξεχάσεις και ας σε διώχνω ...
Panayiotis Gouveris
H εφημερίδα μας, τεύχος 16: Ηττημένος γονέας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου