Jingle Bell 2015 2016 Dance Remix - Christmas Songs

Γάμος: Συντήρηση ή αντίσταση;

Ενας παρηκμασμένος θεσμός ή ένα κοινωνικό συμβόλαιο που μεταμορφώνεται;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  15/09/2014 10:13

Σθεναρή αντίσταση σε ένα συναισθηματικά, ηθικά και νομικά χαοτικό σύμπαν ή ένας βαθιά συντηρητικός θεσμός που ατροφεί; Οποια και να είναι η αλήθεια, ο γάμος του 21ου αιώνα συμπορεύεται εν αγαστή συμπνοία με τις αντιφάσεις του. Πρωτίστως παραμένει ένα φρούριο στο οποίο όποιος βρίσκεται απέξω θέλει να εισβάλει και όποιος είναι μέσα θέλει να βγει (συνήθως αφήνοντας πολεμικές ιαχές).

Στις ΗΠΑ, την ίδια στιγμή που το 39% των Αμερικανών τον θεωρεί έναν παρηκμασμένο θεσμό (σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center το 2010) και που οι millennials (οι γεννημένοι από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ως το 2000) τον αντιμετωπίζουν λίγο-πολύ ως ένα «οικιακό γκουλάγκ» («Δεν μπορείς να φύγεις από το σπίτι χωρίς να πεις πού πηγαίνεις. Δεν μπορείς να φύγεις χωρίς να πεις τι ώρα θα γυρίσεις. Δεν μπορείς να αφήσεις την πόρτα του μπάνιου ανοιχτή - είναι προσβλητικό. Δεν μπορείς να αφήσεις την πόρτα του μπάνιου κλειστή»), η βιομηχανία του γάμου θάλλει, ξεπερνώντας αισίως τα 40 δισ. δολάρια και μόλις ένα πενιχρό 5% (από το 44% των Αμερικανών κάτω των 30 που τον απαξιώνουν στην προαναφερθείσα έρευνα) δεν θέλει να παντρευτεί.

Και ενώ οι Αμερικανοί έχουν τον υψηλότερο δείκτη διαζυγίων στον δυτικό κόσμο (το 60% των ανδρών και σχεδόν οι μισές γυναίκες έχουν ερωτικές επαφές εκτός γάμου), μόλις τον περασμένο Ιούλιο το αμερικανικό ψηφιακό κανάλι FYI τροφοδότησε εκ νέου την «insula Utopia» του δυτικοτραφούς γάμου με το ριάλιτι «Married at First Sight» («Παντρεμένοι με την πρώτη ματιά»). Πρόκειται για ένα extreme κοινωνικό πείραμα, την επίβλεψη του οποίου ανέλαβαν ένας καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, ένας ψυχολόγος, ένας σεξολόγος και ένας πνευματιστής. Οι υποψήφιοι συμπληρώνουν εκτενή ερωτηματολόγια, υποβάλλονται σε εξονυχιστικές ψυχολογικές αξιολογήσεις και τεστ προσωπικότητας, παρακολουθούν συνεδρίες σεξολογίας κ.ο.κ.  Στη συνέχεια οι ειδικοί επαφίενται στους αλγόριθμους για να καταλήξουν σε έξι «επιστημονικώς συμβατά» ζευγάρια. Ο ένας θα συναντήσει τον άλλον τη στιγμή του γάμου τους. Τότε είναι που θα ακούσει για πρώτη φορά τη χροιά της φωνής του και το όνομά του. Γλιτώνουν έτσι κάμποσα χρόνια ανεδαφικών προσδοκιών (και το κόστος των pre-wedding δώρων).   

Οταν παντρεύτηκε ο Χίτλερ

Στην Ελλάδα της κρίσης και των βίαιων κοινωνικών ανατροπών, με τα ζευγάρια να μένουν μαζί όχι για να μοιραστούν ζωές, αλλά χαράτσια, με τον θρησκευτικό γάμο να καταποντίζεται σταθερά (το 2012 οι πολιτικοί γάμοι υπερέβησαν για πρώτη φορά πανελλαδικά τους θρησκευτικούς κατά 3,6%, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ), με τις νέες μορφές οικογένειας να κερδίζουν ταχύτατα έδαφος και τις γυναίκες να μη διστάζουν να κάνουν παιδιά εκτός γάμου (ενίοτε παραλαμβάνοντας με κούριερ ένα ψυχρό κοντέινερ υγρού αζώτου από κάποια τράπεζα σπέρματος στο Μέριλαντ) και πολλά ζευγάρια να φθάνουν μετά βίας στη «βαμβακερή» δεύτερη επέτειο, ο μέσος γάμος θυμίζει εκείνον που έλαβε χώρα στο Βερολίνο το θλιβερό ξημέρωμα της 29ης Απριλίου 1945 ανάμεσα στον Αδόλφο Χίτλερ και στην Εύα Μπράουν: μια τελική λύση πριν από το αναπόφευκτο τέλος (την επόμενη ακριβώς ημέρα 200 λίτρα βενζίνης μεταφέρονταν στον κήπο της καγκελαρίας για τους αυτόχειρες νεόνυμφους).

Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ελλάδα οι κοινωνιολόγοι συμφωνούν ότι ο γάμος δεν οριοθετεί πλέον την απαρχή μιας καινούργιας ζωής, αλλά ανοίγει διάπλατα την κερκόπορτα της παλιάς. Για να φθάσεις σήμερα να παντρευτείς (το 2010 η μέση ηλικία των γυναικών κατά τον πρώτο γάμο ήταν τα 32 έτη και η αντίστοιχη μέση ηλικία των ανδρών περίπου τα 40 έτη, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Κοινωνικής Πολιτικής) σημαίνει συνήθως ότι είσαι πλήρης εμπειριών, ότι έχεις ζήσει «τη ζωή σου» και απλώς ενδίδεις σε μια κοινωνική σύμβαση για την οποία σήμερα δείχνουν να κόπτονται μόνο οι κάποιας ηλικίας γονείς σου και οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Παρ' όλα αυτά, τα τελευταία έξι χρόνια της οικονομικής κρίσης, οι εγχώριοι event planners συνεχίζουν να διοργανώνουν τριήμερους θεματικούς (δημοφιλέστεροι οι country και vintage) γάμους με «no limit παραγωγές», οι διαζευγμένοι δεν έχουν απολέσει το στίγμα της αποτυχίας (σημειωτέον ότι ένας προβληματικός γάμος φέρεται από τους ειδικoύς ως πιο επιζήμιος για την καρδιά και από το κάπνισμα), ενώ οι προσκλήσεις για πακέτα «γάμος-βάφτιση» καταφθάνουν βροχή.

Ο χρυσός αιώνας του γάμου

Στην επίμονη ερώτηση αν ο γάμος του 21ου αιώνα είναι τελικά καλύτερος ή χειρότερος, ο Ιλαϊ Τζέι Φίνκελ, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν του Ιλινόι, απάντησε σε φλογερό άρθρο του, τον Φεβρουάριο του 2014, στους «New York Times»: «Και τα δύο». Οπως εξηγεί ο αμερικανός ειδικός, ο οποίος καταδύθηκε επί έναν ολόκληρο χρόνο σε μια αχανή ακαδημαϊκή βιβλιογραφία, ανατέμνοντας τις ιστορικές, οικονομικές, ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις ενός θεσμού που γνωρίζει τον εκφυλισμό και την απαξίωση (κάποιοι μιλούν για απανθρακωμένα δοκάρια), ο γάμος θα μπορούσε σήμερα να διανύσει, υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, τον χρυσούν αιώνα του: «Ο μέσος γάμος σήμερα είναι πιο αδύναμος από τον μέσο γάμο του παρελθόντος, όσον αφορά την ικανοποίηση και τον αριθμό των διαζυγίων, όμως ο καλός γάμος σήμερα είναι πολύ δυνατότερος από ποτέ όσον αφορά την προσωπική ικανοποίηση και ευημερία». Ητοι το χάσμα ανάμεσα στον μέτριο και στον καλό γάμο είναι πιο μεγάλο από ποτέ.

Σήμερα πρέπει να κοπιάσεις πολύ περισσότερο για να χτίσεις έναν ανθεκτικό και βιώσιμο γάμο. Αν όμως τα καταφέρεις, τα οφέλη που θα αντλήσεις ξεπερνούν κατά πολύ εκείνα που αντλούσε ο έγγαμος του παρελθόντος (και δεν εννοούμε μόνο τα οφέλη για την καρδιακή υγεία ή τις λιγότερες πιθανότητες να πάθεις πνευμονία, να υποβληθείς σε χειρουργική επέμβαση ή να εμφανίσεις συγκεκριμένες μορφές καρκίνου, που ανέδειξαν πρόσφατες έρευνες). Το πιο σημαντικό είναι, επισημαίνει ο Φίνκελ, ότι σήμερα (μάλλον από το 1965 και εφεξής) διερχόμαστε την εποχή του λεγόμενου «self expressive» γάμου, όπου το γαμήλιο «μυστήριο» δεν αντιμετωπίζεται πλέον από τους μετέχοντες σε αυτό ως οικονομική εξασφάλιση, κοινωνική επιταγή ή αναπόδραστο πεπρωμένο, αλλά ως ένα «όχημα» αυτοαναζήτησης, προσωπικής εξέλιξης και πλήρωσης. Παντρεύομαι δηλαδή πλέον κάποιον όχι γιατί πρέπει να «νοικοκυρευτώ», αλλά γιατί επιλέγω να «εξελιχθώ». Είναι αυτό που λέει ο Τζακ Νίκολσον σε μια εμβρόντητη Ελεν Χαντ στην ταινία «Καλύτερα δεν γίνεται» (1997): «Υοu make me want to be a better man» (Με κάνεις να θέλω να γίνω καλύτερος).

Τι είναι, όμως, εκείνο που ανακόπτει την ορμή αυτής της οικόσιτης αυτοπλήρωσης; Σύμφωνα με τον Φίνκελ, το πρόβλημα σήμερα είναι ότι οι σύζυγοι επενδύουν όλο και λιγότερο (χρόνο, ενέργεια, δέσμευση, φαντασία) ο ένας στον άλλον. Και είναι, πράγματι, δύσκολο να «ανασκάψεις το εσώτερο δυναμικό σου» όταν ο γάμος σου αναλώνεται σε ατελείωτες «to-do lists» («να κάνει ο μικρός εξέταση Μαντού, να βγάλω φορολογική ενημερότητα, να φτιάξω τους χαλασμένους μεντεσέδες στα ντουλάπια της κουζίνας, να μην ξεχάσω τη συγκέντρωση του συλλόγου γονέων την Τετάρτη» κ.ο.κ.) γραμμένες σε φλούο χαρτάκια post it ή στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου σου. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, τα κακά νέα είναι ότι ο χρόνος είναι εκείνος που υφίσταται το ισχυρότερο πλήγμα. Σε σχέση π.χ. με το 1975, το 2003 οι Αμερικανοί περνούν πολύ λιγότερο χρόνο με τους «νόμιμους συντρόφους» τους (26 από 35 ώρες οι μη έχοντες παιδιά και 9 από 13 ώρες οι γονείς). Τα καλά νέα είναι ότι η κατάσταση δεν είναι μη αναστρέψιμη. Αν επενδύσεις περισσότερο, ο γάμος σου μπορεί να ανακάμψει. Οι αμερικανοί κοινωνιολόγοι Τζέφρι Ντιου και Γουίλιαμ Μπράντφορντ Γουίλκοξ κατέδειξαν εσχάτως ότι οι σύζυγοι «που περνούν χρόνο μαζί, συζητώντας ή συμμετέχοντας σε μια δραστηριότητα, έχουν τρεισήμισι φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι ευτυχισμένοι στον γάμο τους».

Ο γάμος των ανισοτήτων

Ενα ακόμη παράδοξο του γάμου στον 21ο αιώνα είναι ότι, ενώ δίνει έμφαση στην ισοτιμία και στην ομοιότητα μεταξύ των συζύγων (εφετινή έρευνα του Ινστιτούτου Επιστήμης της Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου του Κολοράντο καταδεικνύει ακόμη και γονιδιακή ομοιότητα, επιλέγεις δηλαδή για σύζυγο κάποιον που σου μοιάζει γενετικά), εξελίσσεται σε πλατφόρμα ενός παλιρροϊκού κύματος ανισοτήτων. Οι ειδικοί εστιάζουν όλο και περισσότερο την προσοχή τους στο ότι η οικονομική αστάθεια καταβαραθρώνει τη γαμηλιότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ, π.χ. στις ΗΠΑ, ο δείκτης διαζυγίων ήταν ο ίδιος για πλούσιους και φτωχούς τη δεκαετία του '60 και του '70, από το 1980 και μετά η ψαλίδα ανοίγει εντυπωσιακά όσον αφορά την ποιότητα και βιωσιμότητα του γάμου (εξ ου και μεταξύ 1990 και 1994 ο δείκτης διαζυγίων είναι 46% για τους λιγότερο προνομιούχους αποφοίτους λυκείου και μόλις 16% για τους έχοντες πανεπιστημιακή εκπαίδευση, που έχουν κατά κανόνα περισσότερους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών μεταξύ τους και, βέβαια, περισσότερα χρήματα για να φωνάξουν το βράδυ μια μπεϊμπισίτερ).

Δικηγόροι μας στη Θεσσαλονίκη

Αγαπητοί φίλοι και μέλη του ΣΥΓΑΠΑ,
Φέτος το καλοκαίρι και πάλι, απεγνωσμένοι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν δικαίωση στα οικογενειακά τους θέματα και είναι καθημερινά δεκάδες τα τηλεφωνήματα γονέων που προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη δεν μπορούν να βρουν το δίκαιό τους και ζητούν τη βοήθειά μας.
Τα θέματα: Επιμέλεια παιδιών, επικοινωνία, ψευδείς κατηγορίες, μετακόμιση, έξωση, διατροφές, κτλ.
Ποινικά και αστικά δικαστήρια. Η αστυνομία και η εισαγγελία, στέλνει τους ανθρώπους στο ΣΥΓΑΠΑ ( www.sos-sygapa.eu ) και στις συγκρουσιακές περιπτώσεις δεν υπάρχει λύση.
Δυστυχώς στη χώρα μας δεν υπάρχουν εξειδικευμένοι οικογενειακοί δικαστές, οικογενειακά δικαστήρια, εμπειρογνώμονες, διαμεσολαβητές μόνο για οικογενειακά θέματα, κοινωνικές υπηρεσίες στις γειτονιές, στους Δήμους, στις Περιφέρειες, στα σχολεία, στην Αστυνομία, κτλ. Δεν υπάρχει η συνεπιμέλεια, η εναλλασσόμενη κατοικία, οι δικαστικοί παιδοψυχίατροι. Δεν υπάρχει νόμος για τα δικαιώματα των φυσικών γονέων για τα παιδιά εκτός γάμου, δεν υπάρχει απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και μετακόμιση σε άλλη πόλη του γονέα που έχει την επιμέλεια, δεν υπάρχει έλεγχος μετά την απόδοση της επιμέλειας εάν τηρείται σωστά, δεν υπάρχει τιμωρία του γονέα που παρεμποδίζει την επικοινωνία, δεν υπάρχει τιμωρία για τις ψευδείς κατηγορίες, δεν υπάρχει τιμωρία των δικηγόρων που επιδεινώνουν το πρόβλημα (πχ επαναλαμβάνουν ψευδείς κατηγορίες, δεν πληρώνουν παράβολα, κτλ).
Στη Θεσσαλονίκη, συνεργαζόμαστε άψογα με τον δικηγόρο Λίνο  Σιλάβο, Φράγκων 19 - 3ος όροφος (στο κτίριο όπου στεγάζεται επί δέκα χρόνια το γραφείο μας). Σας συνιστούμε να απευθύνεστε σ'αυτόν και θα συνεργαζόμαστε για κάθε ενέργειά σας.
Καταργήσαμε τα τηλέφωνα της Αθήνας και μπορείτε να μας βρείτε στα τηλέφωνα: 2310524285 ή 6942989785.
Πολλοί από τους απατεώνες που βρέθηκαν στο δρόμο μας (ιδίως στην Αθήνα) έχουν καταλάβει πλέον οτι άδικα προσπάθησαν να περιορίσουν τη δράση μας. Ο Σύλλογός μας συνεχίζει το τεραστίων διαστάσεων έργο του, προσφέροντας στην κοινωνία αγαθά που ελάχιστοι έχουν προσφέρει.
Διαβάστε τα βιβλία του ιδρυτού μας Νίκου Σπιτάλα ( http://spitalas.blogspot.com ) και στηρίξτε το έργο μας.

Αναφορά για το Παγκόσμιο Ετος συνεπιμέλειας στο 2015. Υπογράψτε

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ !!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΤΟΥ !! 
ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΟΥ Απευθύνεται σε: Τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών 
2015 | Διεθνές Έτος των Συμφωνιών-Γονείς - Διεθνές Έτος των Συμφωνιών στην ανατροφή των παιδιών

http://www.change.org/fr/p%C3%A9titions/2015-ann%C3%A9e-internationale-de-la-coparentalit%C3%A9-international-year-of-co-parenting#share

Η ενδο-οικογενειακή βία επηρεάζει τα παιδιά, σοβαρά

http://world4justice.wordpress.com/2014/02/28/domestic-violence-between-parents-does-affect-children/ 

Originally posted on Researching Reform:

We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…
In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”

Domestic Violence Between Parents DOES Affect Children

28FridayFeb 2014

We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..

The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…

In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”

The report also notes that a quarter of the children displayed abusive behaviour usually directed at the mother, sibling or friend, rather than the abuse perpetrator. The charity responsible for this research (CAADA) estimates 130,000 children are at high risk of serious harm or death from domestic abuse, while hundreds of thousands more are exposed to abuse at lower risk levels.

The charity’s recommendations for dealing with this enormous problem are as follows:

• Create a network of nominated lead professionals on domestic abuse and safeguarding across all agencies who work with families, with a shared understanding of risk assessment.
• Provide linked specialist domestic abuse services for adults and children.
• Monitor provision and outcomes for children exposed to domestic abuse.

What the charity does not address, is the heightened fear parents have, usually mothers, about coming forward. This may in part account for the huge discrepancy in numbers of children known to social services. The fear of social services taking these children away from these mothers, despite many of them being able to protect their children from harm (and come forward precisely because they have the courage and state of mind to do so) is often what keeps these cases hidden from support services.

Until social workers implement the recommendations above, improve their training levels and learn to work with and not against the alerting parent, we can expect to see many more cases go under the radar.

(For an interesting read from over the pond, do check out this article from the Stop Abuse Campaign.) 

Domestic Violence Between Parents DOES Affect Children

28FridayFeb 2014

Posted by Natasha in Children, Family Law

≈ 3 Comments

We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..

The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…

In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”

The report also notes that a quarter of the children displayed abusive behaviour usually directed at the mother, sibling or friend, rather than the abuse perpetrator. The charity responsible for this research (CAADA) estimates 130,000 children are at high risk of serious harm or death from domestic abuse, while hundreds of thousands more are exposed to abuse at lower risk levels.

The charity’s recommendations for dealing with this enormous problem are as follows:

• Create a network of nominated lead professionals on domestic abuse and safeguarding across all agencies who work with families, with a shared understanding of risk assessment.
• Provide linked specialist domestic abuse services for adults and children.
• Monitor provision and outcomes for children exposed to domestic abuse.

What the charity does not address, is the heightened fear parents have, usually mothers, about coming forward. This may in part account for the huge discrepancy in numbers of children known to social services. The fear of social services taking these children away from these mothers, despite many of them being able to protect their children from harm (and come forward precisely because they have the courage and state of mind to do so) is often what keeps these cases hidden from support services.

Until social workers implement the recommendations above, improve their training levels and learn to work with and not against the alerting parent, we can expect to see many more cases go under the radar.

(For an interesting read from over the pond, do check out this article from the Stop Abuse Campaign.) 

Στόχος της Συνεπιμέλειας

• www.sos-sygapa.eu
• Απόδοση των δύο προτύπων εξ ίσου (άνδρα-γυναίκας)

• Να νοιώσουν τα παιδιά ότι έχουν δύο γονείς στην ζωή τους.
• Να μην μπορεί ο ένας γονιός να κυριαρχεί στη ζωή του παιδιού σε βάρους του άλλου ούτε ένας γονιός να ελέγχει τον άλλο γονιό μέσω του παιδιού.
• Να έχουν και οι δύο γονείς εξίσου «ηθική εξουσία» στα μάτια των παιδιών και τα παιδιά να μπορούν να στραφούν εξίσου και προς τους δύο γονείς για τα ζητήματα που τα απασχολούν.
• Να μπορεί να μοιραστεί το παιδί την ζωή του και με τους δύο γονείς του δηλαδή να μην έχει ένα γονιό για την καθημερινότητά του και ένα άλλο για την βόλτα του.
• Να μπορεί το παιδί να βλέπει – δεδομένης της ηθικής και νομικής ισότητας των γονιών – και τους δύο γονείς στην ίδια θέση, και να τους δηλαδή βλέπει και τους δύο στην ίδια θέση που βλέπει τους γείτονες, τους φίλους, τους δασκάλους, τις δημόσιες αρχές…  Με άλλα λόγια να μην βλέπει όλους αυτούς από τη μια και τον πατέρα του από την άλλη.
• Να μην υπάρχει κομμάτι της ζωής του παιδιού π.χ.  σχολείο, κοινωνικές συναναστροφές … , από το οποίο  κάποιος γονιός  θα εξαιρείται ακριβώς επειδή έχει ανατεθεί η επιμέλεια στον άλλο.
• Να μην υπάρχει ούτε κομμάτι της ζωής ενός γονιού από το οποίο θα εξαιρείται το παιδί επειδή έχει ανατεθεί η επιμέλεια στον άλλο.
• Να απομακρύνεται ο κίνδυνος αποξένωσης επειδή τα παιδιά περνάνε αρκετό χρόνο και με τους δύο γονείς.
• Να μην αναπτύσσουν τα παιδιά στερεότυπες ιδέες λόγω των γονιών τους ως προς τον ρόλο των φύλων, όπως για παράδειγμα ότι ο πατέρας είναι μόνο για να δίνει χρήματα για να παίζει τον ρόλο του κακού ενώ η μητέρα αποφασίζει και κάνει τα πάντα για το παιδί.
• www.sos-sygapa.eu

Γυναίκα κουβαλάει στην πλάτη της, τον άνδρα της που έχασε τα πόδια του

Όταν ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου δεσμεύτηκαν να στέκεται ο ένας στο πλευρό του άλλου στα εύκολα και στα δύσκολα. Και αυτό ακριβώς κάνουν ο Jesse Cottle και η….

σύζυγός του Kelly, η οποία τον… παίρνει στην πλάτη της καθώς ο ίδιος έχασε και τα δύο του πόδια στο Αφγανιστάν.

Πρώην πεζοναύτης ο Cottle, υπέστη διπλό ακρωτηριασμό ενώ υπηρετούσε, όταν πάτησε σε αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό το 2009.

Γνώρισε την Kelly ενώ ανάρρωνε και πέρσι παντρεύτηκαν.

Η ιστορία τους έγινε γνωστή όταν σε οικογενειακές διακοπές στο Αϊντάχο, το οποίο επισκέφθηκαν για να δουν την οικογένεια της Kelly, η φωτογράφος Sarah Ledford πρότεινε να βγάλουν και μία φωτογραφία σε ένα ποτάμι.

Τότε ο Jesse έκανε αυτό που είχε κάνει και πολλές άλλες φορές: έβγαλε τα τεχνητά μέλη του και σκαρφάλωσε στην πλάτη της Kelly που τον κουβάλησε, ως συνήθως.

Η Ledford έβγαλε τη φωτογραφία και την ανέβασε στο Facebook όπου προκάλεσε αίσθηση. «Η Αμερική τους ερωτεύτηκε», είπε.

Το ζευγάρι δηλώνει εντυπωσιασμένο από τα μηνύματα στήριξης που έλαβαν από χιλιάδες ανθρώπους , όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία τους. «Αντιπροσωπεύουμε πολλά ζευγάρια που περνούν το ίδιο, είναι τιμή μας να τους εκπροσωπούμε», δήλωσε η Kelly.

Star.gr

Το παιδί του διαζυγίου KAI η συνεπιμέλεια/εναλλασσόμενη κατοικία

Ορισμένες φορές οι γονείς, μετά από μία επώδυνη πορεία, φθάνουν στην απόφαση του διαζυγίου. Οι συνθήκες δεν είναι εύκολες για κανένα και κανείς δεν βγαίνει ικανοποιημένος από ένα διαζύγιο.

Όταν οι γονείς φθάνουν σ’ αυτή την απόφαση πρέπει να σκεφτούν τον αντίκτυπο που θα έχει στα παιδιά και πως προτίθενται να τον αντιμετωπίσουν. Το διαζύγιο είναι από τις χειρότερες εμπειρίες στη ζωή ενός παιδιού και το αν θα προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα η όχι εξαρτάται αφ` ενός μεν από την προσωπικότητα του παιδιού και αφ` ετέρου από το χειρισμό των γονέων. Οι γονείς έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν το παιδί και να το απομακρύνουν από τις συγκρούσεις και τις βίαιες καταστάσεις που πιθανόν υπάρχουν στην οικογένεια.

Η τραυματική εμπειρία του διαζυγίου έχει άμεσα και έμμεσα αποτελέσματα. Τα ψυχολογικά προβλήματα εκδηλώνονται κυρίως όταν το παιδί βρίσκεται στο μέσον της σύγκρουσης, όταν είναι μάρτυρας σε σκηνές εχθρότητας μεταξύ δύο ανθρώπων που αγαπάει και πρέπει να αποφασίσει ποιός από τους δύο έχει δίκιο. Η ψυχική ένταση του παιδιού είναι πολύ μεγάλη όταν αποτελεί μέρος της διαμάχης των δύο εμπόλεμων γονέων και σημείο αναφοράς για τις κατηγορίες, που οι γονείς εκτοξεύουν ο ένας εναντίον του άλλου για αδιαφορία, εγκατάλειψη, ανεπάρκεια η μεροληπτική στάση. Συχνά επίσης το παιδί χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση οικονομικών διαφορών μεταξύ των δύο γονέων.

Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά ελπίζουν στην επανασύνδεση της οικογένειας ακόμη και μετά από 10 – 15 χρόνια. Στην ενήλικη ζωή τους έχουν μειωμένη ικανότητα να διαμορφώσουν σταθερές σχέσεις με πρόσωπα του άλλου φύλου. Το παιδί του διαζυγίου έχει πολλές πιθανότητες να γίνει ένας οξύθυμος, ανασφαλής και επιθετικός ενήλικος.

Μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους, που καθορίζει τις επιπτώσεις της διάλυσης της οικογένειας στα παιδιά, είναι η στάση των γονέων πριν και μετά το διαζύγιο. Το πρώτο ερώτημα που συνήθως τίθεται αφορά στην ανακοίνωση του διαζυγίου. Οι εξηγήσεις που θα δοθούν στο παιδί θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια. Τα παιδιά μικρής ηλικίας έχουν την τάση να ερμηνεύουν τα πάντα με επίκεντρο τον εαυτό τους. Έτσι συχνά βιώνουν το διαζύγιο ως εγκατάλειψη, απόρριψη η ενοχοποιούνται ότι είναι κακά παιδιά και ο γονιός που έφυγε δεν τα αγαπά. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τις δυσμενείς συνέπειες που έχει για τους ενήλικες ένας αποτυχημένος γάμος και να αντιληφθούν τους πραγματικούς λόγους του διαζυγίου. Σημαντικό είναι η επαφή με τον γονιό που φεύγει να συνεχίσει να είναι συχνή και καθορισμένη. Το παιδί που περιμένει το γονέα, ο οποίος δεν έρχεται, βλέπει τους φόβους εγκατάλειψης να επιβεβαιώνονται και βυθίζεται σε πραγματική απελπισία....

Τα ζητήματα πειθαρχίας είναι ένα άλλο θέμα που δεν πρέπει να παραβλεφθεί για τα παιδιά του διαζυγίου. Ο γονιός, με τον οποίο μένουν μαζί, έχει συνήθως την τάση υπερπροστασίας και χαλάρωσης των κανόνων πειθαρχίας για να απαλύνει τον πόνο και το στρες του παιδιού. Τα περισσότερα παιδιά έχουν ανάγκη από σταθερά όρια και κανόνες πειθαρχίας. Σε μια φάση της ζωής τους, που νοιώθουν ότι τα πάντα αλλάζουν γύρω τους, η πειθαρχία αποτελεί ασφαλή βάση για να μπορέσουν να κυριαρχήσουν στο άγχος τους και να συνεχίσουν να τα καταφέρνουν στις σχολικές τους επιδόσεις και την κοινωνική τους ζωή.

Σημαντικός παράγων για την ψυχική ισορροπία του παιδιού και τη φυσιολογική του εξέλιξη είναι η αίσθηση συνέχειας. Οι δύο γονείς, παρ` όλο που δεν συνεχίζουν τη ζωή τους ως ζευγάρι, θα πρέπει να συνυπάρχουν και να παίρνουν κοινές αποφάσεις για θέματα που αφορούν στο παιδί.

Λαζαράτου Ελένη (Επίκ. Καθηγήτρια Παιδο-ψυχιατρικής. Ιατρική Σχολή Παν/μίου Αθηνών).http://blogs.sch.gr/kantonopou/2013/10/13/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85/ 

Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗΣ ΖΩΗΣ............

ΣΥΓΑΠΑ  WWW.SOS-SYGAPA.EU 

Γονιμότητα και διατροφή

Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι η πλειονότητα των προβλημάτων υγείας που φθείρουν το ανθρώπινο σώμα προέρχονται από τον τρόπο ζωής τους αλλά και την διατροφή. Ένα θέμα είναι αυτό της γονιμότητας. Άνθρωποι δίχως ιδιαίτερα προβλήματα υγείας προσπαθούν να τεκνοποιήσουν και αποτυγχάνουν, μη σκεπτόμενοι ότι το διατροφικό τους ιστορικό έχει μεγάλη σημασία.

Επηρεάζονται και τα δύο φύλα
Ιατρική έρευνα έχει προβληθεί από περιοδικό στο Λονδίνο, η οποία έχει αποδείξει ότι η διατροφή επηρεάζει τόσο πολύ τις πιθανότητες γονιμότητας με ποσοστά επιτυχίας σχεδόν ίδια με αυτά της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Επίσης, μελέτη του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ συμπέρανε ότι η σπερματέγχυση και η διέγερση των ωοθηκών είχαν ποσοστό επιτυχίας για τεκνοποίηση 33% ενώ η υγιεινή διατροφή 32%.

Αναλύοντας το λοιπόν περισσότερο, υπάρχουν τροφές που επηρεάζουν τη γονιμότητα.

Η υπογονιμότητα στον ανδρικό πληθυσμό προέρχεται από τις ελεύθερες ρίζες που προσβάλουν τα κύτταρα του οργανισμού. Καθοριστική δράση στην προστασία αυτών είναι τααντιοξειδωτικά που υπάρχουν σε ένα ποσοστό στον οργανισμό μας αλλά κυρίως τα εκλαμβάνουμε από τις τροφές. Ένα από αυτά είναι το λυκοπένιο όπου βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα στο σπέρμα. Οπότε όσο πλούσια σε λυκοπένιο είναι μια διατροφή, τόσο αυξημένα επίπεδα σπέρματος στον οργανισμό.
Τροφές πλούσιες σε λυκοπένιο είναι η φρέσκια ντομάτα, ο τοματοπολτός αλλά και το καρπούζι. Εσπεριδοειδή φρούτα όπως πορτοκάλι, λεμόνι αλλά και φρούτα όπως φράουλα, ακτινίδιο καθώς και ωμά λαχανικά, περιέχουν βιταμίνη C η οποία παίζει ρόλο στην ποιότητα του σπέρματος.
Την ίδια λειτουργία έχει και η βιταμίνη Ε που την βρίσκουμε στους ξηρούς καρπούς, στους σπόρους, στα λιπαρά ψάρια και σε καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια. Ακόμα και ιχνοστοιχεία παίζουν ρόλο στο θέμα της γονιμότητας.
Το Σελήνιο επηρεάζει τα κύτταρα LENDIG που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Η χορήγηση Σεληνίου σε μορφή συμπληρώματος αυξάνει την κινητικότητα του σπέρματος. Υπάρχει σε ξηρούς καρπούς, ψάρι και ολικής αλέσεως δημητριακά.
Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου αλλά και φυλλικού οξέος προκαλεί μειωμένη σπερματογένεση και γονιμότητα. Τον ψευδάργυρο τον βρίσκουμε στα οστρακοειδή και στο καθαρό κρέας ενώ το φυλλικό οξύ στα σκουροπράσινα λαχανικά και στα εμπλουτισμένα δημητριακά.

Όσον αφορά την γυναικεία υπογονιμότητα πέρα από το διατροφικό ιστορικό έχει καθοριστικό ρόλο και το σωματικό βάρος. Γυναίκες που έχουν δείκτη μάζας σώματος κάτω του φυσιολογικού, ακολουθούν στερητικές δίαιτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη ζωή τους, ή πάσχουν από διατροφικές διαταραχές μειώνουν τις πιθανότητες σύλληψης. Επίσης, γυναίκες υπέρβαρες και κυρίως παχύσαρκες, συναντούν το ίδιο πρόβλημα αφού λόγω αυξημένου βάρους υπάρχει διαταραχή στην αναλογία των οιστρογόνων και της τεστοστερόνης.
Διατροφικά, μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες που καταναλώνουν περισσότερους σύνθετους υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στα φρούτα, στα λαχανικά και στα δημητριακά ολικής άλεσης έχουν αυξημένη πιθανότητα γονιμότητας.
Αντίθετα, γυναίκες που καταναλώνουν στην καθημερινότητα τους περισσότερους απλούς υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στο άσπρο ψωμί, στα λευκά μακαρόνι, στο άσπρο ρύζι, στις πατάτες, στα γλυκά κ.λ.π. έχουν μικρότερες πιθανότητες γονιμότητας.

Πληθώρα ερευνών έχουν κατά καιρούς αποδείξει ότι η υπερκατανάλωση του αλκοόλ μειώνει τα επίπεδα αυτής. Διατροφή πλούσια σε τροφές με καλής ποιότητας λιπαρά όπως ω3 και ω6 αποφεύγοντας trans λιπαρά καθώς και μειωμένη πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης έχει ωφέλιμα αποτελέσματα. Μια δίαιτα όπως αυτή του Atkins θα ήταν λιγότερο ωφέλιμη στην αύξηση της γονιμότητας.

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι και η έλλειψη βιταμίνης Β12 συμβάλλει σε αποβολή εμβρύου. Αυτή την βρίσκουμε κυρίως στο κόκκινο κρέας και σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, οπότε η κατανάλωση κρέατος ενδείκνυται σε προσεγμένη πάντα ποσότητα και συχνότητα. Ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο αυτό πρέπει να δοθεί από γυναίκες οι οποίες ακολουθούναυστηρή χορτοφαγική δίαιτα.
Συνεχίζοντας η κατανάλωση μεγάλων ψαριών που περιέχουν υδράργυρο όπως ο ξιφίας, ο τόνος, το σκυλόψαρο και ο μεγάλος κολιός έχουν συνδεθεί με υπογονιμότητα.
Το μαγνήσιο είναι ιχνοστοιχείο που η έλλειψη του συνδέεται με την δυσκολία σύλληψης. Κινητοποιεί τα ένζυμα τα οποία παράγουν ορμόνες που συμβάλουν στην αναπαραγωγή. Πέρα από τα λαχανικά, πλούσια πηγή μαγνησίου είναι ο ανανάς.
Επίσης τα γαλακτοκομικά προϊόντα με light λιπαρά φαίνεται να βοηθούν στην αύξηση της γονιμότητας.

Τέλος, έχει παρατηρηθεί ότι το άγχος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που δυσχεραίνει την λειτουργία του γενετικού συστήματος, οπότε μια διατροφή πλούσια σε καυτερές πιπεριές είναι μια καλή και έξυπνη επιλογή. Η καυτερή πιπεριά προκαλεί αυξημένη αιμάτωση αλλά και έκκριση ενδορφινών που καταπολεμούν το στρες.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΗ πρόσληψη ορμονών κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης προκαλεί κατακράτηση υγρών.
Συνεπώς, προκειμένου να μειωθούν τα πρηξίματα είναι σημαντικό να εφαρμόζονται οι ακόλουθες διατροφικές οδηγίες:

• Κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες (ψωμί πολύσπορο, cream crackers και κριτσίνια σίκαλης, σαλάτες, λαχανικά, ζυμαρικά και δημητριακά ολικής αλέσεως, καστανό μη αποφλοιωμένο ρύζι).
• Περιορισμός της ζάχαρης και των προϊόντων στα οποία προστίθεται. Προτίμηση γλυκαντικών ουσιών όπως η στέβια.
• Περιορισμός των ζωικών λιπαρών, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος, το μαγειρικό λίπος, ή πέτσα των πουλερικών.
• Περιορισμός των τηγανιτών και επεξεργασμένων τροφών.
• Περιορισμός της κατανάλωσης αλατιού και ενίσχυση του γεύματος με μπαχαρικά.
• Η προτίμηση των φυτικών λιπαρών όπως το ελαιόλαδο.
• Αυξημένη κατανάλωση λιπαρών ψαριών και θαλασσινών (πλούσιες πηγές ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων).
• Αυξημένη κατανάλωση γαλακτοκομικών, φρούτων και λαχανικών.
• Επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού (8-10 υγρών/ημέρα).

Τσαμπίκα Κοντόγιαννου
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, BSc
Επιστημονική Υπεύθυνη ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Ρόδος
Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
kontogiannou@logodiatrofis.gr

http://www.logodiatrofis.gr/2012-06-28-06-35-44/2012-06-28-06-58-33/1366-gonimothta-kai-diatrofh

Ο ΣΥΓΑΠΑ στο flickr

http://www.flickr.com/photos/sygapa/

http://www.flickr.com/photos/sygapa/4655789227/

http://www.flickr.com/photos/sygapa/4656376582/

http://www.flickr.com/photos/sygapa/4656376582/in/photostream/

ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ 2013

Η ιδέα της 'Ημέρας του Πατέρα' γεννήθηκε στις ΗΠΑ χάρη στους πεσόντες στον εμφύλιο πόλεμο. Στην Ευρώπη, ονομάστηκε 'Γιορτή' τόσο από το Γερμανικό έθιμο της γιορτής μπύρας - εξοχής όσο και από τους διαζευγμένους την τελευταία δεκαετία για να θυμίσουν την ύπαρξή τους. WWW.SOS-SYGAPA.EU
Στις ΗΠΑ καθιερώθηκε την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, στην Αυστραλία στις 8 Σεπτεμβρίου και αλλού είχε θρησκευτικό χαρακτήρα και γιορταζόταν την ημέρα της Αναλήψεως, Πεντηκοστής και τη τρίτη Κυριακή του Ιούνη.
Στην Ευρώπη, θεωρήθηκε καλό να την γιορτάζουμε τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη διότι ακόμα δεν έχουν κλείσει τα σχολεία και μπορούν τα παιδιά να διδάσκονται θέματα σχετικά με την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη χαρά της πατρότητας.
Ο ΣΥΓΑΠΑ επί δεκαετίας, κινητοποιεί και ευαισθητοποιεί την κοινωνία για το θέμα των διαζευγμένων μπαμπάδων και τη σημασία της ίσης και δίκαιης αντιμετώπισής τους στα ελληνικά δικαστήρια. Έτσι, διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις για τη γιορτή του πατέρα και συντονίζει παγκόσμιο κίνημα αντίστασης κατά της δικαστικής καταστροφής πατέρα-παιδιού μετά το διαζύγιο. Τη γιορτή αυτή καθιέρωσε ο ΣΥΓΑΠΑ μέσω του Προέδρου του Νίκου Σπιτάλα, στην Ευρώπη.
http://el.wikipedia.org/wiki/Γιορτή_του_πατέρα
O ΣΥΓΑΠΑ μαζί με άλλους συλλόγους διοργανώνουν την κεντρική πανελλαδικά εκδήλωση για τη γιορτή του πατέρα, στη Θεσσαλονίκη, την Τρίτη 11 Ιουνίου 2013, ώρα 9μμ, στην 32η Πανελλήνια Έκθεση Βιβλίου στην Πλατεία Αριστοτέλεους.
Στην εκδήλωση θα δοθεί παράσταση από τον κλόουν ΜΕΛΙ ΜΕΛΟ.
Επίσης θα δοθεί μουσική Παράσταση με τραγούδια για τον Πατέρα.
Ερμηνευτές: Ο Αλέξανδρος, η Λίκα, η Μαρία και η Νίνα
Υπεύθυνη και Μαέστρος Χωρωδίας: η δασκάλα πιάνου Μέγκι Κούλη - Μποστογανασβίλι.
Θα πραγματοποιηθεί και έκθεση αρχειακού υλικού του ΣΥΓΑΠΑ.
Η εκδήλωση υποστηρίζεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βορείου Ελλάδος.
Πληροφορίες στα τηλέφωνα 2310524285 και 6942989785
Στην Αθήνα, την Κυριακή 16 Ιουνίου 2013, ώρα 11πμ, στο Συντριβάνι της οδού Ερμού
Στο facebook:  https://www.facebook.com/events/307180206083188 
Φέτος, στην Ευρώπη: Την Κυριακή 9 Ιουνίου, με πορεία στο Παρίσι, 'Πορεία για Συνεπιμέλεια':
https://www.facebook.com/events/416249818450245/?fref=ts
Και στην Αμερική, 14 Ιουνίου 'Πατρικό Ράλλυ': https://www.facebook.com/events/608228309189344/?fref=ts

Γράφει ο Λευθέρης Αυφαντής

ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ΚΙΝΗΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Τα παιδιά των διαζευγμένων συχνά κακοποιούνται ψυχολογικά, είτε γιατί γίνονται μοχλός πίεσης του ενός γονιού στον άλλο, είτε γιατί στερούνται επικοινωνίας του ενός γονιού, συνήθως του πατέρα, μια και στην Ελλάδα το Νομικό σύστημα δίνει κατά 99% την επιμέλεια στις μητέρες. Ο νόμος αντί να παρεμβαίνει ισοδίκαια για την ψυχολογία του παιδιού, είναι τόσο παρωχημένος στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα αντί να προστατεύει, να γίνεται ένα εργαλείο που αυτοχρηματοδοτείται, πλουτίζοντας τους ίδιους λειτουργούς του, χωρίς να απονέμεται με αποτελεσματικότητα για το συμφέρον του παιδιού....

Η επικοινωνία του παιδιού με τον απομακρυσμένο γονιό (συνήθως τον πατέρα) είναι πάντα συνδεδεμένη με το ΑΝ και ΠΟΣΟ διατροφή πληρώνεται από τον πατέρα. Ο ΝΟΜΟΣ αναλώνεται σε δικαστήρια, με ασφαλιστικά μέτρα, εφέσεις, εξώδικα και κλητήρες.... Αντί ο νόμος να προστατέψει το παιδί, πλουτίζει τους λειτουργούς του, επειδή κάποιος από τους 2 γονείς χρησιμοποιεί τον ίδιο το νόμο μοχλεύοντας την συμπεριφορά του ανήλικου.... Αποτέλεσμα είναι, η ψυχολογία του παιδιού να καταρρακώνεται, η κοινωνική συνοχή της Ελληνικής Κοινωνίας να απειλείται σοβαρά από τα διαλυμένα ζευγάρια και τα παιδιά τους και το μέλλον της κοινωνίας μας να τείνει να μας κάνει όλους ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ μεταξύ μας....

Ο ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια) ιδρύθηκε το Μάρτιο 2005. Έγινε κίνημα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του πατέρα και του παιδιού. Ερευνά την άνιση μεταχείριση, την ανάδειξη προβλημάτων και νομική προστασία για τα παραπάνω θέματα και θέματα παρενόχλησης ή κακοποίησης, σχέσεις ζευγαριού, νομική και ψυχολογική στήριξη παιδιού και πατέρα μετά από διαζύγιο. Επίσης μέσα από παρεμβάσεις στη δημόσια διοίκηση και στην κοινωνία μάχεται για ΙΣΑ οικογενειακά Δικαστήρια, με παρουσία παιδοψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών. Αγωνίζεται για να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ και στην Ελλάδα το PAS (Parental allientation Syndrome -Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης). Είναι καθημερινά στις «επάλξεις», ώστε να μην κακοποιούνται ψυχολογικά τα παιδιά από τις εναλλασσόμενες αποφάσεις της Δικαιοσύνης σε θέματα επικοινωνίας με τον Πατέρα και σε θέματα των εξαντλητικών διατροφών που καλείται πάντα να πληρώνει.

Παράλληλα, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Συλλόγου, Λευτέρης Αϋφαντής, «ο ΣΥΓΑΠΑ, ανταποκρινόμενος στα άπειρα αιτήματα τόσο από Κοινωνικές Υπηρεσίες όσο και από ιδιώτες για περιπτώσεις γονέων και παιδιών που είτε είναι κακοποιημένοι είτε κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο και χρήζουν άμεσης κοινωνικής βοήθειας και ενδυνάμωσης  και στηριζόμενος στην αλληλεγγύη των μελών του, προέβη πρόσφατα και στην οργάνωση του ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ. Ήδη λειτουργεί υπηρεσία ψυχολογικής και νομικής υποστήριξης και έχουν βρεθεί από προσφορές ιδιωτών τα πρώτα καταλύματα  που θα χρησιμοποιηθούν ως προσωρινή κατοικία παιδιών - γονέων (μονογονεϊκών οικογενειών). Το ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ έχει άμεση συνεργασία και με άλλες κοινωνικές οργανώσεις και ο ΣΥΓΑΠΑ συμμετέχει στο Δίκτυο των ΜΚΟ για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού.

Τηλ. 0030 2310 524285   Fax. 0030 2310 52431  Κινητό Ανάγκης 0030 69.42.98.97.85

Να μην αφήσουμε την ελπίδα να πάει χαμένη... Είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλο ... Η δύναμή μας είμαστε εμείς και τα παιδιά μας.... ΣΗΚΩΣΤΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ....» www.sos-sygapa.eu 

LOBBYMUSIC & ΣΥΓΑΠΑ

Περιγραφή

http://www.lobbymusic.gr/
Η LOBBY MUSIC είναι μία δισκογραφική εταιρεία η οποία δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει το ελληνικό λαϊκό τραγούδι και όχι μόνο. Σκεπτικό της LOBBY MUSIC είναι ότι οι πολυεθνικές εταιρείες είναι απρόσωπες και δεν στηρίζουν σωστά το γνήσιο ελληνικό τραγούδι και τις καλές φωνές. Κόντρα, λοιπόν, στα συνηθισμένα και γνωρίζοντας ότι θα πρέπει να δώσει μάχη για να αφήσει το στίγμα της , επιλέγει τον δύσβατο, αλλά διαχρονικό, λαϊκό δρόμο κι όχι τα εφήμερα μπερδεμένα ακούσματα.
Σε μία δύσκολη, βέβαια, εποχή που ακόμη και οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες περνούν κρίση, η Lobby και οι άνθρωποί της τολμούν. Ξεκινώντας, λοιπόν, έναν αγώνα δρόμου προς την επιτυχία, με πρώτο υποστηρικτή την διευθύντρια Ελένη Καλατζή , αλλά και πολλούς ακόμα άξιους συνεργάτες, όπως Νεκτάριος Μπήτρος που είναι γενικός παραγωγός της εταιρείας, ο Νίκος Γεωργόπουλος ο οποίος είναι εξωτερικός παραγωγός της εταιρείας, επίσης ο Νίκος Βάνης απο την Θεσσαλονίκη ο οποίος είναι εξωτερικός συνεργάτης , η Άννα Τσιάλτα η οποία είναι στις δημόσιες σχέσεις της εταιρείας και ο Σάκης Γαιτάνης εξωτερικός παραγωγός.
Και βέβαια εδώ να σταθούμε και να πούμε ότι είναι επιτυχία για την Lobby να έχει στο δυναμικό της από της πιο μεγάλες λαϊκές φωνές την Άντζελα Δημητρίου ,τον Θέμη Αδαμαντίδη, την Χαρρά Βέρρα και τον Χρήστο Πάζη.
Στο δυναμικό της επίσης η LOBBY έχει ακόμα πάρα πολλούς νέους πολλά υποσχόμενα λαϊκούς τραγουδιστές
Τον Γιώργος Ιωάννου μια αυθεντική λαϊκή φωνή τον Σπύρο Λεούση έναν τραγουδιστή με πολύ καλή και χαρακτηριστική φωνή. Ο οποίος έγινε γνωστός με το τραγούδι «φεύγω για Ντουμπάι», τον Αντώνη Χαβαδάκη έναν κρητικό τραγουδιστή με μεγάλο ρεπερτόριο απο κρητικα και λαικα τραγουδια,τον Μιχάλη Λαμπράκη, τον Νεκτάριο Μανίκα κ.α
Στης εταιρείας το δυναμικό της επόμενες μέρες θα προστεθούν δυο επώνυμοι ακόμα καλλιτέχνες.
Καλή τύχη, λοιπόν, στο δημιουργικό της ταξίδι!  Στις 2 Σεπτεμβρίου 2012, στο ΒΕΑΚΕΙΟ θα συνεργστεί με το ΣΥΓΑΠΑ, τον Δήμο Πειραιά και δεκάδες πρωτοκλασάτους καλλιτέχνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

http://www.facebook.com/#!/lobby.lobbymusic

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ... ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ?

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ... ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ?

ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ?
ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ?


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην Ελληνική πολιτική σκηνή από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Σχεδόν ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάτι που μας το επιβεβαιώνουν και οι γελοιογραφίες του τύπου της εποχής εκείνης. Πτωχεύσεις, δάνεια, η στο προσκήνιο φαγωμάρα των δύο κυρίαρχων παρατάξεων, παρελαύνουν μπροστά μας τονίζοντας πως μόνο τα ονόματα και οι χρονολογίες έχουν αλλάξει ενώ η ουσία παραμένει η ίδια.

Ελλάδα, μια χώρα κατατρεγμένη από τους ίδιους της τους πολιτικούς, ο φτωχός συγγενής των ευρωπαίων.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1827-1910


Μετά τη ελληνική επανάσταση του 1821 και την δημιουργεία του Ελληνικού κράτους,πρωτος κυβερνήτης αναλαμβάνει ο Έλληνας πρώην υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννης Καποδίστριας (καταγωγή Κέρκυρα) το 1827,ο οποίος δολοφονείται στις 9 Οκτωβρίου 1931 στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον υιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Ως κυβερνήτης της Ελλάδας προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της πολιτείας, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση.
To 1833 εγκαθιδρύθει η βασιλεία,με πρώτο βασιλέα τον Βαυαρό Οθωνα.Η περίοδος που ακολούθησε μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα και την πρώτη δεκαετία του 20ου,ήταν μια μακρόχρονη περίοδος παρακμής,ταραχώδης, ασταθής,με συνωμοσίες,δολοπλοκίες,επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων σε βάρος της χώρας μας,οικονομικής εξαθλίωσης, με αποκορύφωση την πτώχευση του 1893 (είχαν προηγηθεί άλλες δύο πτωχεύσεις το 1827 και το 1843) και πολέμου με την Τουρκία το 1897.

Από το 1831 μέχρι το 1900,εναλλάχθησαν στην εξουσία 73 κυβερνήσεις,ενώ μέχρι το 1910,οπότε αναλαμβάνει ο Ελ.Βενιζέλος,84 κυβερνήσεις με 30 πρωθυπουργούς από τους οποίους οι περισσότεροι εναλλάσοντο στην εξουσία.

Την περίοδο 1875 και μέχρι τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 εναλλάσονται στην πρωθυπουργία ο Χ.τρικούπης(έκανε πολλά καλά στην χώρα)και ο αντίπαλος του Θεοδ.Δεληγιάννης.
Το σύστημα την περίοδο αυτή αποδείχτηκε «εφτάψυχο», παρά τις προσπάθειες για συγκρότηση τρίτου πόλου (από τον ίδιο τον βασιλιά και ισχυρούς οικονομικούς κύκλους), τις απόπειρες για πολυδιασπάσεις των δύο μεγάλων κομμάτων, για κυβερνήσεις «ειδικών» και τεχνοκρατών, όπως θα λέγαμε σήμερα...

Στο τέλος του 19ου αιώνα η κομματική ηγεσία και η Βουλή καταγγέλλονται δημοσίως ως σώμα «εγκληματιών». Οι «πατέρες του έθνους» στιγματίζονται ως «στυγνοί συνωμόται». Το Κοινοβούλιο χαρακτηρίζεται «αίσχος της Ελλάδος», μεγαλύτερο και από το αίσχος της στρατιωτικής ήττας του 1897. Η απαξίωση συμπεριλαμβάνει και τον βασιλικό θεσμό. Ο αντι-δικομματισμός της εποχής τείνει να ταυτίζεται με τον αντι-κομματισμό. Στην ουσία πρόκειται για τη δραματική κορύφωση μιας καθολικής κρίσης, που είχε αρχίσει μετά το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη.

Ο πόλεμος, η ήττα και η επιβολή των εξευτελιστικών όρων για ειρήνευση ήταν η ταφόπλακα του δικομματισμού του 19ου αιώνα και του παραδοσιακού συστήματος διακυβέρνησης. Το πολιτικό και κομματικό σκηνικό την περίοδο αυτή συντηρούσε, εκτός από το πελατειακό σύστημα, ο πανικός ενός εθνικού ακρωτηριασμού, με τη συρρίκνωση της Ελλάδας έως τη Λάρισα. Ακόμη και ο φόβος για περίπατο των Τούρκων έως την Αθήνα.

Λίγες φορές το παρελθόν έχει να επιδείξει εκλογικές αναμετρήσεις σε συνθήκες και με δεδομένα που παραπέμπουν ευθέως σε κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού. Ισως η πιο χαρακτηριστική από αυτές να ήταν οι εκλογές στο γύρισμα από τον 19ο στον 20ό αιώνα,αμέσως μετά την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, ως μία από τις ταπεινωτικές συνέπειες του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, αλλά και στη σκιά της πτώχευσης του 1893. Τότε ο δικομματισμός (εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία που συγκεντρώνουν αθροιστικά θηριώδη εκλογικά ποσοστά) δέχεται ισχυρότατο πλήγμα.

Ο Θ. Δεληγιάννης θα αποδειχθεί ανθεκτικότερος και από τον δικομματισμό, αν και ήταν ο πρωθυπουργός της ήττας και του εθνικού εξευτελισμού. Η αποσύνθεση θα ολοκληρωθεί μετά τη δολοφονία του (1905) και θα σφραγιστεί με την Επανάσταση στο Γουδί (1909) από τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο,με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά.

Ο ΤΥΠΟΣ

Η σύγχυση των ιδεών που επικρατεί στη μετεπαναστατική Ελλάδα και οι αντιφάσεις που αναφύονται σε σχέση με το εθνικό ζήτημα, και ειδικότερα την εξωτερική πολιτική της χώρας, αντικτοπτρίζονται πιστότατα στον Ελληνικό Τύπο. Η προχειρότητα άλλωστε και η ποικιλία των απόψεων της εφημεριδογραφικής έκφρασης είναι συχνά πολυτιμότερες από τις επεξεργασμένες απόψεις των αυτοτελών βιβλίων και οδηγούν ασφαλέστερα στην κατανόηση του κλίματος της εποχής.

Η γελοιογραφία που εμφανίζεται στον Ελλαδικό τύπο στα τέλη της δεκαετίας του 1840 ­ ενώ έχει ήδη εμφανιστεί στα Επτάνησα λίγα χρόνια νωρίτερα ­, επιβεβαιώνει και ενισχύει αυτήν ακριβώς την εικόνα. Στην Ευρώπη μεσουρανεί ήδη από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα αφού, από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά, έχει γίνει το «όπλο της εθνικής συνείδησης» των λαών. Το σατιρικό περιοδικό «Punch» στην Αγγλία και το «Charivari» στη Γαλλία γνωρίζουν μεταξύ των ετών 1830 και 1850 μεγάλη επιτυχία και η γελοιογραφία αρχίζει πλέον να θεωρείται το πιο σίγουρο χρονικό της εποχής της.

Τα πρώτα ­ κακότεχνα ­ σατιρικά φύλλα που εκδόθηκαν στην Ελλάδα ήταν ένα είδος λαϊκών ευθυμογραφημάτων, που σε γενικές γραμμές θυμίζουν το ύφος του Καραγκιόζη. Οι πολιτικοί απεικονίζονται ως κλέφτες του δημοσίου χρήματος, καιροσκόποι, δημαγωγοί, καταχραστές της εξουσίας. Ανάλογα φυσικά είναι και τα γελοιογραφικά σκίτσα.Ο σατιρικός ποιητής ή χαράκτης γελοιογράφος αυτής της περιόδου δεν έχει συγκεκριμένες θέσεις. Είναι όμως πατριώτης, αδιάφθορος και αδέσμευτος.

Η ουσία της Ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας βρίσκεται στην απόπειρά της να ασκήσει κριτική στην κάθε είδους και μορφής εξουσία, προσπαθώντας παράλληλα να αποκαταστήσει τη λαβωμένη και ενίοτε σκλαβωμένη δημοκρατική συνείδηση του πολίτη. Οπτικοποιεί τα πολιτικά ήθη, εστιάζει στα πολιτικά λάθη, σκάνδαλα, παρατράγουδα, σατιρίζει τα πολιτικά πρόσωπα. Η σάτιρα αυτή βέβαια κυμαίνεται από καυστικά πικρόχολη ως ένα απλό «χάιδεμα στα αυτιά». Και στις δύο περιπτώσεις, η επιτυχία της κρίνεται από την αποδοχή που θα έχει από τον λαό και την αντίστοιχη ανταπόκριση από την εξουσία. Ο τρόπος με τον οποίο θα περάσει το μήνυμά της και η ουσία βέβαια του μηνύματος αυτού, αφού γνωρίσουν τη μαζική λαϊκή αποδοχή και την ακόλουθη ανταπόκριση «εκ των άνω», καθιστούν την πολιτική γελοιογραφία ένα ευφυές κάτοπτρο της πολιτικής επικαιρότητας και των πρωταγωνιστών της. Το ευτράπελο είναι ότι ενώ σε δικτατορικά καθεστώτα η πολιτική γελοιογραφία επικηρύσσεται, στα δημοκρατικά πολλές φορές επιζητείται από τους ίδιους τους γελοιογραφηθέντες, δηλαδή τους πολιτικούς. Γιατί αν δούμε τη γελοιογραφία από μια άλλη άποψη, θα παρατηρήσουμε ότι κηρύσσει αυτομάτως το πρόσωπο που γελοιογραφεί σε πρωταγωνιστή των πολιτικών επικαίρων, πράγμα που επιζητεί -κατά ένα διεστραμμένο λόγο- διακαώς η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών. Το φαινόμενο αυτό και η επαναλαμβανόμενη πρακτική του από γελοιογράφους που ευνοούν μια τέτοια σχέση με την εξουσία, καταλύει τον χαρακτηρισμό της γελοιογραφίας ως διαδικασίας υποβιβασμού και της προσδίδει τον χαρακτήρα διαδικασίας εξύψωσης.


ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ

Πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην ελληνική πολιτική σκηνή από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Σχεδόν ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάτι που μας το επιβεβαιώνουν τα κείμενα και και οι γελοιογραφίες των σατιρικών εφημερίδων της εποχής "ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ "και "ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ". Πτωχεύσεις, δάνεια, η στο προσκήνιο φαγωμάρα των δύο κυρίαρχων παρατάξεων, παρελαύνουν μπροστά μας τονίζοντας πως μόνο τα ονόματα και οι χρονολογίες έχουν αλλάξει ενώ η ουσία παραμένει η ίδια.
Ελλάδα, μια χώρα κατατρεγμένη από τους ίδιους της τους πολιτικούς, ο φτωχός συγγενής των ευρωπαίων.

Στις 25 Νοεμβρίου 1874 πρωτοεκδόθηκε στην Αθήνα από τον δημοσιογράφο-σκιτσογράφο Παναγιώτη Πηγαδιώτη (1826-1930,εκ μητρός παππούς μου) η πολιτικοσατιρική εφημερίδα "ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ",ως συνέχεια των τότε σατιρικών εφημερίδων "ΕΜΠΑΙΚΤΗΣ" και "ΔΙΟΓΕΝΗΣ".

Η εφημερίδα αυτή ξεκίνησε με την ακόλουθη ιστορική δημοσιογραφική δήλωση:

"Η γοερά φωνή της δεινοπαθούσης πατρίδος και οι θρηνωδίες αυτής, γογγυσμοί, τοσούτον αντήχησαν ώστε έφθασαν μέχρι του Άδου και ήγειραν τον από 2300 ετών κοιμώμενον μέγαν και ένδοξον Αριστοφάνη... όστις και παρακαλεί τους συνδρομητάς να σπεύσωσιν εις την αποστολήν της συνδρομής των, καθόσον τώρα ανελθών εκ του Άδου δεν έχει λεπτόν ο δυστυχής"!

Στην αρχή η εφημερίδα Αριστοφάνης εκδίδονταν εβδομαδιαία, αργότερα δισεβδομαδιαία (15νθήμερη) και πολύ αργότερα σε άτακτα χρονικά διαστήματα, μέχρι το 1883 που έπαυσε να κυκλοφορεί.Κατά τα εννέα χρόνια της κυκλοφορίας της άσκησε βίαιη σατιρική πολεμική κατά του πολιτικού και κατά διαστήματα πρωθυπουργού Δ. Βούλγαρη, ιδίως κατά τα Στηλιτικά. Κατά δε τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878 κηρύχθηκε ανοικτά υπέρ της εξόδου της Ελλάδας στον πόλεμο, με το μέρος της Ρωσίας.

Στον "Αριστοφάνη" συνεργάσθηκαν, σε πεζό και έμμετρο λόγο, πολλοί τότε δημοσιογράφοι, λόγιοι και ποιητές. Επίσης σ΄αυτόν πρωτοδημοσίευσε και ο δημοσιογράφος-ποιητής Γεώργιος Σουρής τα πρώτα του σατιρικά ποιήματα.
Το 1885 ο Παν.Πηγαδιώτης εκδίδει τον "ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ",ο οποίος ήταν ένα εβδομαδιαίο πολιτικοσατιρικό έντυπο(εφημερίδα) με διάρκεια ζωής έως το 1900 που πρωτοστατούσε στην σάτιρα της ταραγμένης πολιτικής ζωής της χώρας μας.

Ο " Νέος Αριστοφάνης" είναι το πρώτο έντυπο στη Ελλάδα που κυκλοφόρησε με έγχρωμες εικόνες (λιθογραφίες) και αναφέρεται γι'αυτό τον λόγο και για την καυτή σάτιρα του στο επίτομο έργο "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ".

H έλλειψη τεχνικών μέσων ανάγκαζε την αποστολή για επεξεργασία στο εξωτερικό τις λιθογραφίες.Έτσι ο Παν.Πηγαδιώτης έστελνε με πρόχειρα σκίτσα στα λιθογραφεία του Φ. Μπαρμπιέρι στην Μπολόνια της Ιταλίας τα θέματα των λιθογραφιών του, οπου μετά από επεξεργασία ετυπώνοντο έγχρωμα. Σε Αθηναϊκό τυπογραφείο ο Πηγαδιώτης τύπωνε στις δύο εξωτερικές σελίδες πεζή και έμμετρη, επίκαιρη πολιτική σάτιρα και στις δύο εσωτερικές σελίδες περιελάμβανε μια μεγάλη χρωμολιθογραφία με σατιρικό περιεχόμενο που καυτηρίαζε με το σχολιασμό της την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Oι Θεοδ. Δηλιγιάννης και X. Tρικούπης είναι οι πολιτικές φυσιογνωμίες που κυριαρχούν στον " Νέο Αριστοφάνη ". O πρώτος ως τυφλή και στείρα αντιπολίτευση, ο δεύτερος ως εκσυγχρονιστής. Σάτιρα, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην εποχή της και είχε συνδρομητές και πολλούς απόδημους.

Σήμερα, οι δύο αυτές εφημερίδες,πέρα απο δυσεύρετες, η αξία τους είναι σημαντική.Δυστυχώς έχω στην κατοχή μου μόνον δύο φύλλα.

Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο σώζονται σήμερα περί τις 260 λιθογραφίεςτων εφημερίδων αυτών,μερικές από τις οποίες τις παραθέτω.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το άρθρο αυτό το έγραψα εν είδη μνημοσύνου,στην μνήμη του παππού μου Παναγιώτη Πηγαδιώτη εκ Καλαμάτας,ο οποίος πέθανε το 1930 σε ηλικία 104 ετών και τον οποίον δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω.

28/4/2012

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΕΖ.εα

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Εφημερίδες ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ και ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ.

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Ιστολόγια:
http://www.istoria.gr/oct01/3.htm

http://www.nhmuseum.gr/products8.php?wh=1&lang=1&the1id=1&the2id=7&the3id=18&the4id=64&theid=64&open1=1&open2=7&open3=18http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/66558http://www.scribd.com/doc/7347896/19021995-7-http://el.wikipedia.org/wiki/http://www.capital.gr/history_of_xaa/Asmodaios.aspx

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/11/02/

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=105163http://frattisauctions.com/cat16litho.pdfhttp://anaghrapho.blogspot.com/2011/07/blog-post_10.html
http://perseasorion.blogspot.com