Ελένη Βεζύρογλου, συγγραφέας, μιλά για ΣΥΓΑΠΑ

Τρίτη, 23 Ιουνίου 2015

Ελένη Βεζύρογλου, συγγραφέας, μιλά για ΣΥΓΑΠΑ

ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.  Τους γνώρισα και με κέρδισαν με την ευγένεια, τις ιστορίες τους, τις ευαισθησίες τους, την αγωνιστικότητά τους που έχει στόχο αυτό ακριβώς. Την αξιοπρέπεια του άντρα και του πατέρα.
   Σαν γυναίκα έχω να πω αυτό στις άλλες γυναίκες. Ας προσέξουν τη σχέση τους με τους "πρώην συζύγους". Ας εξοστρακίσουν το μένος, την εμπάθεια και την οργή που γεννά "τέρατα" και "μπαμπούλες" οι οποίοι τελικά καταβροχθίζουν τα ίδια τους τα παιδιά. Γιατί αυτοί οι αθώοι μάρτυρες των τραγικών διενέξεων ανάμεσα στους χωρισμένους συζύγους, τραυματίζονται ανεπανόρθωτα κι οι συνέπειες τα ακολουθούν για όλη τους τη ζωή. Ειδικά όταν η μητέρα τα χρησιμοποιεί σαν "αντικείμενα τιμωρίας" για τον πατέρα, αρνούμενη τις συναντήσεις τους μαζί του. Η εναγώνια αναμονή αυτών των συναντήσεων, για πολλούς άντρες αποτελεί ένα γολγοθά και καταρρακώνει της αξιοπρέπειά τους καθώς προσπαθούν με τα χίλια μύρια μέσα, να παρακάμψουν το "εμπόδιο" μιας εκδικητικής μητέρας.

   Ας σκεφτούμε όμως όλες, ότι ο κάθε άντρας είναι το παιδί κάποιας άλλης μάννας... κι ας μη ξεχνάμε... ότι κι εμείς, γεννάμε και μεγαλώνουμε άντρες.

   Ελένη Βεζύρογλου 

Book - Βιβλίο Articles on Fathers' Rights Movement by Country

http://www.factualworld.com/article/Fathers'_rights_movement_by_country

Πληροφορίες βιβλιογραφίας

Please note that the content of this book primarily consists of articles available from Wikipedia or other free sources online. Hephaestus Books represents a new publishing paradigm, allowing disparate content sources to be curated into cohesive, relevant, and informative books. To date, this content has been curated from Wikipedia articles and images under Creative Commons licensing, although as Hephaestus Books continues to increase in scope and dimension, more licensed and public domain content is being added. We believe books such as this represent a new and exciting lexicon in the sharing of human knowledge. This particular book is a collaboration focused on Fathers' rights movement by country.More info: The fathers' rights movement has evolved in many countries. This article provides details about the fathers' rights movement in specific countries.

Τίτλος	Articles on Fathers' Rights Movement by Country, Including: Fathers' Rights Movement in the UK, Fathers' Rights Movement in Italy, Fathers' Rights Mov
Συγγραφέας	Hephaestus Books
Εκδότης	Hephaestus Books, 2011
ISBN	1242979573, 9781242979576
Μέγεθος	34 σελίδες

1.000.000 divorced fathers are living in Greece. With the present Greek family civil law, there is almost no option for shared or joined parenting between parents in a case of divorce. In 98% of these cases, the Greek judges decide against the fathers and order that the mothers will have the exclusive child custody. The unic association SYGAPA with 35.000 members, hold many activities for equality between parents and for changing the Greek civil law. As of 2013Greek fathers are still expecting real equality from politicians. They have created the "European Social Movement" covering all European countries.

History:

The association SYGAPA www.sos-sygapa.eu with his President Nicolas Spitalas have change the mentality and his 35.000 members support the actions: 2003: mediation, 2004: Scientific actions, 2005: International Forum, 2006: Congress, 2007: activists actions, 2008: Organisation at Thessaloniki, 2009: Athens-Syntagma, 2010: Conference at Drama, 2011: activism at Larissa, 2012: Publication of books, 2013: propositions for the family law.

www.sos-sygapa.eu 

Γονιμότητα και διατροφή

Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι η πλειονότητα των προβλημάτων υγείας που φθείρουν το ανθρώπινο σώμα προέρχονται από τον τρόπο ζωής τους αλλά και την διατροφή. Ένα θέμα είναι αυτό της γονιμότητας. Άνθρωποι δίχως ιδιαίτερα προβλήματα υγείας προσπαθούν να τεκνοποιήσουν και αποτυγχάνουν, μη σκεπτόμενοι ότι το διατροφικό τους ιστορικό έχει μεγάλη σημασία.

Επηρεάζονται και τα δύο φύλα
Ιατρική έρευνα έχει προβληθεί από περιοδικό στο Λονδίνο, η οποία έχει αποδείξει ότι η διατροφή επηρεάζει τόσο πολύ τις πιθανότητες γονιμότητας με ποσοστά επιτυχίας σχεδόν ίδια με αυτά της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Επίσης, μελέτη του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ συμπέρανε ότι η σπερματέγχυση και η διέγερση των ωοθηκών είχαν ποσοστό επιτυχίας για τεκνοποίηση 33% ενώ η υγιεινή διατροφή 32%.

Αναλύοντας το λοιπόν περισσότερο, υπάρχουν τροφές που επηρεάζουν τη γονιμότητα.

Η υπογονιμότητα στον ανδρικό πληθυσμό προέρχεται από τις ελεύθερες ρίζες που προσβάλουν τα κύτταρα του οργανισμού. Καθοριστική δράση στην προστασία αυτών είναι τααντιοξειδωτικά που υπάρχουν σε ένα ποσοστό στον οργανισμό μας αλλά κυρίως τα εκλαμβάνουμε από τις τροφές. Ένα από αυτά είναι το λυκοπένιο όπου βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα στο σπέρμα. Οπότε όσο πλούσια σε λυκοπένιο είναι μια διατροφή, τόσο αυξημένα επίπεδα σπέρματος στον οργανισμό.
Τροφές πλούσιες σε λυκοπένιο είναι η φρέσκια ντομάτα, ο τοματοπολτός αλλά και το καρπούζι. Εσπεριδοειδή φρούτα όπως πορτοκάλι, λεμόνι αλλά και φρούτα όπως φράουλα, ακτινίδιο καθώς και ωμά λαχανικά, περιέχουν βιταμίνη C η οποία παίζει ρόλο στην ποιότητα του σπέρματος.
Την ίδια λειτουργία έχει και η βιταμίνη Ε που την βρίσκουμε στους ξηρούς καρπούς, στους σπόρους, στα λιπαρά ψάρια και σε καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια. Ακόμα και ιχνοστοιχεία παίζουν ρόλο στο θέμα της γονιμότητας.
Το Σελήνιο επηρεάζει τα κύτταρα LENDIG που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Η χορήγηση Σεληνίου σε μορφή συμπληρώματος αυξάνει την κινητικότητα του σπέρματος. Υπάρχει σε ξηρούς καρπούς, ψάρι και ολικής αλέσεως δημητριακά.
Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου αλλά και φυλλικού οξέος προκαλεί μειωμένη σπερματογένεση και γονιμότητα. Τον ψευδάργυρο τον βρίσκουμε στα οστρακοειδή και στο καθαρό κρέας ενώ το φυλλικό οξύ στα σκουροπράσινα λαχανικά και στα εμπλουτισμένα δημητριακά.

Όσον αφορά την γυναικεία υπογονιμότητα πέρα από το διατροφικό ιστορικό έχει καθοριστικό ρόλο και το σωματικό βάρος. Γυναίκες που έχουν δείκτη μάζας σώματος κάτω του φυσιολογικού, ακολουθούν στερητικές δίαιτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη ζωή τους, ή πάσχουν από διατροφικές διαταραχές μειώνουν τις πιθανότητες σύλληψης. Επίσης, γυναίκες υπέρβαρες και κυρίως παχύσαρκες, συναντούν το ίδιο πρόβλημα αφού λόγω αυξημένου βάρους υπάρχει διαταραχή στην αναλογία των οιστρογόνων και της τεστοστερόνης.
Διατροφικά, μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες που καταναλώνουν περισσότερους σύνθετους υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στα φρούτα, στα λαχανικά και στα δημητριακά ολικής άλεσης έχουν αυξημένη πιθανότητα γονιμότητας.
Αντίθετα, γυναίκες που καταναλώνουν στην καθημερινότητα τους περισσότερους απλούς υδατάνθρακες οι οποίοι βρίσκονται στο άσπρο ψωμί, στα λευκά μακαρόνι, στο άσπρο ρύζι, στις πατάτες, στα γλυκά κ.λ.π. έχουν μικρότερες πιθανότητες γονιμότητας.

Πληθώρα ερευνών έχουν κατά καιρούς αποδείξει ότι η υπερκατανάλωση του αλκοόλ μειώνει τα επίπεδα αυτής. Διατροφή πλούσια σε τροφές με καλής ποιότητας λιπαρά όπως ω3 και ω6 αποφεύγοντας trans λιπαρά καθώς και μειωμένη πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης έχει ωφέλιμα αποτελέσματα. Μια δίαιτα όπως αυτή του Atkins θα ήταν λιγότερο ωφέλιμη στην αύξηση της γονιμότητας.

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι και η έλλειψη βιταμίνης Β12 συμβάλλει σε αποβολή εμβρύου. Αυτή την βρίσκουμε κυρίως στο κόκκινο κρέας και σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, οπότε η κατανάλωση κρέατος ενδείκνυται σε προσεγμένη πάντα ποσότητα και συχνότητα. Ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο αυτό πρέπει να δοθεί από γυναίκες οι οποίες ακολουθούναυστηρή χορτοφαγική δίαιτα.
Συνεχίζοντας η κατανάλωση μεγάλων ψαριών που περιέχουν υδράργυρο όπως ο ξιφίας, ο τόνος, το σκυλόψαρο και ο μεγάλος κολιός έχουν συνδεθεί με υπογονιμότητα.
Το μαγνήσιο είναι ιχνοστοιχείο που η έλλειψη του συνδέεται με την δυσκολία σύλληψης. Κινητοποιεί τα ένζυμα τα οποία παράγουν ορμόνες που συμβάλουν στην αναπαραγωγή. Πέρα από τα λαχανικά, πλούσια πηγή μαγνησίου είναι ο ανανάς.
Επίσης τα γαλακτοκομικά προϊόντα με light λιπαρά φαίνεται να βοηθούν στην αύξηση της γονιμότητας.

Τέλος, έχει παρατηρηθεί ότι το άγχος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που δυσχεραίνει την λειτουργία του γενετικού συστήματος, οπότε μια διατροφή πλούσια σε καυτερές πιπεριές είναι μια καλή και έξυπνη επιλογή. Η καυτερή πιπεριά προκαλεί αυξημένη αιμάτωση αλλά και έκκριση ενδορφινών που καταπολεμούν το στρες.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΗ πρόσληψη ορμονών κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης προκαλεί κατακράτηση υγρών.
Συνεπώς, προκειμένου να μειωθούν τα πρηξίματα είναι σημαντικό να εφαρμόζονται οι ακόλουθες διατροφικές οδηγίες:

• Κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες (ψωμί πολύσπορο, cream crackers και κριτσίνια σίκαλης, σαλάτες, λαχανικά, ζυμαρικά και δημητριακά ολικής αλέσεως, καστανό μη αποφλοιωμένο ρύζι).
• Περιορισμός της ζάχαρης και των προϊόντων στα οποία προστίθεται. Προτίμηση γλυκαντικών ουσιών όπως η στέβια.
• Περιορισμός των ζωικών λιπαρών, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος, το μαγειρικό λίπος, ή πέτσα των πουλερικών.
• Περιορισμός των τηγανιτών και επεξεργασμένων τροφών.
• Περιορισμός της κατανάλωσης αλατιού και ενίσχυση του γεύματος με μπαχαρικά.
• Η προτίμηση των φυτικών λιπαρών όπως το ελαιόλαδο.
• Αυξημένη κατανάλωση λιπαρών ψαριών και θαλασσινών (πλούσιες πηγές ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων).
• Αυξημένη κατανάλωση γαλακτοκομικών, φρούτων και λαχανικών.
• Επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού (8-10 υγρών/ημέρα).

Τσαμπίκα Κοντόγιαννου
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, BSc
Επιστημονική Υπεύθυνη ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Ρόδος
Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
kontogiannou@logodiatrofis.gr

http://www.logodiatrofis.gr/2012-06-28-06-35-44/2012-06-28-06-58-33/1366-gonimothta-kai-diatrofh

ΣΥΓΑΠΑ – ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ & ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΣΥΓΑΠΑ – ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ
www.sos-sygapa.eu 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Κυριακή, 18 Αυγούστου 2013, ώρα 9.00 θα παρουσιαστεί το έργο του ΣΥΓΑΠΑ καθώς και τα βιβλία ‘Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’ και ‘Ιστορίες Διαζυγίων’, στο ξενοδοχείο Γαλήνη, στα Καμένα Βούρλα. Τα βιβλία ενδιαφέρουν νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχίατρους, παιδαγωγούς, γονείς και ειδικούς.
Η γνωστή συγγραφέας, ψυχολόγος και φεμινίστρια, Λιάνα Καλλιέρου, γράφει:
‘Το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, καλύπτει ένα χώρο που ως τώρα κανείς δεν είχε αναλύσει τόσο διεισδυτικά και τόσο εμπεριστατωμένα. Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες..
Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.. Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα «δυνατό». Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους..
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών. Εύχομαι λοιπόν  διαβάζοντάς το και μελετώντας το,  κάθε  ένας από μας , με την επιρροή που πιθανόν διαθέτει , ατομικά η και ομαδικά μέσω του ΣΥΓΑΠΑ, να μπορέσει να βάλει το «λιθαράκι » του, επηρεάζοντας ή νουθετώντας τους κοινωνικούς ταγούς της χώρας μας, για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον στη  ζωή των παιδιών και ασφαλώς και των γονιών.’
Ο καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΜΠ, N. Μαρκάτος, γράφει:
‘ Το βιβλίο παρουσιάζει τα πολύ σοβαρά θέματα που προκύπτουν από τα διαζύγια, όπως τα προβλήματα των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους, το φαινόμενο της αποξένωσης των παιδιών των χωρισμένων γονέων, την απαράδεκτη στη χώρα μας εφαρμογή του οικογενειακού δικαίου, που είναι κυριολεκτικά καταστροφική για τον πατέρα και άλλα.
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και πρακτικά χρήσιμο, όπως θα φανεί από την παρακάτω σύντομη ανάλυση. Ο συγγραφεύς έχει αφιερώσει πολλά χρόνια μελετώντας το θέμα του και αυτό γίνεται φανερό από τον θησαυρό των πληροφοριών που παραθέτει. Εχει επίσης ιδρύσει το κίνημα των πατεράδων ΣΥΓΑΠΑ στη χώρα μας από το 2004 με ποικίλες εκδηλώσεις. Το βιβλίο αυτό έρχεται λοιπόν σαν επιστέγασμα γνώσεων, εμπειρίας και αγώνων.
Εύχομαι στο συγγραφέα καλή επιτυχία στις προσπάθειές του και δύναμη να τις συνεχίσει μια και προσφέρει  πρακτικό έργο στις περίπου μισές οικογένειες της χώρας και σε όλα τα παιδιά που πάντα έχουν και θα έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.’
Ο ιατρός Ευάγγελος Βασιλείου, γράφει:
‘Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο δρόμοι αδιέξοδοι: Η να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στη μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά ενώ στη δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστή ή του επαναστάτη χωρίς αιτία.
      Το παιδί πρέπει να’ναι περήφανο για το γονιό του και ο γονιός περήφανος για το παιδί του.
     Όλα τα παραπάνω γίνονται θρύψαλα και συντρίμμια σ΄ένα διαζύγιο και όσο το διαζύγιο είναι πιο άγριο και πολεμικό, τόσο περισσότερο τα θραύσματα του θα τραυματίσουν την ψυχική και κοινωνική υγεία του παιδιού.
Αν οι γονείς προχωρήσουν στο διαζύγιο, το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με τη σωστή απόφαση της επιμέλειας του παιδιού αλλά από το κατά πόσο θα κρατήσουν το παιδί μακριά από τα μεταξύ τους προβλήματα, πως θ’αποφύγουν τη γενιτσαροποίηση του παιδιού, από τον ένα γονέα εναντίον του άλλου.
Είναι βασικό για την ψυχική υγεία του παιδιού, να διατηρείται αλώβητο το πρότυπο του πατέρα και της μάνας και να υπάρχει ισορροπία σχέσεων παιδιών – γονέων και καλή επαφή και με τους δύο γονείς.
Γιατί, σ’ένα παιδί που του απαξιώνεις και του κατεδαφίζεις το πρότυπο του γονέα τον οποίο πρέπει να έχεις ψηλά, είναι ικανό να γκρεμίσει την κοινωνία, να την εκδικηθεί για τη δική του μοίρα.
Ο γονιός που στερεί από το παιδί την επαφή και την ομαλή σχέση με τον άλλο γονέα είναι φυσικός αυτουργός της ψυχικής και κοινωνικής καταστροφής του παιδιού του και ηθικός αυτουργός των παραβατικών πράξεων που θα επιτελέσει αργότερα. Γιατί, είναι εύκολο και βολικό, για εμάς, να δικάζουμε και να καταδικάζουμε τα παραβατικά παιδιά και αθωώνουμε από τις ευθύνες τους τις οικογένειες που τις εξέθρεψαν.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥΓΑΠΑ) κύριο Νίκο Σπιτάλα που μέσα από τη συλλογή και δημοσίευση κειμένων και ιδίως αυτά των παιδιών των διαζυγίων, στο παρόν βιβλίο, μεταφέρει τον παλμό του προβλήματος με όλες τις πτυχές του και θα είναι ευχής έργον ν’αποτελέσει τη πυξίδα επίλυσης του προβλήματος, ευαισθητοποιώντας όλους τους εμπλεκόμενους για το καλό κυρίως των παιδιών αλλά και των γονέων που τις περισσότερες φορές άθελά τους στερούνται του ιερού δικαιώματος να βλέπουν και να συμπαρίστανται στα παιδιά τους.’.
Η συγγραφέας-δημοσιογράφος, Βένη Παπαδημητρίου, γράφει:
‘Στα «καυτά» θέματα  των διαζευγμένων, των διαζυγίων, των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους και των παιδιών διάφορων χωρισμένων παιδιών αναφέρεται το βιβλίο.
«Το διαζύγιο είναι επώδυνο για όλους, πόσο μάλιστα για τα παιδιά. Η διαδικασία –όμως-  εφαρμογής του οικογενειακού δικαίου είναι καταστροφική για τον πατέρα.
 Σε υπερατλαντικές χώρες, από δεκαετίες πριν, έχουν λύσει εν μέρει τα βασικά προβλήματα όπως:  οικογενειακά δικαστήρια,  οικογενειακοί   δικαστές, πραγματογνώμονες, κοινωνικές υπηρεσίες, γονικό συμβόλαιο διαζυγίου, ελάχιστες διατροφές, διαμεσολάβηση κ.λπ.
Όμως, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οικονομικά συμφέροντα, η άνιση αντιμετώπιση του άνδρα, οι κοινωνικές ανισότητες, η θηλυκοποίηση των δικαστηρίων, η εμπορευματοποίηση της γυναίκας, τα απομεινάρια του φεμινισμού και το παγκόσμιο σύστημα θυματοποίησης της γυναίκας, οδήγησαν σε ένα κύμα παγκόσμιας αγανάκτησης που στη χώρα μας, έχει αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά. Τελευταία, αναδεικνύεται πρόβλημα στη συνοχή του Κράτους και το έλλειμμα Παδείας, κουλτούρας, πολιτισμού αναδεικνύεται σε όλα τα επίπεδα.’
Οι εκδόσεις iwrite, γράφουν:
‘ Οι εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, θρησκευτική, πολιτική) δεν έχουν πυγμή για ν’ αλλάξουν τις βασικές δομές, συνεπώς, μόνο ένα κίνημα ζωντανό μπορεί ν΄ ανατρέψει την τελματώδη κατάσταση.
Ο Νίκος Σπιτάλας κατάγεται από προσφυγική οικογένεια της Αδριανούπολης και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε στη Γαλλία: Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία, Χωροταξία, Πληροφορική με μεταπτυχιακό στην οικονομία & ανάπτυξη και διδακτορικό στην αστική γεωγραφία.. Είναι ιδρυτής 5 Συλλόγων, με διακρίσεις και εμφανίζεται σε δύο εγκυκλοπαίδειες. Ιδρυτής του «Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος» και συντονιστής του Παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα του πατέρα.’.
Αλλά σχετικά βιβλία του συγγραφέα: ‘Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’. ‘Οδύσσειες Διαζυγίων’, ‘Οι δικαστικές περιπέτειες ενός πατέρα’, ‘Οι ψευδείς κατηγορίες στο Διαζύγιο’.
http://sygapadramas.blogspot.com/2012/04/blog-post.html
Στις 5 Σεπτεμβρίου, ξαναρχίζουν τα Σεμινάρια της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΓΟΝΕΩΝ, στην Αθήνα και στις 6 Σεπτεμβρίου 2013, στη Θεσσαλονίκη, ώρα 7μμ, στην οδό Ακαδημίας 31, ΙΕΚ ΞΥΝΗ, 4ος όροφος και στη Θεσσαλονίκη, Βαλαωρίτου 9, 2ος όροφος, αίθουσα εκδηλώσεων.
Τα φετινά θέματα:
Κάθε Πέμπτη στην Αθήνα και κάθε Παρασκευή, ώρα 7.00μμ, στη Θεσσαλονίκη Ακαδημία για όλους τους γονείς, όχι μόνο διαζευγμένους. Δωρεάν από ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu
Στην Ακαδημία διδάσκουν κλινικοί ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, Γνωστικοί επί της συμπεριφοράς παιδιών, λογοπεδικοί, Σύμβουλοι ψυχικής υγείας, ψυχίατροι, παιδαγωγοί, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, νομικοί, Ακαδημαϊκοί και άλλοι ειδικοί πρόληψης, θεραπευτικών κοινοτήτων, κτλ.
Η κάθε συνάντηση είναι διαδραστική και μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι παρευρισκόμενοι με ερωτήσεις ή τοποθετήσεις.
Παρακαλούμε για δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε με την κυρία Φανή Καμπούρη στο τηλ. 6972821953 και στο Χάρη Κατσιβαρδά, στο τηλέφωνο: 6944938836. Ούτως ή άλλως στα τηλέφωνα του ΣΥΓΑΠΑ: 2310524285 / 2106411977 /  6942989785.
Σε όλους τους συμμετέχοντες χορηγείται βεβαίωση παρακολούθησης.
ΓΟΝΕΑΣ ΣΥΓΑΠΑ: http://goneas.blogspot.gr/
Εδώ και δέκα χρόνια, ο ΣΥΓΑΠΑ ενημερώνει για τις συνέπειες των διαζυγίων στα παιδιά, τη γονεική ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των διαζευγμένων και των παιδιών τους. Είναι μέλος του ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, μέλος του ελληνικού Εθελοντισμού, μέλος της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας του πατέρα. Συμμετέχει στη Γιορτή του Πατέρα, στην Ονειρούπολη, στη Σχολή Γονέων της ΧΑΝΘ. Συνεργάζεται με τα ΕΛ.ΤΑ, με το Χαμόγελο του Παιδιού, τη Δημοτική βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, με ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, με συλλόγους και φορείς. Διοργανώνει επιστημονικής εκδηλώσεις, Συνέδρια, ημερίδες. Εκδίδει εφημερίδα, βιβλία, περιοδικά. Εχει το Καταφύγιο του Πατέρα, το Διεθνές Παρατηρητήριο για την Αποξένωση και τον Διαμεσολαβητή. Εχει πάνω από 200 δημοσιεύσεις σε ΜΜΕ, παρεμβάσεις σε πολιτικούς, δικαστικούς και κοινωνικούς φορείς. Έχει εθελοντές ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας.
Πληροφορίες και εγγραφές: Φράγκων 19. Τηλέφωνα: 2310524285.
Το πρόγραμμα θα κοινοποιηθεί άμεσα και περιλαμβάνει συμβουλευτική και βιωματική συμμετοχή σε σεμιναριακό επίπεδο.
Σε όλους τους συμμετέχοντες χορηγείται βεβαίωση παρακολούθησης.
ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.
WWW.SOS-SYGAPA.EU
Ο ΣΥΓΑΠΑ διεκδικεί: Οικογενειακά δικαστήρια, Οικογενειακούς δικαστές, πραγματογνώμονες, κοινωνικές υπηρεσίες, διαμεσολαβητή, συνεπιμέλεια, γονεική ισότητα στο διαζύγιο. STOP PAS - STOP ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. και το ΙΕΚ Ξυνή σας προσκαλούν κάθε Πέμπτη & Παρασκευή Παρασκευή στις 7μμ μμ στα σεμινάρια της Ακαδημίας Γονέων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
• Λειτουργική οικογένεια με υγιή συναισθηματικά και υπεύθυνα παιδιά
• Πως θα μεγαλώσετε ένα παιδί γεμάτο αυτοπεποίθηση
• Πρόληψη και αντιμετώπιση της αρνητικής συμπεριφοράς
• Το βρέφος αντιλαμβάνεται την αγάπη και διακρίνει τον καλό γονέα?
• Πως αντιλαμβάνεται το παιδί τη διάλυση της οικογένειας?
• Ο ρόλος των γονιών στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών. Οι σχέσεις στην οικογένεια
• Μιλώντας για το διαζύγιο στα παιδιά. Βάζοντας στην άκρη τους εγωισμούς
• Άγχος αποχωρισμού και δυσκολίες προσαρμογής: Αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης.
• Αγχος επικοινωνίας με εν διαστάσει γονέα
• Τα χαρακτηριστικά της ψυχο-κοινωνικής ανάπτυξης του εφήβου
• Εφηβεία – Βασικοί λόγοι συγκρούσεων και τρόποι αντιμετώπισης (έξοδοι, παρέες, χαρτζιλίκι, ντύσιμο,
ακαταστασία κλπ)
• Η επίδραση της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών
• Τα παιδιά και το διαδίκτυο
• Σχολικός εκφοβισμός, το θύμα, ο θύτης, οι επιπτώσεις και η αντιμετώπισή του (Bullying)
• Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα στην πρόληψη εξαρτησιογόνων ουσιών
• Πως επικοινωνώ αποτελεσματικά με το παιδί ή/και τον έφηβό μου
• Πώς καλλιεργούμε την υπευθυνότητα στα παιδιά και στους εφήβους
• Ακούσια απουσία του πατέρα
• Ο δάσκαλος, ο καθηγητής αντικαθιστά τον πατέρα/μητέρα? Ο ρόλος του σχολικού επιτρόπου. Κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στο σχολείο?
• Κακοποίηση παιδιών: ποιες μορφές παίρνει και τι παρεμβάσεις χρειάζονται
• Αποφεύγοντας τη γονική αποξένωση στο Διαζύγιο
• Το σύνδρομο της Στοκχόλμης
• Διαζύγιο και πένθος: Τι να αναμένετε και πώς να τα χειριστείτε
• Πως πρέπει να γίνει διαχείριση της υγείας του παιδιού
• Δικαιώματα και υποχρεώσεις του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού στην υγεία. Πρόσβαση σε ιατρικά απόρρητα, νοσοκομείο, γιατρούς, κτλ
• Ιατρικές βεβαιώσεις για δικαστική χρήση
• Λογοθεραπεία, αφωνία (μουγγάδα), υπερκινητικότητα, σύνδρομα asperger, PAS, κτλ παιδιών διαζυγίων
• Ο ελεύθερος χρόνος, οι διακοπές, τα Σαββατοκύριακα παιδιών διαζυγίων και η επαφή με τον γονέα που δεν έχει επιμέλεια (επικοινωνία)
• Αθλητικές ασχολίες. Το παιδί διαζυγίου
• Η τέχνη, η επιστήμη, το σχολείο στα παιδιά διαζυγίων
• Κοινωνικές έρευνες, πραγματογνωμοσύνες
• Ο καλός και ο κακός γονέας φαίνεται στο διαζύγιο. Χωρίζοντας, χωρίζουν τα παιδιά ή οι ενήλικες?
• Ψευδείς κατηγορίες στο διαζύγιο.
• Σεξουαλικά θέματα για τα παιδιά. Πως γίνεται η διαχείρηση?
• Τι συμβαίνει στο διαζύγιο-διάσταση?
• Γιατί κατηγορούν συχνά ψευδώς τον πατέρα για σεξουαλική παρενόχληση-κακοποίηση παιδιών διαζυγίων?
• Ο ρόλος του δικηγόρου και του δικαστού.
-Αθλητικές και ψυχαγωγικές δράσεις στα παιδιά
-Αγωγή υγείας και πρώτες βοήθειες
-Θεραπευτική Κοινότητα-ενημέρωση
-Παιδικό βιβλίο και πατρική φροντίδα στο διάβασμα
• Βιβλιογραφία
• Προβολές
facebook: https://www.facebook.com/events/161549220701487/?context=create

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους μπαμπάδες που λαχταρούν να δουν τα παιδιά τους, Κοινωνιολόγος Διονυσία Τριπολίτου

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

                                                                                                                                                           

Στο πρώτο μας άρθρο, είχαμε πει ότι η επικοινωνία είναι κάτι να μπορεί να χωρέσει σε κάτι άλλο. Σήμερα θα σας μεταφέρω την επιστολή ενός αναγνώστη που έμεινε σύμφωνος στην δημοσίευσή της και που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του, όπως εξάλλου δικαιούται λόγω προφύλαξης προσωπικών δεδομένων. Είναι ενθαρρυντικό να διαπιστώνουμε ότι γονιός πατέρας αγωνίζεται για την αναγνώριση των γονικών του δικαιωμάτων και την απαραίτητη παρουσία του μέσα στην ζωή των παιδιών του…

 Τα λόγια είναι περιττά, γιατί εσείς θα νιώσετε όλα όσα ένιωσα όταν διάβασα τα παρακάτω:

«Κα Τριπολίτου καλημέρα σας. Έστω και ετεροχρονισμένα, αφού διάβασα το άρθρο σας στην εφημερίδα σταθμός (Αρθ.φύλλου 402, 21-05-08), θα ήθελα να σας μεταφέρω τις ευχαριστίες μου για ένα τόσο σημαντικό θέμα που αναλύσατε και τεκμηριώσατε με τον καλύτερο τρόπο και κυρίως την δυνατότητα που δίνεται να ακουστεί και μία άλλη άποψη που αναφέρει ότι όλο και περισσότεροι πατεράδες θέλουν και μπορούν να προσφέρουν με την καθημερινή τους παρουσία και συμμετοχή στην ωρίμανση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Όπως αναφέρετε και στο άρθρο σας… οι μελέτες δείχνουν...ο πατέρας σήμερα συμμετέχει περισσότερο στη γέννηση του παιδιού του… μειώνει τις ώρες εργασίας του προκειμένου να αφιερώσει χρόνο στα παιδιά του… Αυτές οι μελέτες έχουν δημοσιευτεί εδώ και αρκετό καιρό και σε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου δυτικού κόσμου αλλά και στην χώρα μας. Δυστυχώς όμως σ΄ένα χωρισμό δύο γονέων και εφόσον έχουν ανήλικα παιδιά η επιμέλεια δίνεται στην μητέρα και ο ρόλος του πατέρα μετατρέπεται σε «επικοινωνία» με τα παιδιά του. Η επικοινωνία μπορεί να είναι είτε μερικές ώρες την εβδομάδα με μία διανυκτέρευση κάθε 15 μέρες είτε στη καλύτερη περίπτωση και εφόσον έχουν συμφωνήσει και οι δύο γονείς (ελάχιστες φορές) με ένα συμφωνητικό που θα καθορίζει κάποιο επιπλέον χρόνο. Δηλαδή με λίγα λόγια ο χωρισμένος πατέρας υποχρεώνεται να απομακρυνθεί από την ζωή των παιδιών του αφού δεν του δίνεται η δυνατότητα να είναι πραγματικά κοντά στα παιδιά του αλλά να αναγκάζεται να μετατρέπεται «σε πατέρα της Disneyland», με καταστροφικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση και τον χαρακτήρα των παιδιών αλλά και πολλές φορές των πατεράδων. Πολύ σωστά αναφέρετε ότι η γυναίκα- μάνα οφείλει να αφήσει δημιουργικό χώρο στον άνδρα- σύντροφο- πατέρα, αλλιώς πέφτει στην παγίδα των δικαιωμάτων και κατακτήσεών της. Όμως στις περισσότερες των περιπτώσεων παρατηρείται για πολλούς και διάφορους λόγους ο αποκλεισμός του πατέρα από την ζωή, τα ερεθίσματα, την μάθηση, τη συμμετοχή, τα ενδιαφέροντα, τα προβλήματα των παιδιών του. Τα παιδιά φθάνουν στο σημείο να μην αναγνωρίζουν τον πατέρα τους και να τους είναι περιττή η παρουσία του. Τα τελευταία χρόνια έχει διογκωθεί σε μεγάλο βαθμό το σύνδρομο PAS(Γονική αποξένωση).Τα παιδιά δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τον πατέρα τους και δεν τον δέχονται στην ζωή τους με όλες τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για το παιδί ένα τέτοιο δεδομένο. Συμφωνώ ότι πολλές φορές οι πατεράδες δεν ασχολούνται με τα παιδιά τους και είναι πολλές φορές υπαίτιοι για το άσχημο κλίμα. Δεν είναι όμως όλοι οι πατεράδες αδιάφοροι. Όπως πολύ σωστά αναφέρετε οι πατεράδες σήμερα θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν. Σε ένα χωρισμό όμως δεν πρέπει να μπαίνουν εμπόδια στην επικοινωνία και συμμετοχή του πατέρα στη ζωή των παιδιών του. Και βέβαια είναι τραγελαφικό κάποιος τρίτος (δικαστής, δικηγόρος ή οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο) να καθορίζει πότε ένας πατέρας έχει το δικαίωμα να βλέπει και να είναι κοντά στα παιδιά του. Εύχομαι μέσα από την στήλη σας να συνεχίσετε το κοινωνικό έργο που επιτελείτε. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε επιπλέον διευκρινήσεις θελήσετε και θα ήθελα μέσα από την στήλη σας ν΄αρχίσει ένας πλούσιος εποικοδομητικός διάλογος για τα προβλήματα που δημιουργούνται μετά από ένα διαζύγιο, στον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και την συμπεριφορά των παιδιών…».

Αγαπητοί αναγνώστες, αυτά που έχω να πω σε όσους βρίσκονται σε αδιέξοδο, είναι καταρχήν ένα μεγάλο κρίμα για την έλλειψη εκείνων των υποδομών που με τη βοήθεια κοινωνικών λειτουργών , ψυχολόγων, παιδοψυχολόγων και παιδοψυχιάτρων θα έδιναν την δυνατότητα σε αρκετές οικογένειες να κατανοήσουν ότι οι αμοιβαίες  υποχωρήσεις δεν είναι οπωσδήποτε ανάγκη να συμβαίνουν μετά τον χωρισμό. Κατά δεύτερον εφόσον δεν υπάρχουν οι υποδομές υποδοχής οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων, είναι φυσικό να καλούνται οι νομοθέτες και οι φύλακες της νομοθεσίας να εκτελούν ένα πολλές φορές άχαρο ρόλο και γι’ αυτούς τους ίδιους. Γνωρίζω, ωστόσο, πατέρες που έχουν κερδίσει την επιμέλεια των παιδιών τους. Τέλος, νομίζω ότι η διαφαινόμενη αγωνιστικότητα για τον πατρικό ρόλο είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη έναντι του μέλλοντος ενός παιδιού. Γιατί δεν υπήρξε ούτε βόλεμα ούτε αδιαφορία. Και ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτό που χρειάζεται να συγκρατούμε σ΄αυτές τις δύσκολες καταστάσεις είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τις κοινωνικές μας δεξιότητες.

Θέλω να σας ενημερώσω ότι μπορείτε όσοι δεν έχετε ηλεκτρονική διεύθυνση να στέλνετε τις επιστολές σας με τις απόψεις,  τα ερωτήματα και  τις αντιρρήσεις σας στην εφημερίδα «Σταθμός».  

  

Η ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ  ΙΙ

                                                                                                                                                                   

                                                                                      

Είναι ολοένα και περισσότερα τα μηνύματα που δέχομαι σε σχέση με το άρθρο μου και την επιστολή του αναγνώστη μας με θέμα «η πατρότητα σήμερα σε μεταβατικό στάδιο». Έγραψα  την  τελευταία φορά, ότι θα μπορούσαν δύο άνθρωποι που φέρνουν στον κόσμο παιδιά να κατανοήσουν ότι οι αμοιβαίες υποχωρήσεις δεν είναι αναγκαίο να γίνονται μετά από ένα διαζύγιο ή μία απομάκρυνση από την οικογένεια. Αυτό προϋποθέτει να υπάρξουν τέτοιες κοινωνικές δομές, που θα βοηθούν τα ζευγάρια που αποφασίζουν να ζήσουν μαζί να είναι προετοιμασμένα όχι μόνο για το μοίρασμα του χρόνου τους και της ενέργειάς τους δια τρία, τέσσερα και πέντε πολλές φορές στην περίπτωση πολύτεκνων οικογενειών, αλλά επίσης για την αντιμετώπιση κρίσεων που δημιουργούνται μέσα στην καθημερινή συμβίωση της μικρής οικογενειακής μας «ομάδας». Είναι δεδομένο ότι κάθε φορά που έρχεται ένα νέο άτομο μέσα στην ομάδα ή αντιθέτως αποχωρεί κάποιος από την ομάδα, που παίζει κυρίαρχο ρόλο αυτό του πατέρα ή της μητέρας, η μικρή ομάδα της οικογένειας σείεται συθέμελα. Αυτό σημαίνει ότι τις όποιες ρωγμές υποστεί η οικογενειακή γαλήνη ή και η πλήρης κατάρρευσή της αφήνει πίσω της θύματα. Την πληρώνουν οι ενήλικες αλλά όπως λέει και η σοφή γενιά «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα».

 Ο Νευρολόγος ψυχίατρος Δρ Θ.Ασκητής το έχει πει ξεκάθαρα: «Μπορεί δύο άνθρωποι να μην ταιριάζουν και να αποφασίσουν να χωρίσουν όμως ο γονεϊκός τους ρόλος δεν σταματά να υφίσταται. Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς! Ας βρουν ένα τρόπο έστω και τώρα να συμφωνήσουν ότι τα προσωπικά τους μίση και πάθη δεν θα δυσχεραίνουν περαιτέρω την ζωή των παιδιών τους. Αυτοί ότι είχαν να πάθουν το έπαθαν και το έκαναν. Τα παιδιά τους όμως είναι χρήσιμο να έχουν τα εφόδια εκείνα που θα τους βοηθήσουν να κάνουν καλύτερες επιλογές». Η «Ελευθεροτυπία» σε άρθρο της στις 24-6-2006, ασχολήθηκε εκτενέστερα με το θέμα δίνοντας την δυνατότητα να κατανοήσουμε τι εννοούμε με κοινωνικές δομές.  Μεταξύ άλλων γράφει: «Οι διαζευγμένοι γονείς (άνδρες και γυναίκες) κατατάσσονται στην χώρα μας στην κατηγορία των πιο κατατρεγμένων πολιτών, χωρίς να εισακούονται από τους αξιωματούχους… Πάσχουμε από έλλειψη ενημέρωσης, κοινωνικής μέριμνας, νομικής στήριξης και καθοδήγησης, λειτουργίας Οικογενειακών Δικαστηρίων, αλλαγής της νομοθεσίας γύρω από το Οικογενειακό Δίκαιο, θέσπιση νέων νόμων που θα περιλαμβάνουν όλες τις οικογενειακές δομές (μονογονεϊκών οικογενειών, επιμέλεια τέκνων, κ.λ.π.), τη δημιουργία ενός ταμείου τύπου Παρακαταθηκών και Δανείων σύμφωνα με το γαλλικό μοντέλο (το ταμείο καταβάλλει την επιδικασμένη διατροφή στον γονέα που έχει την επιμέλεια και ο καταβάλλων έχει να κάνει με το γαλλικό δημόσιο)». Όταν στην χώρα μας για να εισπραχθεί μία διατροφή 200 ευρώ απαιτούνται έξοδα 700-750 ευρώ, σε ποιους συμφέρει άραγε αυτή η διαιώνιση  της κατάστασης;

Εμείς επιμένουμε ότι αν όλα σταματάνε λόγω οικονομικών συμφερόντων εμπλεκομένων επαγγελματικών κλάδων, τότε αξίζει τον κόπο να επιμείνουμε. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει έμφαση στην προώθηση του ισότιμου ρόλου του πατέρα ως οντότητας με αντίστοιχα δικαιώματα και υποχρεώσεις στην οικογενειακή ζωή, καλώντας τα κράτη-μέλη να προωθήσουν πολιτικές, που θα συμβάλλουν στην «οικιακή δημοκρατία» και στην ισόρροπη κατανομή ευθυνών και οικογενειακών παροχών. Εξάλλου, μείναμε σύμφωνοι ότι όποιος αγώνας είναι παρακαταθήκη στην ζωή  των παιδιών μας.     

  

Η ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ  ΙΙΙ

                   

                                                                

Όταν ξεκίνησα να γράφω το άρθρο περί της πατρότητας σε μεταβατικό στάδιο, δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο πόνο, λύπη και μνήμες θα ανακάλυπτα. Είσαστε όλο και περισσότεροι αυτοί που επικοινωνούν μαζί μου, θέλοντας να μου εναποθέσετε την ιστορία της ζωής σας, επιδιώκοντας μέσα από αυτό το βήμα να αγωνιστείτε με τον δικό σας τρόπο έτσι ώστε να επηρεάσετε την κοινωνία και την πολιτεία για μία ισόνομη μεταχείριση σας στα δικαιώματα που χρήσιμα πρέπει να έχετε ως γονείς. Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι μόνο  πατεράδες  παρακινήθηκαν. Οι μαμάδες πουθενά! Μα ούτε για να εκφράσουν την αντίρρησή τους; Να πουν π.χ. «Ναι αλλά ο άνδρας μου όταν γεννήθηκε το παιδί ήταν αδιάφορος, είναι μεθύστακας, είναι ένα ρεμάλι…». Τίποτα. Ίσως γιατί η γυναίκα-μητέρα θεωρεί την θέση της δεδομένη.

Σήμερα, θα σας παραθέσω δύο μαρτυρίες, η μία ανήκει σε ένα πατέρα που μου είπε τα εξής: «ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένας χωρισμός με την πρώην σύζυγό μου θα με οδηγούσε τον χωρισμό με τα παιδιά μου». Η άλλη μαρτυρία προέρχεται από έναν εικοσιπεντάχρονο: «Όταν ήμουν πέντε χρόνων χώρισαν οι γονείς μου, η επιμέλεια δόθηκε στην μητέρα μου με την οποία  έζησα δύο μαρτυρικά χρόνια. Μου μιλούσε συνέχεια κατά του πατέρα μου. Με επηρέασε τόσο πολύ που στο τέλος δεν ήθελα να τον βλέπω αλλά ούτε και να τον ξέρω. Ευτυχώς που εκείνος με πολύ αγώνα μπόρεσε να πείσει ότι μπορούσε να έχει την επιμέλεια και των τεσσάρων παιδιών. Σήμερα είναι ογδόντα χρόνων. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην διαπαιδαγώγηση μας. Του οφείλουμε πολλά. Φυσικά δεν μας έστρεψε ποτέ εναντίον της μητέρας μας. Αυτό μας βοήθησε να σταθούμε στα πόδια μας. Να ξέρετε τα παιδιά έχουμε αλάνθαστα κριτήρια. Μπορεί να επηρεαστούμε σε κάποιες φάσεις αλλά έχουμε την δυνατότητα να καταλάβουμε τι συμβαίνει ακριβώς».

Πάντως, «μελέτες απέδειξαν ότι τα παιδιά με κοινή επιμέλεια μεγαλώνουν καλύτερα από αυτά που η επιμέλεια ασκείται από ένα μόνο γονέα. Ο ψυχολόγος Robert Bauserman,Ph.D. της διοίκησης του τμήματος Υγείας και Ψυχικής υγείας της Βαλτιμόρης, Μέρυλαντ, ΗΠΑ, διηύθυνε μία μετανάλυση τριάντα τριών ερευνών που έλαβαν χώρα μεταξύ του 1982 και του 1999 και εξέτασαν 1846 παιδιά μονής επιμέλειας και 814 κοινής επιμέλειας. Οι μελέτες συγκρίνανε την προσαρμογή των παιδιών κοινής επιμέλειας, τόσο με παιδιά μονής επιμέλειας όσο και με παιδιά από 251 οικογένειες που οι γονείς ζούσαν μαζί και δεν είχαν χωρίσει. Τα παιδιά κοινής επιμέλειας είχαν λιγότερα συναισθηματικά προβλήματα και τα λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, είχαν υψηλότερο βαθμό αυτοσεβασμού, καλύτερες οικογενειακές σχέσεις και καλύτερη σχολική απόδοση από τα παιδιά με τις ρυθμίσεις μονής επιμέλειας. Η κοινή  επιμέλεια  απ΄ότι διαφαίνεται παρέχει την δυνατότητα να έχει το παιδί μία καλύτερη προσαρμογή στα νέα δεδομένα της ζωής του επειδή έχει την δυνατότητα να συναντά και τους δύο γονείς. Επίσης, οι γονείς που έχουν κοινή επιμέλεια των παιδιών εμφανίζουν λιγότερη σύγκρουση μεταξύ τους επειδή μπορούν να συμμετέχουν εξίσου στην ζωή των παιδιών τους και να μην ξοδεύουν τον χρόνο τους διαφωνώντας για τον τρόπο φροντίδας των παιδιών. Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν την κοινή επιμέλεια σε όλες τις περιπτώσεις. Όταν ένας γονέας ενεργεί καταχρηστικά ή είναι αμελής ή έχει ένα σοβαρό διανοητικό ή φυσικό πρόβλημα υγείας, η ανάθεση της επιμέλειας στον άλλο γονέα θα ήταν σαφώς προτιμητέα, όπως αναφέρει ο Bauserman. Οι δικαστές, οι δικηγόροι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι ψυχολόγοι και άλλοι επαγγελματίες που συμμετέχουν στη παροχή συμβουλών και στην διαδικασία του διαζυγίου πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα συμπεράσματα για να αποφασίσουν ποιο περιβάλλον είναι καλύτερο για ένα παιδί μετά τον χωρισμό των γονέων τους».

Το μεγάλο πρόβλημα, που συναντάμε στην χώρα μας, είναι εκείνο της μόνιμης αντιπαλότητας ανάμεσα στα ζευγάρια και πολλές φορές σε ακραίες καταστάσεις, ακόμα  και την «κατασκευή γεγονότων», ώστε να βγάλουν τον έναν από τους δύο γονείς ανίκανο ή και επικίνδυνο για την επιμέλεια των παιδιών. Αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένη χώρα, τότε αυτά πρέπει να σταματήσουν το συντομότερο και είναι αλήθεια ότι ένας τρόπος υπάρχει, εκτός από τη σωστή ενημέρωση και επιμόρφωση που μπορούν να δεχτούν οι γονείς, επιτέλους να αποφασίσει το κράτος δικαίου να αλλάξει την νομοθεσία και να δημιουργήσει οικογενειακά δικαστήρια στελεχωμένα με ειδικούς περί οικογενειακού δικαίου. «Όποιος  σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν΄αγωνιστούν για την υπόθεσή του, πρέπει προετοιμασμένος να΄ναι: γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί, θα μοιραστεί την ήττα…»(Μ.Μπρέχτ).        

Από το βιβλίο μου, "Στάση:Επικοινωνία" 

ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

© Copyright  2009 : ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΤΡΙΠΟΛΙΤΟΥ

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΚΑΤΙΑ ΡΑΜΠΑΟΥΝΗ, Άγγελος, (ακρυλικό σε καμβά 2×1.20m)

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΝΑ ΜΠΕΤΤΑ & ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΟΤΤΑΡΑ

ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΣΙΑ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΕΣΚΕΣ

ΕΚΔΟΤΗΣ: ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΤΡΙΠΟΛΙΤΟΥ

ΕΚΤΥΠΩΣΗ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΚΕΝΤΡΟ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

ΔΙΑΝΟΜΗ:  τηλ.: 6977 070 463  e-mail: dionisia@otenet.gr

ISBN: 978-960-931479-4

FATHERHOOD STUDY. Πανεπιστημιακή μελέτη για την πατρική επιμέλεια

Have you taken the DePaul University "FATHERHOOD STUDY" yet?
This study is provided by DePaul University and hosted by Fathers4Justice. This is a time sensitive study. Please register, take the study and SHARE WITH YOUR FRIENDS.
We must, as caring, concerned parents, bring forth awareness of what is really going on in America's ANTI-Family courts. Join Fathers4Justice in our campaign for the TRUE best interest of our children, their right to share equally in the lives of both of their fit and willing parents.

http://fathers4justice.org/content/fatherhood-study 

The FATHERHOOD STUDY | Fathers-4-Justice - We are Fathers, Mothers, Grandparents and Children, we are everywhere and we are organizing...

fathers4justice.org

Το νέο βιβλίο της Λιάνα Καλλιέρου: 'Άνδρας. Ο αγαπημένος άγνωστος'

 

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη το βιβλίο της Λιάνας Καλλιέρου με τίτλο «Άνδρας. Ο αγαπημένος άγνωστος».

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους άνδρες αλλά και στις γυναίκες της ζωής τους. Στον άνδρα που θέλει να κατανοήσει πόσο τα βιώματα της παιδικής και της εφηβικής του ηλικίας ήταν καθοριστικά για την εξέλιξη του χαρακτήρα του και τη δομή της ζωής του. Γιατί ο άνδρας έχει περισσότερες ανεξερεύνητες βιολογικές, σωματικές και πνευματικές πτυχές από τη γυναίκα. Στη μάνα που με την απεριόριστη αγάπη της τον μεγαλώνει και τον αντρώνει, για να κυβερνήσει αυτός τον κόσμο. Στη γυναίκα που θέλει να εμβαθύνει στην ψυχή του, να τον γνωρίσει, να τον κατανοήσει και, μέσα από τη γνώση αυτή, να μπορέσει να αναγνωρίσει τις δικές της ανάγκες, τις δικές της απαιτήσεις και τελικά τον δικό της εαυτό. Το βιβλίο αυτό θα βοηθήσει να επανεξεταστούν οι ρόλοι και τα στερεότυπα των δύο φύλων και θα οδηγήσει τον αναγνώστη στην αυτογνωσία και σε μια καλύτερη σχέση με το άλλο φύλο, αφού το ένα επηρεάζει και φωτίζει τις πτυχές του άλλου.

Βιογραφικά στοιχεία:
Η Λιάνα Καλλιέρου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος και σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο British Council, πήρε B.A. στην Ψυχολογία από το Deree College, συνέχισε τις σπουδές της στην Οικογενειακή Θεραπεία στο University of Chicago και πήρε Μ.Α. στην Κλινική Ψυχολογία από το California University. Είναι μέλος της American Psychotherapy Association. Η φιλανθρωπική της ενασχόληση ξεκίνησε με τη συμβολή της στο Ορφανοτροφείο Αθηνών της οδού Πειραιώς. Στη συνέχεια διετέλεσε επί 10 χρόνια πρόεδρος του νηπιαγωγείου «Σπουργιτάκια», που φιλοξενούσε άπορα και ορφανά παιδιά προσχολικής ηλικίας του ΠΙΚΠΑ, υπό την αιγίδα του Συλλόγου «Ρακοσυλλέκτες της Αγάπης». Συγχρόνως συνεργάστηκε στην επίβλεψη του κρατικού πιλοτικού έργου «Παιδιά ορφανά σε επιδοτούμενες οικογένειες». Ως γραμματέας του Συλλόγου Αποφοίτων του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδος, συμμετείχε σε γυναικείες οργανώσεις που έφεραν σημαντικές αλλαγές στο ελληνικό Οικογενειακό Δίκαιο. Έζησε αρκετά χρόνια σε διάφορες χώρες του εξωτερικού και επειδή από πολύ νέα πίστευε ότι πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά σε κάθε ευκαιρία της ζωής, έγραψε τις εμπειρίες της στο βιβλίο «Η γυναίκα μετά τα σαράντα», ένα γυναικείο ψυχολογικό οδοιπορικό που κυκλοφόρησε και στην αγγλική γλώσσα. Στα 62 της χρόνια, άρχισε μια νέα καριέρα ως κλινική ψυχολόγος, γράφοντας άρθρα και δίνοντας πολλές ομιλίες και συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, στην Ελλάδα και στην Αμερική, πάνω σε γυναικεία θέματα, στην ανάπτυξη του παιδιού στην οικογένεια, στην αποξένωση του παιδιού από τον ένα γονιό και την ανδρική και πατρική αξιοπρέπεια. Είναι πρόεδρος του Σωματείου «Καρυάτιδες», Γυναικείο Τμήμα των AHEPA Ελλάδος, το οποίο φροντίζει έναν Βρεφονηπιακό Σταθμό στη Ν. Ιωνία που φιλοξενεί 120 παιδάκια άπορα ή εργαζόμενων μητέρων. Είναι απόγονος οικογένειας παιδαγωγών, της οποίας την πνευματική ιστορία και 300 ετών συγγράμματα εκθέτει ο Δήμος της Πάρου σε μουσείο αφιερωμένο σε αυτήν. Η Λιάνα σήμερα συνεχίζει την παράδοση της οικογένειάς της με τα βιβλία της.
http://www.culturenow.gr/20522/andras-o-agaphmenos-agnwstos-liana-kallieroy 

Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης: wikipedia

Ιστορικό 

Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρει διαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλήπλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.

Πρώτος μίλησε γ' αυτό ο Γκάρτνερ (PAS : Parental Alienation Syndrome) αλλά και οι Turkat, Nichols, κτλ. Στην Ελλάδα, Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.^[1] πραγματοποίησε ημερίδες, στις οποίες ομιλητές ήσαν οι Σπιτάλας Ν. και Χριστοδουλάκης Θ.

Πράγματι, ο Gardner και ο Turkat μετά από έρευνες νομικών και ψυχολογικών θεμάτων και περιπτώσεων παιδιών διαζευγμένων, απέδειξαν ότι αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαρεία μορφή. Στην τελευταία κατηγορία, το παιδί δεν έχει ενοχές, δεν θέλει καμία σχέση με τον άλλο γονέα (ούτε και τηλεφωνική), τρομάζει με την παρουσία του και τον απεχθάνεται. Μάλιστα, μπορεί και να πάει σε δικαστήριο εναντίον του, συνήθως επειδή το έπεισε ο γονέας με τον οποίο συμβιώνει.

Ο Gardner διαχωρίζει το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης από Την Γονική Αποξένωση ως γενικού όρου, όπου υπάρχουν αίτια όπως γονική παραμέληση, κακοποίηση (σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική), εγκατάλειψη ή και αποξένωση από γονική συμπεριφορά. Ειδικότερα, το Σύνδρομο PAS είναι πολύ συγκεκριμένο και υποκατηγορία του προηγούμενου το οποίο προκύπτει από πλύση εγκεφάλου και την παιδική συμπεριφορά-φόβο. Ο Δρ Ντάγκλας επισημαίνει ότι η Γονική Αποξένωση επικεντρώνεται στη συμπεριφορά των γονέων ενώ το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης εστιάζεται στην κατάσταση και συμπεριφορά του παιδιού από την αδικαιολόγητη εκστρατεία συκοφάντησης-δυσφήμισης του άλλου γονέα.

Οι παραπάνω επιστημονικές έρευνες έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν κινήματα πατέρων σε όλο το κόσμο για τα νομικά τους δικαιώματα που απορρέουν από την μη ισότιμη μεταχείρισή τους και την επίδοση της αποκλειστικής επιμέλειας σε ένα μόνο γονέα.

Το 2002 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης σε μια Διεθνή Διάσκεψη. Η Μέρι Μπανότι, διαμεσολαβήτρια για τις απαγωγές παιδιών σε διεθνές επίπεδο, γράφει στην έκθεσή της, (Παράρτημα V) ότι:

    ...Αυτό το φαινόμενο αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πρόβλημα των παιδιών στα οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στον ένα ή στον άλλο γονέα. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια φροντίζει να αποξενώσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια από τα παιδιά του και αυτή η πρακτική είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένη και έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί. Είναι σημαντικό οι δικαστικές αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί που αναλαμβάνουν παιδιά σε αυτή την κατάσταση να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση και τα δικαιώματα επίσκεψης.    

Σε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ, αναγνωρίσθηκε η 25η Απριλίου κάθε έτους ως ημέρα γονικής αποξένωσης.

Πλείστα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες την διετία 2005-2007 αναφέρονται στο σύνδρομο αυτό και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των αποξενωμένων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και είναι ο υψηλότερος τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε όλο τον κόσμο.

Σε αυτό το θέμα, ο καθηγητής Κουμάντος προτείνει αναστροφή της επιμέλειας λόγω κακής άσκησής της, διότι επιμένει ότι ο γονέας, στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια παιδιού, πρέπει να καλλιεργεί στο παιδί αγαθά συναισθήματα για τον άλλο γονέα.

Το σύνδρομο αυτό έχουν και τα παιδιά διαζευγμένων, όπου η μητέρα ψευδώς κατήγγειλε τον πατέρα για σεξουαλική παρενόχληση-κακοποίηση.

Στη Γαλλία, κατά την κυρία Badinter,^[2] 17% των Γαλλίδων κατηγορούν τον σύζυγο ψευδώς για σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού που διεκδικούν μαζί την επιμέλεια. Το ποσοστό αυτό στον Καναδά είναι της τάξεως του 25%, ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στο 50%. Αυτές οι ψευδείς κατηγορίες δημιουργούν την βαριάς μορφής PAS.^[3] Η ψυχίατρος Benedicte Goudard, πρόσφατα, δημοσίευσε διδακτορική διατριβή, στην Ψυχιατρική Σχολή της Λυών, με θέμα: 'Syndrom d'alienation parental'[1]

Συμπτώματα 

Άγχος, νευρικότητα, κατάθλιψη, αδιαφορία προς τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, εχθρότητα, απέχθεια, δεν θέλει τηλεφωνική ή άλλη επαφή, φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του μπροστά στον γονέα από τον οποίο εξαρτάται με δικαστική απόφαση. Σίγουρα προηγήθηκε το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και συκοφαντική δυσφήμιση.

Θεραπεία 

Απεμπλοκή από δικαστήρια, δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας.

1. Να παρακολουθείται το παιδί από παιδοψυχίατρο
2. Να υπάρχει επιθυμία ψυχολογικής-ψυχιατρικής βοήθειας από τους γονείς

Παραπομπές 

↑ Σύλλογος Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια

1. ↑ Βλ. συνέντευξη στην εφημερίδα Le Monde, Νοεμβρ. 2008
2. ↑ Μηνιαία έκδοση "Γονείς & παιδί"

Βιβλιογραφία 

(Τα ελληνικά κείμενα του Gardner μεταφράστηκαν από τους: Χριστοδουλάκη Θεοδόση, ψυχίατρο, Σιγανό Δημήτρη, ιατρό, και Γκολφινόπουλο Χαράλαμπο, καλλιτέχνη).

• Jeffrey P. Wittmann: Custody Chaos, Personal Peace
• Richard A. Warshak: Divorse Poison
• Carleen Brennan, Michael Brennan: Custody for Fathers
• Eekelar J and Sandford K, 1978, Family Violence, an international and interdisciplinary study, Canada.
• Council of Europe, 1980, Legal Affairs, Criminological aspects of the ill treatment of children in the family, Strasbourg.
• Martin Herbert, Χωρισμός και διαζύγιο-αντιμετώπιση προβλημάτων παιδιού και εφήβου, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
• Λάνσκι Βίκυ, Αντιμετωπίζοντας το παιδί μετά το διαζύγιο (σελ 125-127 παρεμπόδιση της επικοινωνίας από τη μητέρα, ψευδείς κατηγορίες για παρενόχληση).
• Αγάθωνος- Γεωργοπούλου Ε., εκδόσεις Γρηγόρη, Ινστιτούτο υγείας του παιδιού, σελίδες 254 (έκπτωση από τη γονική μέριμνα* αρ. 1537 ΑΚ), 262 (συναισθηματική κακοποίηση), 250-256 (κακή άσκηση γονικής μέριμνας (αρθ. 1532). Μελέτες
• Elkman, O’Sullivan, 1991, Ποιος μπορεί να πιάσει ένα ψεύτη. Αμερικανός Ψυχολ., Νο 46, σελ 913-920.
• Gardner, 1987, Το γονικό σύνδρομο αποξένωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της κατασκευασμένης και γνήσιας κατάχρησης φύλων παιδιών.
• Gardner, 1989, Οικογενειακή αξιολόγηση στις μεσολαβήσεις επιτήρησης παιδιών, διαιτησία και προσφυγή στο δικαστήριο
• Hodges 1991, Επεμβάσεις για τα παιδιά του διαζυγίου, Νέα Υόρκη
• Shepard, 1992, Παιδί- επίσκεψη και εσωτερική κατάχρηση. Ευημερία παιδιών, Νο 71, σελ 357-367.

Turkat, 1993, Το διαζύγιο αφορούσε το κακόβουλο σύνδρομο μητέρων. Περιοδικό της οικογενειακής βίας.

• The American Psychiatric Association (1994), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (DSM* IV). ΅
• Washington, D.C.: American Psychiatric Association.

(1985), Recent trends in divorce and custody litigation.

• Academy Forum (a publication of the American Academy of Psychoanalysis), 29(2):3-7. (1986), Child Custody Litigation: A Guide for Parents and Mental Health Professionals.
• Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc. (1987a), The Parental Alienation Syndrome and the Differentiation Between False and Genuine Child Sex Abuse.
• Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.

(1987b), Child Custody. In Basic Handbook of Child Psychiatry, ed. J.D.

• Noshpitz, Vol. V, pp. 637–646. New York: Basic Books, Inc.

(1989), Family Evaluation in Child Custody Mediation, Arbitration, and Litigation.

• Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.

(1992), The Parental Alienation Syndrome: A Guide for Mental Health and Legal Professionals.

• Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.(1998), The Parental Alienation Syndrome, Second Ed.
• Arditti, 1992, Παράγοντες σχετικά με την επιτήρηση, την επικοινωνία και την υποστήριξη παιδιών για τους διαζευγμένους πατέρες.
• Turkat D, 1995, Διαζύγιο σχετικό με το σύνδρομο της κακόβουλης μητέρας, Περιοδικό της Οικογενειακής Βίας, Τόμος 10, αριθμός 13, ΙΙ, σελ 253* 264.
• Turkat D, 1994, Παρεμπόδιση Επικοινωνίας των παιδιών μέσα στο διαζύγιο, Ιδρυμα της Φλώριδας, Ψυχολογίας και Πανεπιστήμιο του Κολεγίου της Φλώριδας.
• Η Αμερικανική ψυχιατρική ένωση (1994), Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο των διανοητικών διαταραχών, τέταρτη έκδοση (δσμ- IV) . Ουάσιγκτον, DC: Αμερικανική ψυχιατρική ένωση.
• Gardner (1986), Προσφυγή στο δικαστήριο επιμέλειας παιδιών: Ένας οδηγός για τους γονείς και τους ψυχοθεραπευτές.
• Gardner (1987a), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της ψεύτικης και αληθινής κακοποίησης παιδιών.
• Gardner (1998), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης, δεύτερη έκδοση.
• Το Συμβούλιο Δικαιωμάτων Παιδιών, 1994, Ετήσιο Φυλλάδιο Συμβάσεων, Ουάσιγκτον.
• Abarbanel A: shared parenting after separation and divorce: a study of joint custody. Am. J Orthopsychiatry 49:320- 329,1979
• Emery R : The truth about children and divorce. Penguin group,2004
• Friedman HJ,the father's parenting experience in divorce. Am.J Psychiatry 137:1177- 1182,1980
• Gunsberg L, Hymovitz P : divorce and custody, The analytic press, Inc. 2005.
• Stewart Rein: betrayal of the child, Lotus press 2003.
• Benedicte Goudard, Διδακτορική διατριβή στην ψυχιατρική σχολή της Grenoble, 2008 Le Syndrome d’Aliénation Parentale. Thèse de Bénédicte Goudard
• Σπιτάλας Νίκος, 2012, Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων, εκδ. iwrite, Θεσσαλονίκη, σελ. 46-58, 203-230, 319-384
• Σπιτάλας Νίκος, 2012, Ιστορίες Διαζυγίων, αυτοέκδοση, σελ. 242-284
• Εκθεση Επιτρόπου Κύπρου, Ιούλιος 2012

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF_%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82