4 βασικά λάθη που κάνεις στο χωρισμό!

Η Google το αποκαλύπτει: η αναζήτηση ''του πως θα ξεπεράσω το χωρισμό'' ανέβηκε σε ποσοστό 41% από το 2011 στο 2013. Φυσικά, με τέτοιο άπλωμα στα κοινωνικά δίκτυα, μπορείς να δεις και τι κάνει και που είναι ο πρώην και που κάνει check in και με ποια! Επειδή οι μηχανές αναζήτησεις δεν μπορούν να σου ανοίξουν ακριβώς τα μάτια μετά το χωρισμό, δες τα 4 λάθη που κάνεις ούσα χωρισμένη!

Λάθος Νο1: Θέλεις να μπει τελεία!

Θυμάσαι το επεισόδιο από τα Φιλαράκια με την Ρέιτσελ και το Ρος που έχουν χωρίσει και η Άνιστον θέλει να βάλει τελεία (δες και το βίντεο εδώ) στη σχέση αυτή. Μεγάλο σφάλμα που κάνουν όλες οι γυναίκες μετά από ένα χωρισμό είναι αυτή η τελεία και παύλα. Προφανώς, φταίνε και τα αρσενικά που μας βγάζουν την ψυχή μέχρι να μας χωρίσουν αλλά φταίμε κι εμείς που θέλουμε να ακούσαμε τα κακά μαντάτα.

Δηλαδή, τι καλό θα σου κάνει να σου πει φάτσα φόρα ότι σε χώρισε για να βρει άλλη, ότι έχει προχωρήσει, ότι βαριόταν τη ζωή του δίπλα σου, ότι θέλει να κάνει ζωάρα. Που το πιθανότερο είναι να νιώσεις ακόμα πιο άσχημα από τα όσα επένδυσες δίπλα στον πρώην.

Λάθος Νο2: Θες να το ξεπεράσεις μόνη σου, ολομόναχη!

Ο χωρισμός είναι μια φάση που και να θες, και να κλειστείς στο σπίτι, μόνη δεν μπορείς να τον ξεπεράσεις. Άφησε τους φίλους,την οικογένεια και τους ανθρώπους που σε αγαπάνε, να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις την άσχημη αυτή φάση & σταμάτα να βρίσκεσαι σε άρνηση. Όσο κι αν λες πως το θέμα είναι λήξαν και τον έχεις ξεπεράσει, μόνο ο χρόνος μπορεί να γιατρέψει τα πάντα.
Λάθος Νο3: Κατηγορείς τον πρώην για όλα!

Εντάξει, μερικά κοσμητικά επίθετα θα τα ακούσει το πρώην αγόρι. Μπορούν και οι φίλοι να τον βρίζουν ρυθμικά μαζί σου. Το να τον κατηγορείς για τα πάντα -όλα, δεν είναι μια τακτική που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις. Αν όντως, εκείνος φταίει για όλα, τότε το βασικό και πρώτο λάθος σου είναι που τον επέλεξες για ταίρι σου. Βρε τι έφταιξε, τι ανέχτηκες, γιατί το ανέχτηκες, πώς θα κάνεις καλύτερες επιλογές στο μέλλον & σταμάτα να τον τρυπάς με καρφιτσούλες στην κουκλίτσα για βουντού.

Λάθος Νο4: Τα σκέφτεσαι όλα και τα ξανασκέφτεσαι

Το σενάριο της ζωής μας γράφεται κάθε στιγμή και δεν ξαναγράφεται. Προσπάθησε στον απολογισμό σου για τη σχέση αυτή, να μην παίζεις κάθε στιγμή στο μυαλό σου ξανά και ξανά.

Ό,τι κι αν έκανες διαφορετικά, όσα πράγματα κι αν είχες προσπαθήσει να αλλάξεις, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν διαφορετικό. Ακόμα κι αν βλέπεις στο Facebook και το Twitter τα ξενύχτια του, ακόμα κι αν ξαναδιαβάζεις τα μηνύματά του, ότι έγινε, έγινε!

Κατερίνα Πατούλια
http://www.psixologikosfaros.gr/
http://www.womenonly.gr/
www.sos-sygapa.eu 

ΣΥΓΑΠΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ: Νέες ιστορίες βασανισμένων ανθρώπων, 17-19 Σεπτεμβ...

ΣΥΓΑΠΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ: Νέες ιστορίες βασανισμένων ανθρώπων, 17-19 Σεπτεμβ...: 1) Καλησπέρα ! Ονομάζομαι  Α.  Τ. και ειμαι πατέρας 2 παιδιών 7 και 3. Ειμαι 7 χρονια παντρεμένος . Ειμαι 33 ετών και η γυναικα μου 40.το...

ΣΥΓΑΠΑ ΚΡΗΤΗΣ: ΜΠΑΜΠΑ Σ'ΑΓΑΠΩ

ΣΥΓΑΠΑ ΚΡΗΤΗΣ: ΜΠΑΜΠΑ Σ'ΑΓΑΠΩ: Μπαμπά σ' αγαπώ. Συγκλονιστική - Συγκινητική ιστορία Μια μέρα ο μπαμπάς αποφάσισε να πλύνει το καινούργιο του αυτοκίνητο...

Μοναδικό. DNA - Αναγνώριση πατρότητας

Πώς αναγνωρίζεται η πατρότητα του τέκνου; Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν; Τι συμβαίνει εάν το παιδί γεννηθεί εκτός γάμου; Ο δικηγόρος Βαγγέλης Κραμβουσάνος από το δικηγορικό γραφείο KT LEGAL εξηγεί.

Κατά τον Αστικό μας Κώδικα η συγγένεια του τέκνου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση και μόνο. Δε συμβαίνει το ίδιο ωστόσο και με τον πατέρα του τέκνου και τους συγγενείς από τη δική του πλευρά. Η θεμελίωση της πατρότητας προϋποθέτει είτε γάμο (θρησκευτικό ή πολιτικό) ή σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης των γονέων, είτε σε κάθε άλλη περίπτωση αναγνώριση του τέκνου (δικαστική ή εκούσια).

Ένα παιδί γεννημένο κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή μέσα σε 300 μέρες από τη λύση ή την ακύρωση αυτών, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα το σύζυγο της μητέρας ή τον άνδρα που συμβιώνει μαζί της αντιστοίχως. Το τεκμήριο της πατρότητας σε αυτή την περίπτωση είναι μαχητό, δηλαδή μπορεί να ανατραπεί αν ασκηθεί αγωγή για την προσβολή της πατρότητας, μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες (για τον πατέρα εντός 1 έτους από τη στιγμή που έλαβε γνώση του τοκετού και εντός 5 ετών σε κάθε περίπτωση και για τη μητέρα εντός 1 έτους από τοκετό ή εντός 6 μηνών μετά τη λύση ή ακύρωση του ή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης) και υπό συγκεκριμένες ουσιαστικές προϋποθέσεις που ορίζονται στο νόμο. Σε περίπτωση θανάτου του παιδιού αποκλείεται το δικαίωμα άσκησης της παραπάνω αγωγής. Αν ωστόσο είχε ήδη ασκηθεί η αγωγή προ του θανάτου του παιδιού, τότε η δίκη συνεχίζεται από τον κληρονόμο του. Επίσης, δε δικαιούται να ασκήσει αγωγή προσβολής πατρότητας ο άνδρας που έχει ήδη αναγνωρίσει το τέκνο ως δικό του ή εκείνος που έδωσε τη συγκατάθεσή του για να υποβληθεί η σύντροφός του σε τεχνητή γονιμοποίηση.

Το παιδί που γεννιέται χωρίς γάμο ή σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης των γονέων του, εξομοιώνεται καθ’ όλα με τέκνο γεννημένο εντός γάμου ή συμφώνου, ακόμα και αν στη συνέχεια οι γονείς του ενωθούν νομικά με έναν από τους δύο αυτούς τρόπους, μόνο μέσω της αναγνώρισης του τέκνου (εκούσιας ή δικαστικής).

Κατά την εκούσια αναγνώριση ο πατέρας μπορεί να αναγνωρίσει ως δικό του το τέκνο μόνο αν συναινεί σε αυτό και η μητέρα. Αν η μητέρα έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση γίνεται μόνο με τη δήλωση του πατέρα. Αν ο πατέρας έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση μπορεί να γίνει από τον παππού ή τη γιαγιά της πατρικής γραμμής. Τόσο η αναγνώριση όσο και η συναίνεση της μητέρας γίνονται με δήλωση ενώπιον Συμβολαιογράφου ή με διαθήκη, αυτοπροσώπως, χωρίς αίρεση ή προθεσμία. Ανάκληση των παραπάνω δηλώσεων απαγορεύεται και είναι εκ του νόμου ανίσχυρη. Την εκούσια αναγνώριση της πατρότητας μπορούν να προσβάλλουν πάντα αυτοπροσώπως α) το ίδιο το παιδί (μέχρι και 2 χρόνια μετά την ενηλικίωσή του) ή αν αυτό έχει πεθάνει οι κατιόντες του, β) ο καθένας από τους γονείς της μητέρας σε περίπτωση που η αναγνώριση έγινε χωρίς τη συναίνεσή της και εφόσον αυτή είχε πεθάνει ή ήταν δικαιοπρακτικά ανίκανη, και γ) ο παπούς ή η γιαγιά από την πατρική γραμμή που δεν έχει προβεί στην αναγνώριση του παιδιού, καθώς ο πατέρας είχε πεθάνει ή δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα (μέσα σε 3 μήνες από τη γνώση της αναγνώρισης και μέσα σε 2 χρόνια σε κάθε περίπτωση).

Ως προς τη δικαστική αναγνώριση, η μητέρα έχει αυτοτελές δικαίωμα να ζητήσει με αγωγή (εντός 5 ετών από τον τοκετό) την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της που γεννήθηκε εκτός γάμου ή συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης. Αν η μητέρα είναι ανήλικη και άγαμη, η αγωγή ασκείται από το νόμιμο εκπρόσωπό της. Το ίδιο δικαίωμα για άσκηση αγωγής έχει και το τέκνο, είτε με τη μητέρα του όσο είναι ανήλικο είτε αυτοπροσώπως μετά την ενηλικίωσή του και για 1 έτος από αυτή. Ο πατέρας ή -αν δεν ζει ή είναι δικαιοπρακτικά ανίκανος- οι γονείς του μπορούν να ασκήσουν την αγωγή για την αναγνώριση της πατρότητας, μόνο αν η μητέρα αρνήθηκε να συναινέσει κατά το στάδιο της εκούσιας αναγνώρισης της πατρότητας και εντός 2 χρόνων από την άρνηση αυτή. 

Και στις δύο περιπτώσεις αναγνώρισης της πατρότητας που περιγράφονται ανωτέρω, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε γάμο απέναντι και στους δύο γονείς και στους συγγενείς τους. Δηλαδή το παιδί αποκτά πλήρη συγγενικό δεσμό με τον πατέρα του και τους συγγενείς του πατέρα του, πλήρες εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα ως προς αυτούς του και δικαίωμα νόμιμης μοίρας. Περαιτέρω υπάρχει πλέον αμοιβαίο δικαίωμα διατροφής ανάμεσα στο παιδί και τους κατιόντες του και στον πατέρα και τους συγγενείς του και σχέση γονικής μέριμνας του πατέρα προς το παιδί με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αυτή συνεπάγεται.

http://www.news.gr/gynaika/dikaiomata-ths-gynaikas/article/41654/patrothta-teknoy.html

Η συνεπιμέλεια στη Σλοβακία αποτελεί πρότυπο από το 2010

Πρότυπο η Σλοβακία ! 

Το ίδιο το κράτος θέσπισε την Κοινή Επιμέλεια των Παιδιών ανάμεσα στους διαζευγμένους γονείς.

Με νόμο η Κοινή Επιμέλεια στην Σλοβακία, από το 2010 ! 

Η κυβέρνηση της Iveta Radicova, θέσπισε την δυνατότητα, τα παιδιά να είναι στην κοινή επιμέλεια των δύο γονέων. Σήμερα, το ποσοστό είναι ίσο και για τους δύο γονείς για την επιμέλεια των παιδιών, ότι δηλαδή προσπαθούμε εδώ και μια δεκαετία να πετύχουμε να γίνουν παρόμοιες αλλαγές στο νόμο στην Ελλάδα. 

Σε ορισμένες περιοχές της Σλοβακίας τα ποσοστά της Κοινής Επιμέλειας, όλων των διαζυγίων, ξεπερνά το όριο του Ευρωπαϊκού επιπέδου.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: 

Περιοχή Μπρατισλάβα 2, ποσοστό 30%, 

Περιοχή Μπρατισλάβα 1, ποσοστό 21,43%, 

Περιοχή Považská Bystrica, ποσοστό 21,29%

(Πηγή: Συμβούλιο για τα Δικαιώματα του Παιδιού - Σλοβακική Δημοκρατία)

Δεν είναι μόνο ότι η ίδια η χώρα, εξακολουθεί να έχει το χαμηλότερο ποσοστό των οικογενειών που πλήττονται από το διαζύγιο σε σχέση με εμάς. Αλλά τον τελευταίο καιρό, ακόμη καλύτερα προστατεύει την επιμέλεια των παιδιών προς τους γονείς που χώρισαν.

Η Σλοβακία έχει, επίσης, σε αντίθεση με εμάς, το Υπουργείο Εργασίας - Κοινωνικών Υποθέσεων και Οικογένειας (MPSVaR). Ο Γενικός Διευθυντής του τμήματος της κοινωνικής και οικογενειακής πολιτικής (SPODaSK), σε συνέδριο που έγινε στην Μπρατισλάβα για την Επιμέλεια των Παιδιών σε Διαζευγμένους Γονείς, εκτίμησε ιδιαίτερα τη θετική πλευρά της Κοινής Επιμέλειας των Παιδιών. 

Αναφερόμενος στον νόμο για την Κοινή Επιμέλεια επισήμανε :

"Κατά τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας το πιο σημαντικό είναι να υπερασπιστεί το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί μια ισότιμη σχέση με τους δύο γονείς. 

Στο διαζύγιο ή στην διάσταση των γονέων, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την εναλλασσόμενη επιμέλεια ως την πρώτη επιλογή, για τη ρύθμιση σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας. Εάν και οι δύο γονείς είναι ικανοί να μεγαλώσουν ένα παιδί, εάν έχουν την προσωπική φροντίδα του παιδιού και το ενδιαφέρον, το συμφέρον του παιδιού είναι η εναλλασσόμενη επιμέλεια και στους δύο γονείς, είναι σύμφωνα με τα συμφέροντα του παιδιού και σέβονται τις ανάγκες του, το τμήμα της κοινωνικής και οικογενειακής πολιτικής (SPODaSK), προτείνει στο δικαστήριο να αποφασίσει την εναλλασσόμενη επιμέλεια".

Αναρωτιέμαι πότε θα αρχίσουν οι αρμόδιες αρχές (κυβέρνηση, δικαστές κλπ) στην Ελλάδα να υπερασπίζονται το Δικαίωμα του Παιδιού ότι πρέπει να διατηρεί μια ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΧΕΣΗ και με τους δυο γονείς ! Ίσως όταν μας προσπεράσει και η τελευταία τριτοκοσμική χώρα.

Να ευχαριστήσω πολύ τον Πρόεδρο της Střídavka (οργάνωση διαζευγμένων μπαμπάδων στην Τσεχία) για τις πληροφορίες που μας έδωσε.

Ιστορία ενός πατέρα: Η συγκινητική ιστορία ενός πατέρα, αγωνιστή.

(Στην εικόνα, εντόπισε την κατοικία και ζωή των παιδιών)

Έχω 2 παιδάκια την Ε....... και το Ν...... τώρα 10 και 12. Ζούσαμε στην Καλλιθέα μετά τον αναγκαστικό χωρισμό μου σε διπλανά σπίτια. Την επιμέλεια την είχε αυτή με ειδικό ιδιωτικό συμφωνητικό επικοινωνίας εγκεκριμένο από το δικαστήριο αλλά ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου δεχόμασταν να βλεπόμαστε μόνο μερικά δίωρα και σιγά σιγά με αγώνα και επιμονή μας σε περίπου ένα χρόνο καταφέραμε και κάναμε μια επιβάλλαμε μια …συνεπιμέλεια  κάτι σαν αυτό που λένε εναλλακτική κατοικία. Τα παιδιά μου ζούσαν με μένα μέρα παρά μέρα κλπ. με ένα πρόγραμμα που είχαμε φτιάξει και που άρεσε στα παιδιά και τις μέρες που δεν τα είχα πήγαινα στο σχολείο τους και στο ταεκβοντο και στα αγγλικά και βλεπόμασταν εκεί. Έτσι ήμουν μέρος της ζωής τους και ήμουν πατέρας τους όσο γινόταν. Και τα καλοκαίρια τα κάναμε 15νθημερα ώστε να μην μου λείπουν τόσο πολύ. Αυτή όμως δεν το άντεξε αυτό για πολύ κι έτσι πρόπερσι συνωμότησε (ζήτησε κρυφά μετάθεση, έξτρα χρήματα από μένα δήθεν για κάτι άλλο κλπ) και εκείνο το καλοκαίρι όταν ήταν η σειρά της τον Αύγουστο δεν τα ξανάφερε πίσω και τα εγκατέστησε στο Αγρίνιο στο σπίτι που έχουνε εκεί. Τα παιδιά μου διαμαρτυρήθηκαν και αγωνίστηκαν και τη σιχάθηκαν για αυτό που έκανε και εγώ επιτέθηκα αμέσως δικαστικά και στην προσωρινή δίκη ασφαλιστικών μέτρων ζήτησα και τα κάλεσαν στο δικαστήριο και εκεί παρά την τρομοκρατεί που τους επέβαλε η «μάνα» τους είπαν στην πρόεδρο όλη ότι την αλήθεια ότι τα έκλεψαν παρά τη θέλησή τους και ότι τα απομάκρυναν από το αγαπημένο τους σχολειό και τον μπαμπά τους και ότι θέλουν να γυρίσουν πίσω στην Αθήνα και στην ζωή τους και στην ερώτηση αν θέλουν τη μαμά είπαν ότι θέλουν να βλέπουν και τους δύο γονείς τους άλλα αν θέλει η μαμά να τα βλέπει να έρθει εκείνη στην Αθήνα. Η πρόεδρος αποφάσισε (με λίγα λόγια)  ότι κατανοεί αλλά δεν αρκούν αυτά για να βγάλει απόφαση υπέρ μας. Για έναν χρόνο αγωνιστήκαμε να κρατήσουμε επικοινωνία μέσω ιντερνέτ και άλλων μέσων αντιμετωπίζοντας όλων των ειδών τα σαμποτάζ τις συκοφαντίες και την τρομοκρατία εναντίων των παιδιών μου από τους απαγωγείς τους. Τα παιδιά απαύδησαν από αυτό και με όρκισαν να κάνω επειγόντως κάτι. Το ίδιο είπαν και στον τότε δικηγόρο μου. Ο δικηγόρος μου πρότεινε το επόμενο καλοκαίρι που δεν θα είχαν σχολείο να τα έφερνα εδώ και να τα κρατούσαμε με εισαγγελική εντολή. 

ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΓΟΝΕΩΝ

ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΓΟΝΕΩΝ