Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

goneis - goneıs Η γιορτή του πατέρα, φέτος 10 Ιουνίου 2012

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

http://alithinapsemata.gr/greece/greece-news/greece-society/3263-giorti-tou-patera.html

Η ιδέα της 'Ημέρας του Πατέρα' γεννήθηκε στις ΗΠΑ χάρη στους πεσόντες στον εμφύλιο πόλεμο. Στις ΗΠΑ καθιερώθηκε την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, στην Αυστραλία στις 8 Σεπτεμβρίου, ενώ σε άλλες χώρες είχε θρησκευτικό χαρακτήρα και γιορταζόταν την ημέρα της Αναλήψεως, Πεντηκοστής και τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη.

Στην Ελλάδα ο μπαμπάς γιορτάζει τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη, διότι ακόμα δεν έχουν κλείσει τα σχολεία και μπορούν τα παιδιά να διδάσκονται θέματα σχετικά με την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη χαρά της πατρότητας. Αυτό καθιέρωσε ο ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος Για την Ανδρική & Πατρική Αξιοπρέπεια) εδώ και οκτώ χρόνια που με άλλους ευρωπαίους στηρίζει τον πατέρα, κινητοποιεί και ευαισθητοποιεί την κοινωνία για το θέμα των διαζευγμένων μπαμπάδων και αγωνίζεται για την ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπισή τους όχι μόνο στα «δικαστήρια», αλλά και στην πραγματική ζωή. Έτσι, διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις για τη γιορτή του πατέρα και συντονίζει το πανευρωπαϊκό κίνημα αντίστασης κατά της δικαστικής του εξόντωσης και ενάντια στο Σύνδρομο της Γονικής Αποξένωσης που βιώνουν τα παιδιά μετά το διαζύγιο.

O ΣΥΓΑΠΑ, ο Σύλλογος φίλων της αναπηρίας "ΑΛΛΑΖΩ" και το Κέντρο Στήριξης κακοποιημένων γυναικών "ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΓΥΝΑΙΚΑΣ" διοργανώνουν την κεντρική πανελλαδικά εκδήλωση για τη γιορτή του πατέρα, στη Θεσσαλονίκη, την Κυριακή 10 Ιουνίου 2012 και ώρα 8μμ στην είσοδο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Παιδί διαζυγίων με Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης ο Breivik

http://en.wikipedia.org/wiki/Anders_Behring_Breivik
Biography of Anders Behring Breivik
Early life
Anders Behring Breivik grew up on the west side of Oslo. He lived partly with his mother in Skøyen.
Breivik was born in Oslo on 13 February 1979,[4] the son of Wenche Behring, a nurse, and Jens David Breivik, a civil economist, who worked as a diplomat for the Norwegian Embassy in London and later Paris.[37] He spent the first year of his life in London until his parents divorced when he was one year old. His father, who later married a diplomat, fought for his custody but failed. When Breivik was four, two reports were filed expressing concern about his mental health, concluding that Anders ought to be removed from parental care.[38] One psychologist in one of the reports made a note of the boy's peculiar smile, suggesting it wasn't anchored in his emotions but was rather a deliberate response to his environment.[39] Breivik lived with his mother and his half sister in the west-end of Oslo and regularly visited his father and stepmother in France, until they divorced when he was 12. His mother also remarried, to a Norwegian Army officer.[38] His family name is Breivik, while Behring, his mother's maiden name, is his middle name and not part of the family name. His family name comes from Breivika in Hadsel, and literally means "broad vik."

Anders Breivik has criticised both of his parents for supporting the policies of the Norwegian Labour Party, and his mother for being, in his opinion, a moderate feminist. He wrote about his upbringing: "I do not approve of the super-liberal, matriarchal upbringing as it completely lacked discipline and has contributed to feminising me to a certain degree."

Breivik attended Smestad Grammar School, Ris Junior High, Hartvig Nissen High School and Oslo Commerce School.[40] A former classmate has recalled that he was an intelligent student who often took care of people who were bullied.[41] Breivik chose to be confirmed into the Lutheran Church of Norway at the age of 15.[3][42]
When he reached adolescence, Breivik's behaviour was described as having become rebellious. In his early teen years he was a prolific graffiti artist, part of the hip hop community in Oslo West. He took his graffiti a lot more seriously than his comrades and he was caught by the police on several occasions; however, Child Protective Services were only notified once. He was also fined on two occasions.[43] According to Breivik's mother, after he was caught spraying graffiti on walls and fined, his father stopped contact with him at age 16, in 1995.[44][43] They have not been in contact since then.[45] The opposite view is claimed by Breivik's father, that it was his son who broke off contact with him and that he would always have welcomed Anders despite his destructive activities.[46] At this age he also lost contact with his closest friends, when he was expelled from the gang.[47]
ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Βιογραφία (μετάφραση google)
Πρόωρη ζωή
Anders Behring Breivik μεγάλωσε στη δυτική πλευρά του Όσλο. Έζησε εν μέρει με τη μητέρα του στο Skøyen .

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Η αλήθεια του πατέρα , φώς στο σκοτάδι της ελληνικής Δικαιοσύνης

Δευτέρα, 07 Μάιος 2012 20:47. Yiannis Aeras

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, πού δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους:
Σημερα είχα δικαστήριο ( που μάλλον δεν έγινε) για επιμέλεια και διατροφή. Ειχα σκοπο να πάω έτσι όπως είμαι... με 12 ευρώ στην τσέπη και χωρις δικηγόρο. Τι να τον κάνω άλλωστε? οι δικηγόροι χρειάζονται μόνο όταν θέλεις να πεις ψέματα...!!!! και εγώ δεν είχα σκοπο να κάνω κάτι τέτοιο. Εξάλου πρίν από ενα χρονο προτήμισα να φάω τρεις μήνες φυλακή μόνο και μονο για να μην πω ψέματα, όταν η γυναικα μου μού εστησε ραντεβου και με πηρανε αυτόφωρο με χειροπεδες.
Τοτε αφού μπορουσα να τα αρνηθώ όλα, τους ειπα οτι εγώ θα κοιτάω σε όλη μου την ζωή τα παιδιά μου στα ματια...
Ειχα σκοπο να πάω στο δικαστήριο και να τους πώ...πόσα ζητάει η γυναικα μουq 1500; παρακαλώ να μου βάλετε 2000...ετσι κι αλλιώς και με 300 ευρώ θα έχει την ευκαιρία να με απειλει με αυτόφωρο και να μου στερεί τα παιδια όποτε θα είναι τσαντισμένη...
Θα ήθελα να δω τα μουτρα της και τα μουτρα του δικαστηρίου......θα ήθελα να δω τα μουτρα του λακέ του δικηγόρου της με τις εμέτικες σελίδες γεμάτες ψεματα να ζητάει την καταδίκη μου για προσβολή δικαστηρίου και εγώ να τους απλώνω τα χέρια και να τους λέω πάρτε με τώρα.......!!!!!!!
Κοιτάζω το φως...και μαθαίνω στα παιδιά μου προς τα εκεί να πορευονται, γινομαι φωτεινό μονοπάτι κάνοντας την ζωή μου φωτεινή...καθάρια...και ευγνομονώ την μητέρα τους που μου έδειξε ...τι
είναι το σκοτάδι...η κόλαση...και οβούρκος......
Επαψα να κλαίω από μισος και οργή και όταν τα παιδιά μου με βλέπουν να κλαίω τους λέω οτι οταν κλαίμε ...κλαίμε από αγάπη και ευτυχία....!!!! Αποφασισα να γίνω ...φως...και να φωτίσω , με τις πράξεις μου ...και οχι μα τα λόγια ... πρώτα την ζωή μου και μετά την οικογενειά μου......

Ας πάρει οση φόρα θέλει....αλλά τι κριμα δεν θα βρει πια αντίπαλο...
Σ.Ν.
Διαβάστε επίσης
ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΨΗΦΙΖΕΙ…
ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ

25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ

Ιστορίες Διαζυγίων (ΒΙΒΛΙΟ)

Το Ευρωπαικό Κοινωνικό Κίνημα στηρίζει τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Γιατί είναι αναγκαία η ύπαρξη του ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, των αδικημένων γονέων δικαστικά και κοινωνικά.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Αλλαγή Οικογενειακού Δικαίου

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ... ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ?

ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ?
ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ?

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην Ελληνική πολιτική σκηνή από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Σχεδόν ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάτι που μας το επιβεβαιώνουν και οι γελοιογραφίες του τύπου της εποχής εκείνης. Πτωχεύσεις, δάνεια, η στο προσκήνιο φαγωμάρα των δύο κυρίαρχων παρατάξεων, παρελαύνουν μπροστά μας τονίζοντας πως μόνο τα ονόματα και οι χρονολογίες έχουν αλλάξει ενώ η ουσία παραμένει η ίδια.

Ελλάδα, μια χώρα κατατρεγμένη από τους ίδιους της τους πολιτικούς, ο φτωχός συγγενής των ευρωπαίων.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1827-1910

Μετά τη ελληνική επανάσταση του 1821 και την δημιουργεία του Ελληνικού κράτους,πρωτος κυβερνήτης αναλαμβάνει ο Έλληνας πρώην υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννης Καποδίστριας (καταγωγή Κέρκυρα) το 1827,ο οποίος δολοφονείται στις 9 Οκτωβρίου 1931 στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον υιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Ως κυβερνήτης της Ελλάδας προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της πολιτείας, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση.

To 1833 εγκαθιδρύθει η βασιλεία,με πρώτο βασιλέα τον Βαυαρό Οθωνα.Η περίοδος που ακολούθησε μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα και την πρώτη δεκαετία του 20ου,ήταν μια μακρόχρονη περίοδος παρακμής,ταραχώδης, ασταθής,με συνωμοσίες,δολοπλοκίες,επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων σε βάρος της χώρας μας,οικονομικής εξαθλίωσης, με αποκορύφωση την πτώχευση του 1893 (είχαν προηγηθεί άλλες δύο πτωχεύσεις το 1827 και το 1843) και πολέμου με την Τουρκία το 1897.

Από το 1831 μέχρι το 1900,εναλλάχθησαν στην εξουσία 73 κυβερνήσεις,ενώ μέχρι το 1910,οπότε αναλαμβάνει ο Ελ.Βενιζέλος,84 κυβερνήσεις με 30 πρωθυπουργούς από τους οποίους οι περισσότεροι εναλλάσοντο στην εξουσία.

Την περίοδο 1875 και μέχρι τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 εναλλάσονται στην πρωθυπουργία ο Χ.τρικούπης(έκανε πολλά καλά στην χώρα)και ο αντίπαλος του Θεοδ.Δεληγιάννης.

Το σύστημα την περίοδο αυτή αποδείχτηκε «εφτάψυχο», παρά τις προσπάθειες για συγκρότηση τρίτου πόλου (από τον ίδιο τον βασιλιά και ισχυρούς οικονομικούς κύκλους), τις απόπειρες για πολυδιασπάσεις των δύο μεγάλων κομμάτων, για κυβερνήσεις «ειδικών» και τεχνοκρατών, όπως θα λέγαμε σήμερα...

Στο τέλος του 19ου αιώνα η κομματική ηγεσία και η Βουλή καταγγέλλονται δημοσίως ως σώμα «εγκληματιών». Οι «πατέρες του έθνους» στιγματίζονται ως «στυγνοί συνωμόται». Το Κοινοβούλιο χαρακτηρίζεται «αίσχος της Ελλάδος», μεγαλύτερο και από το αίσχος της στρατιωτικής ήττας του 1897. Η απαξίωση συμπεριλαμβάνει και τον βασιλικό θεσμό. Ο αντι-δικομματισμός της εποχής τείνει να ταυτίζεται με τον αντι-κομματισμό. Στην ουσία πρόκειται για τη δραματική κορύφωση μιας καθολικής κρίσης, που είχε αρχίσει μετά το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη.

Ο πόλεμος, η ήττα και η επιβολή των εξευτελιστικών όρων για ειρήνευση ήταν η ταφόπλακα του δικομματισμού του 19ου αιώνα και του παραδοσιακού συστήματος διακυβέρνησης. Το πολιτικό και κομματικό σκηνικό την περίοδο αυτή συντηρούσε, εκτός από το πελατειακό σύστημα, ο πανικός ενός εθνικού ακρωτηριασμού, με τη συρρίκνωση της Ελλάδας έως τη Λάρισα. Ακόμη και ο φόβος για περίπατο των Τούρκων έως την Αθήνα.

Λίγες φορές το παρελθόν έχει να επιδείξει εκλογικές αναμετρήσεις σε συνθήκες και με δεδομένα που παραπέμπουν ευθέως σε κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού. Ισως η πιο χαρακτηριστική από αυτές να ήταν οι εκλογές στο γύρισμα από τον 19ο στον 20ό αιώνα,αμέσως μετά την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, ως μία από τις ταπεινωτικές συνέπειες του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, αλλά και στη σκιά της πτώχευσης του 1893. Τότε ο δικομματισμός (εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία που συγκεντρώνουν αθροιστικά θηριώδη εκλογικά ποσοστά) δέχεται ισχυρότατο πλήγμα.

Ο Θ. Δεληγιάννης θα αποδειχθεί ανθεκτικότερος και από τον δικομματισμό, αν και ήταν ο πρωθυπουργός της ήττας και του εθνικού εξευτελισμού. Η αποσύνθεση θα ολοκληρωθεί μετά τη δολοφονία του (1905) και θα σφραγιστεί με την Επανάσταση στο Γουδί (1909) από τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο,με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά.

Ο ΤΥΠΟΣ

Η σύγχυση των ιδεών που επικρατεί στη μετεπαναστατική Ελλάδα και οι αντιφάσεις που αναφύονται σε σχέση με το εθνικό ζήτημα, και ειδικότερα την εξωτερική πολιτική της χώρας, αντικτοπτρίζονται πιστότατα στον Ελληνικό Τύπο. Η προχειρότητα άλλωστε και η ποικιλία των απόψεων της εφημεριδογραφικής έκφρασης είναι συχνά πολυτιμότερες από τις επεξεργασμένες απόψεις των αυτοτελών βιβλίων και οδηγούν ασφαλέστερα στην κατανόηση του κλίματος της εποχής.

Η γελοιογραφία που εμφανίζεται στον Ελλαδικό τύπο στα τέλη της δεκαετίας του 1840 ενώ έχει ήδη εμφανιστεί στα Επτάνησα λίγα χρόνια νωρίτερα , επιβεβαιώνει και ενισχύει αυτήν ακριβώς την εικόνα. Στην Ευρώπη μεσουρανεί ήδη από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα αφού, από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά, έχει γίνει το «όπλο της εθνικής συνείδησης» των λαών. Το σατιρικό περιοδικό «Punch» στην Αγγλία και το «Charivari» στη Γαλλία γνωρίζουν μεταξύ των ετών 1830 και 1850 μεγάλη επιτυχία και η γελοιογραφία αρχίζει πλέον να θεωρείται το πιο σίγουρο χρονικό της εποχής της.

Τα πρώτα κακότεχνα σατιρικά φύλλα που εκδόθηκαν στην Ελλάδα ήταν ένα είδος λαϊκών ευθυμογραφημάτων, που σε γενικές γραμμές θυμίζουν το ύφος του Καραγκιόζη. Οι πολιτικοί απεικονίζονται ως κλέφτες του δημοσίου χρήματος, καιροσκόποι, δημαγωγοί, καταχραστές της εξουσίας. Ανάλογα φυσικά είναι και τα γελοιογραφικά σκίτσα.Ο σατιρικός ποιητής ή χαράκτης γελοιογράφος αυτής της περιόδου δεν έχει συγκεκριμένες θέσεις. Είναι όμως πατριώτης, αδιάφθορος και αδέσμευτος.

Η ουσία της Ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας βρίσκεται στην απόπειρά της να ασκήσει κριτική στην κάθε είδους και μορφής εξουσία, προσπαθώντας παράλληλα να αποκαταστήσει τη λαβωμένη και ενίοτε σκλαβωμένη δημοκρατική συνείδηση του πολίτη. Οπτικοποιεί τα πολιτικά ήθη, εστιάζει στα πολιτικά λάθη, σκάνδαλα, παρατράγουδα, σατιρίζει τα πολιτικά πρόσωπα. Η σάτιρα αυτή βέβαια κυμαίνεται από καυστικά πικρόχολη ως ένα απλό «χάιδεμα στα αυτιά». Και στις δύο περιπτώσεις, η επιτυχία της κρίνεται από την αποδοχή που θα έχει από τον λαό και την αντίστοιχη ανταπόκριση από την εξουσία. Ο τρόπος με τον οποίο θα περάσει το μήνυμά της και η ουσία βέβαια του μηνύματος αυτού, αφού γνωρίσουν τη μαζική λαϊκή αποδοχή και την ακόλουθη ανταπόκριση «εκ των άνω», καθιστούν την πολιτική γελοιογραφία ένα ευφυές κάτοπτρο της πολιτικής επικαιρότητας και των πρωταγωνιστών της. Το ευτράπελο είναι ότι ενώ σε δικτατορικά καθεστώτα η πολιτική γελοιογραφία επικηρύσσεται, στα δημοκρατικά πολλές φορές επιζητείται από τους ίδιους τους γελοιογραφηθέντες, δηλαδή τους πολιτικούς. Γιατί αν δούμε τη γελοιογραφία από μια άλλη άποψη, θα παρατηρήσουμε ότι κηρύσσει αυτομάτως το πρόσωπο που γελοιογραφεί σε πρωταγωνιστή των πολιτικών επικαίρων, πράγμα που επιζητεί -κατά ένα διεστραμμένο λόγο- διακαώς η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών. Το φαινόμενο αυτό και η επαναλαμβανόμενη πρακτική του από γελοιογράφους που ευνοούν μια τέτοια σχέση με την εξουσία, καταλύει τον χαρακτηρισμό της γελοιογραφίας ως διαδικασίας υποβιβασμού και της προσδίδει τον χαρακτήρα διαδικασίας εξύψωσης.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ

Πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην ελληνική πολιτική σκηνή από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Σχεδόν ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάτι που μας το επιβεβαιώνουν τα κείμενα και και οι γελοιογραφίες των σατιρικών εφημερίδων της εποχής "ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ "και "ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ". Πτωχεύσεις, δάνεια, η στο προσκήνιο φαγωμάρα των δύο κυρίαρχων παρατάξεων, παρελαύνουν μπροστά μας τονίζοντας πως μόνο τα ονόματα και οι χρονολογίες έχουν αλλάξει ενώ η ουσία παραμένει η ίδια.
Ελλάδα, μια χώρα κατατρεγμένη από τους ίδιους της τους πολιτικούς, ο φτωχός συγγενής των ευρωπαίων.

Στις 25 Νοεμβρίου 1874 πρωτοεκδόθηκε στην Αθήνα από τον δημοσιογράφο-σκιτσογράφο Παναγιώτη Πηγαδιώτη (1826-1930,εκ μητρός παππούς μου) η πολιτικοσατιρική εφημερίδα "ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ",ως συνέχεια των τότε σατιρικών εφημερίδων "ΕΜΠΑΙΚΤΗΣ" και "ΔΙΟΓΕΝΗΣ".

Η εφημερίδα αυτή ξεκίνησε με την ακόλουθη ιστορική δημοσιογραφική δήλωση:

"Η γοερά φωνή της δεινοπαθούσης πατρίδος και οι θρηνωδίες αυτής, γογγυσμοί, τοσούτον αντήχησαν ώστε έφθασαν μέχρι του Άδου και ήγειραν τον από 2300 ετών κοιμώμενον μέγαν και ένδοξον Αριστοφάνη... όστις και παρακαλεί τους συνδρομητάς να σπεύσωσιν εις την αποστολήν της συνδρομής των, καθόσον τώρα ανελθών εκ του Άδου δεν έχει λεπτόν ο δυστυχής"!

Στην αρχή η εφημερίδα Αριστοφάνης εκδίδονταν εβδομαδιαία, αργότερα δισεβδομαδιαία (15νθήμερη) και πολύ αργότερα σε άτακτα χρονικά διαστήματα, μέχρι το 1883 που έπαυσε να κυκλοφορεί.Κατά τα εννέα χρόνια της κυκλοφορίας της άσκησε βίαιη σατιρική πολεμική κατά του πολιτικού και κατά διαστήματα πρωθυπουργού Δ. Βούλγαρη, ιδίως κατά τα Στηλιτικά. Κατά δε τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878 κηρύχθηκε ανοικτά υπέρ της εξόδου της Ελλάδας στον πόλεμο, με το μέρος της Ρωσίας.

Στον "Αριστοφάνη" συνεργάσθηκαν, σε πεζό και έμμετρο λόγο, πολλοί τότε δημοσιογράφοι, λόγιοι και ποιητές. Επίσης σ΄αυτόν πρωτοδημοσίευσε και ο δημοσιογράφος-ποιητής Γεώργιος Σουρής τα πρώτα του σατιρικά ποιήματα.
Το 1885 ο Παν.Πηγαδιώτης εκδίδει τον "ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ",ο οποίος ήταν ένα εβδομαδιαίο πολιτικοσατιρικό έντυπο(εφημερίδα) με διάρκεια ζωής έως το 1900 που πρωτοστατούσε στην σάτιρα της ταραγμένης πολιτικής ζωής της χώρας μας.

Ο " Νέος Αριστοφάνης" είναι το πρώτο έντυπο στη Ελλάδα που κυκλοφόρησε με έγχρωμες εικόνες (λιθογραφίες) και αναφέρεται γι'αυτό τον λόγο και για την καυτή σάτιρα του στο επίτομο έργο "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ".

H έλλειψη τεχνικών μέσων ανάγκαζε την αποστολή για επεξεργασία στο εξωτερικό τις λιθογραφίες.Έτσι ο Παν.Πηγαδιώτης έστελνε με πρόχειρα σκίτσα στα λιθογραφεία του Φ. Μπαρμπιέρι στην Μπολόνια της Ιταλίας τα θέματα των λιθογραφιών του, οπου μετά από επεξεργασία ετυπώνοντο έγχρωμα. Σε Αθηναϊκό τυπογραφείο ο Πηγαδιώτης τύπωνε στις δύο εξωτερικές σελίδες πεζή και έμμετρη, επίκαιρη πολιτική σάτιρα και στις δύο εσωτερικές σελίδες περιελάμβανε μια μεγάλη χρωμολιθογραφία με σατιρικό περιεχόμενο που καυτηρίαζε με το σχολιασμό της την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Oι Θεοδ. Δηλιγιάννης και X. Tρικούπης είναι οι πολιτικές φυσιογνωμίες που κυριαρχούν στον " Νέο Αριστοφάνη ". O πρώτος ως τυφλή και στείρα αντιπολίτευση, ο δεύτερος ως εκσυγχρονιστής. Σάτιρα, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην εποχή της και είχε συνδρομητές και πολλούς απόδημους.

Σήμερα, οι δύο αυτές εφημερίδες,πέρα απο δυσεύρετες, η αξία τους είναι σημαντική.Δυστυχώς έχω στην κατοχή μου μόνον δύο φύλλα.

Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο σώζονται σήμερα περί τις 260 λιθογραφίεςτων εφημερίδων αυτών,μερικές από τις οποίες τις παραθέτω.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το άρθρο αυτό το έγραψα εν είδη μνημοσύνου,στην μνήμη του παππού μου Παναγιώτη Πηγαδιώτη εκ Καλαμάτας,ο οποίος πέθανε το 1930 σε ηλικία 104 ετών και τον οποίον δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω.

28/4/2012

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΕΖ.εα

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Εφημερίδες ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ και ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ.

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Ιστολόγια:
http://www.istoria.gr/oct01/3.htm

http://www.nhmuseum.gr/products8.php?wh=1&lang=1&the1id=1&the2id=7&the3id=18&the4id=64&theid=64&open1=1&open2=7&open3=18http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/66558http://www.scribd.com/doc/7347896/19021995-7-http://el.wikipedia.org/wiki/http://www.capital.gr/history_of_xaa/Asmodaios.aspx

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/11/02/

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=105163http://frattisauctions.com/cat16litho.pdfhttp://anaghrapho.blogspot.com/2011/07/blog-post_10.html
http://perseasorion.blogspot.com

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Νέο βιβλίο του Δρ Ν. Σπιτάλα: 'Ιστορίες Διαζυγίων'

http://www.eparousia.gr/2012/04/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD-%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B1/
http://www.neemo.gr/cluster6449856.php

http://www.palo.gr/cluster/blogs/topika-nea/27064/?clid=4653930

http://www.goalexandroupolis.gr/events/tabid/62/vw/3/itemid/191/d/20120420/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%A3%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B1.aspx

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Διακήρυξη αρχών του Ευρωπαικού Κοινωνικού Κινήματος: Γονείς σε πολιτική διάσταση. goneis

http://sygapapatras.blogspot.com/2012/04/19-2310524285-fax-2310524319-httpwww.html#more
ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ
Φράγκων 19 - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, τηλέφωνο: 2310524285, fax: 2310524319 / 6942989785
http://www.sos-sygapa.eu/
http://www.facebook.com/group.php?gid=80334963536
Μια ισχυρή δυναμική σχηματίζεται στην Ελληνική κοινωνία σήμερα, ως
αντίδραση σε όσα άδικα συμβαίνουν στον χώρο του οικογενειακού δικαίου.
Η οικογενειακή έννομη τάξη, ως αξεδιάλυτο σύμπλεγμα υφιστάμενης
νομοθεσίας και παγιωμένης νομολογίας, έχει δημιουργήσει μια εκρηκτική
ανισότητα μέσα στους κόλπους της κάθε ελληνικής οικογένειας με παιδιά.
Πρόκειται για την ανισότητα σε βάρος του πατέρα. Αυτή δημιουργείται
από το γεγονός ότι, σε περίπτωση διάλυσης της συμβίωσης - εν γάμω ή
εκτός αυτού - το παιδί ή τα παιδιά θα περιέλθουν, με μια πιθανότητα
άνω του 99%, στην μητέρα. Η ανισότητα αυτή αποκτά την πλήρη πρακτική
σημασία της από το γεγονός ότι, σε περίπτωση διάλυσης του γάμου, το
σύστημα της μονογονεϊκής επιμέλειας, όπως υπάρχει και εφαρμόζεται στην
χώρα μας, βασίζεται στην αρχή του <<όλα ή τίποτα>>. Ο ένας γονιός, αυτός
που θα πάρει την <<επιμέλεια>>, έχει περίπου απόλυτη εξουσία αποφάσεων
σχετικά με το <<τέκνο>>. Ο άλλος γονιός, αυτός που δεν θα <<πάρει την
επιμέλεια>>, χάνει κάθε αποφασιστικό ρόλο. Μαζί με την συμβίωση με τον
άλλο γονιό χάνει και την συμβίωση με το παιδί του, χάνει και κάθε
δικαίωμα να αποφασίζει για το παιδί του. Έτσι, μετά την διάσταση των
γονιών του, το παιδί αποκτά έναν μόνο γονιό, και αποξενώνεται σχεδόν
νομοτελειακά από τον άλλο. Αντίστοιχα, ο άλλος γονιός χάνει τον γονικό
του ρόλο στο παιδί του, και το βλέπει να αποξενώνεται από αυτόν. Η
κατάσταση αυτή δεν αλλάζει, ακόμα κι αν ασκείται - όποτε και όσο
ασκείται - ένα <<χλωμό>> και αποδυναμωμένο, δικαίωμα <<επικοινωνίας>>. Την
απαίσια εικόνα συμπληρώνει η αντιδικία μεταξύ των γονιών για την
διατροφή του παιδιού. Όπως είναι ρυθμισμένος ο θεσμός της <<διατροφής>>
σήμερα, με την έλλειψη κάθε ελέγχου για το <<πού πάνε τα χρήματα>> από
τη στιγμή που θα καταβληθούν, ο γονιός που την καταβάλλει νιώθει -
δικαιολογημένα - ότι μισθοδοτεί τον άλλο γονιό για να του στερεί το
παιδί και να το στρέφει εναντίον του.

Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Μόνο με καταδικαστική απόφαση κατά γονέα ανακυρήσσεται ο άλλος πολύτεκνος

Από ΜΙχάλη Πάκα: Στα παρακάτω (άρθρο 6 παρ.1 του Ν.3454/7-4-2006) φαίνεται η περίπτωση τριτέκνου γονέα που ανακηρύσσεται πολύτεκνος (4 τεκνα) εφ όσον καταφέρει να ..καταδικάσει τον άλλον.
Ετσι εξηγείται ο λυσσαλέος ,υπερβάλλων και ανυποχώρητος ζήλος για ποινική καταδίκη του άλλου γονέα-συζυγου ακόμα και αν έχει εξοφλήσει τις οφειλές του.
Η εν λόγω ... προϋπόθεση προσθέτει αδιαμφισβήτητα, με καθαρά ωφελιμιστικό τρόπο, μια ακόμα αφορμή-κίνητρο έντασης και διαμάχης στις ήδη διαταραγμένες σχέσεις των γονέων πρώην συζύγων.

ΣΤ. Γονέας διαζευγμένος με 3 παιδιά, μόνος υπόχρεος για τη διατροφή τους:
β ’Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης ειδικού τύπου Ο.Γ.Α.
β ’Διαζευκτήριο.
β ’Δικαστική απόφαση λύσεως του γάμου.
β ’Δικαστική απόφαση επιμέλειας των παιδιών ή ιδιωτικό συμφωνητικό.
β ’Πιστοποιητικό Γραμματείας του Πρωτοδικείου στο οποίο να πιστοποιείται ότι δεν έχει μέχρι σήμερα (δηλ. της υποβολής της αιτήσεώς του για την αναγνώρισή του ως πολυτέκνου) εκδοθεί απόφαση περί γονικής μέριμνας και επιμέλειας των τέκνων εκ του προηγουμένου γάμου του μεταξύ αυτού/της και του/της πρώην συζύγου του/της.
β ’Δικαστική απόφαση ότι είναι μόνος/η υπόχρεος για τη διατροφή των παιδιών ή τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση Ποινικού δικαστηρίου σε βάρος του/της πρώην συζύγου για τη μη καταβολή διατροφής στα τέκνα.
β ’Πιστοποιητικό σπουδών (για τα παιδιά που σπουδάζουν και είναι κάτω του 25ου έτους).
β ’Αστυνομική ταυτότητα γονέα. http://spitalas.blogspot.com/2012/04/blog-post.html