Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014
ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Το αγόρι που δεν εκτιμούσε τον πατέρα του μέχρι πο...
ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Το αγόρι που δεν εκτιμούσε τον πατέρα του μέχρι πο...: Ένα άκρως συγκινητικό βίντεο από τη Viddsee, μια ασιατική εταιρεία που δημιουργεί ταινίες μικρού μήκους με κοινωνικά μηνύματα. Στο βίν...
Τρίτη 4 Μαρτίου 2014
Ανδρες-γυναίκες, γονείς, ξυπνήστε
Καλούνται όλοι όσοι πιστεύουν ακόμα στην ισότητα, στη δικαιοσύνη και στα παιδιά τους, τη Τετάρτη 12 και την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014, από ώρα 10 το πρωί έως το βράδυ, στο νέο γραφείο, επί της Φωκίωνος Νέγρη 64 - 1ος όροφος. www.sos-sygapa.eu
Κυριακή 2 Μαρτίου 2014
Η ενδο-οικογενειακή βία επηρεάζει τα παιδιά, σοβαρά
Originally posted on Researching Reform:
We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…
In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”
We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..
In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”
Domestic Violence Between Parents DOES Affect Children
28FridayFeb 2014
We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..
The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…
In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”
The report also notes that a quarter of the children displayed abusive behaviour usually directed at the mother, sibling or friend, rather than the abuse perpetrator. The charity responsible for this research (CAADA) estimates 130,000 children are at high risk of serious harm or death from domestic abuse, while hundreds of thousands more are exposed to abuse at lower risk levels.
The charity’s recommendations for dealing with this enormous problem are as follows:
- Create a network of nominated lead professionals on domestic abuse and safeguarding across all agencies who work with families, with a shared understanding of risk assessment.
- Provide linked specialist domestic abuse services for adults and children.
- Monitor provision and outcomes for children exposed to domestic abuse.
What the charity does not address, is the heightened fear parents have, usually mothers, about coming forward. This may in part account for the huge discrepancy in numbers of children known to social services. The fear of social services taking these children away from these mothers, despite many of them being able to protect their children from harm (and come forward precisely because they have the courage and state of mind to do so) is often what keeps these cases hidden from support services.
Until social workers implement the recommendations above, improve their training levels and learn to work with and not against the alerting parent, we can expect to see many more cases go under the radar.
(For an interesting read from over the pond, do check out this article from the Stop Abuse Campaign.)
Domestic Violence Between Parents DOES Affect Children
28FridayFeb 2014
Posted in Children, Family Law
We have always been very concerned by court orders which allow contact with a domestically violent parent on the grounds that the violence was between the parents themselves and not the children. However this new research highlights what we’ve said for many years: that domestic violence between parents does affect children and causes them direct harm. Whilst it doesn’t take a genius to work this out, it does, apparently, require research…..
The report goes on to explain that, “As well as witnessing the abuse of a parent, 62% of the children had experienced direct abuse in the form of physical abuse, emotional abuse or neglect. Despite this, just over half (54%) of these children were known to children’s social care services…
In most of the incidents the child abuse was perpetrated by the same person responsible for abusing the adult victim: usually the child’s father or their mother’s male partner.”
The report also notes that a quarter of the children displayed abusive behaviour usually directed at the mother, sibling or friend, rather than the abuse perpetrator. The charity responsible for this research (CAADA) estimates 130,000 children are at high risk of serious harm or death from domestic abuse, while hundreds of thousands more are exposed to abuse at lower risk levels.
The charity’s recommendations for dealing with this enormous problem are as follows:
- Create a network of nominated lead professionals on domestic abuse and safeguarding across all agencies who work with families, with a shared understanding of risk assessment.
- Provide linked specialist domestic abuse services for adults and children.
- Monitor provision and outcomes for children exposed to domestic abuse.
What the charity does not address, is the heightened fear parents have, usually mothers, about coming forward. This may in part account for the huge discrepancy in numbers of children known to social services. The fear of social services taking these children away from these mothers, despite many of them being able to protect their children from harm (and come forward precisely because they have the courage and state of mind to do so) is often what keeps these cases hidden from support services.
Until social workers implement the recommendations above, improve their training levels and learn to work with and not against the alerting parent, we can expect to see many more cases go under the radar.
(For an interesting read from over the pond, do check out this article from the Stop Abuse Campaign.)
Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014
Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014
Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014
PATERAS - ΠΑΤΕΡΑΣ: ορμονικές διαταραχές κατά την πατρότητα
PATERAS - ΠΑΤΕΡΑΣ: ορμονικές διαταραχές κατά την πατρότητα: Συμπτώματα εγκυμοσύνης για…μπαμπάδες www.sos-sygapa.eu Πηγή : Paidorama.com Είναι συνηθισμένο να μιλάμε για «μητρικό φίλτρο». Πολλές ...
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014
Δεν προβάλλονται στη χώρα μας οι αγωνιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να ποιοι προβάλλονται
ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΣΤΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ:
Είμαι υποψήφιος Δήμαρχος, είμαι άνδρας-πατέρας-διαζευγμένος και δεν έχω κανένα νόσημα
http://www.kathimerini.gr/712697/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-meso-einai-to-mhnyma
Το ένα συμβαίνει τώρα. Το άλλο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν -αρκετά- και τώρα γίνεται ταινία. Το πρώτο είναι η διάθεση των διαζευγμένων πατεράδων να ιδρύσουν κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο του κοινού στις επόμενες ευρωεκλογές, θέλοντας έτσι να κάνουν γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματά τους.
Το δεύτερο είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που από χθες η ιστορία του προβάλλεται στις μεγάλες οθόνες των αθηναϊκών κινηματογράφων: του ομοφυλόφιλου και ακτιβιστή Χάρβεϊ Μιλκ, που το 1977 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο έχοντας δηλώσει ανοικτά τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν ήταν διόλου αυτονόητο.
Ποιο είναι το κοινό στοιχείο των δύο αυτών μακρινών και διαφορετικών περιπτώσεων; Οτι και οι μεν και ο δε επέλεξαν τον δρόμο της πολιτικής για να δημοσιοποιήσουν και να υπερασπιστούν κοινωνικά, κατά κύριο λόγο, δικαιώματα. «Ο ρόλος της εξουσίας είναι να δίνει χώρο στην ελπίδα» έλεγε ο Χάρβεϊ Μιλκ. «Αποφασίσαμε να «κατέβουμε» συλλογικά, ιδρύοντας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, με στόχο να παλέψουμε για τα αιτήματά μας μέσα από την Ευρωβουλή. Ποιος ξέρει, ίσως έτσι ακουστούμε και στην Ελλάδα», δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια κ. Νίκος Σπιτάλας («Κ», 15/1/09). Που πάει να πει ότι εκεί όπου όλα έχουν τελειώσει, η συνεννόηση, η καλή θέληση, η διαλλακτικότητα, η σύμπνοια, η συναίνεση, η κατανόηση, το μόνο που μένει είναι η εξουσία. Η οποία συνήθως συνοδεύεται από δημόσιες θέσεις. Που, υπό κανονικές συνθήκες, σημαίνει ότι μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων έχουν εκτιμήσει και γι' αυτό τιμήσει τη συμπεριφορά όσων κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας. Από την Ευρωβουλή μέχρι ένα δημοτικό συμβούλιο.
Μπορώ να υποθέσω τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο αληθινός Χάρβεϊ Μιλκ, όντας διαφορετικός σε μια εποχή που καθόλου δεν συγχωρούσε τις διαφορετικότητες. Γνωρίζω τα τεράστια προβλήματα των διαζευγμένων πατεράδων που ζουν σήμερα δίπλα μας, ανάμεσά μας. Εχω δει τη σιωπηλή απελπισία τους, την αφόρητη πίκρα τους, την τεράστια αίσθηση αδυναμίας, που ακυρώνει το πατρικό πρότυπο. Ο Χάρβεϊ Μιλκ διεκδίκησε την ψήφο των συμπολιτών του στο Σαν Φρανσίσκο για να αισθανθεί ασφαλής και αποδεκτός. Δεν τα κατάφερε. Δολοφονήθηκε από έναν ακραία μισαλλόδοξο. Οι διαζευγμένοι πατεράδες δηλώνουν ότι θα διεκδικήσουν την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών για να γνωστοποιήσουν τα αδιέξοδά τους.
Αυτή είναι η λύση όμως; Κάθε κοινωνική ομάδα που έχει ένα ζήτημα να επιλύσει ή να διεκδικήσει να φτιάχνει ένα κόμμα; Σαν μια ακόμα αίσθηση αδυναμίας μου μοιάζει αυτό. Σαν δηλαδή να έχουμε παραιτηθεί από την ελπίδα ότι οι φορείς (δηλαδή τα κόμματα, οι οργανισμοί), οι θεσμοί (δηλαδή η πολιτεία, η Βουλή) έχουν τη δυνατότητα να κοιτάξουν, να ακούσουν, να αφουγκραστούν και να εκφράσουν όλο και περισσότερες ανάγκες μιας κοινωνίας. Και να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Εχουν αιτήματα οι διαζευγμένοι πατεράδες και δεν φαίνεται να βαυκαλίζονται ότι οι ίδιοι θα τα επιλύσουν. Να ακουστούν θέλουν, γι' αυτό βουτάνε στα βαθιά της... πολιτικής. Υπογραμμίζοντας, μ' αυτήν την κίνηση, το τεράστιο έλλειμμα θεσμών και νομικών πλαισίων που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες. Ετσι, η πολιτική γίνεται το μέσον, αντί να ακούει το μήνυμα.
Κόμμα αδικημένων μπαμπάδων, espresso
http://www.espressonews.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF/21632/%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD
ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sos-sygapa.eu
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)