Η Γιορτή του Πατέρα ξεκίνησε από την Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Ιουνίου 1910, χωρίς, όμως, να έχει την αίγλη και τις τιμές της γιορτής της Μητέρας.
Τη γιορτή εμπνεύστηκε η Sonora Dodd προς τιμήν του πατέρα της William Smart, ο οποίος εκείνη την ημέρα είχε τα γενέθλιά του. Ο William Smart έχασε τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια του τοκετού του έκτου παιδιού τους. Έτσι, μεγάλωσε μόνος τα έξι παιδιά του σ’ ένα αγρόκτημα ανατολικά της Ουάσινγκτον. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο ήταν για εκείνο τον πατέρα που, εκτός από τις εργασίες του στη φάρμα, είχε και την φροντίδα και την ευθύνη πέντε παιδιών και του νεογέννητου.
Η κόρη του, θέλοντας να τον τιμήσει για όσα προσέφερε στη οικογένειά του, ξεκίνησε αυτή τη γιορτή η οποία χρόνο με χρόνο άρχισε να εξαπλώνεται στις Η.Π.Α.
http://www.dailymotion.com/video/xdps8c_yyyyyy-yyy-yyyyyy_people
http://www.dailymotion.com/playlist/x1l2fa_spitalas_sygapa-all#videoId=xbrxbn
http://www.dailymotion.com/video/xdps8c_yyyyyy-yyy-yyyyyy_people
http://www.dailymotion.com/playlist/x1l2fa_spitalas_sygapa-all#videoId=xbrxbn
Θερμός υποστηρικτής της ιδέας υπήρξε ο πρόεδρος Calvin Coolidge. Ο πρόεδρος όμως, εκείνος που έμελε να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα, βάσει του οποίου καθιερώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως η Ημέρα του Πατέρα για τις Η.Π.Α, ήταν ο Lyndon Johnson το 1966.
Περίπου 52 χώρες ακολούθησαν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, με εξαίρεση την Αυστραλία η οποία εορτάζει την Ημέρα του Πατέρα την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, την Ελλάδα που την εορτάζει τον Μάιο και ορισμένες άλλες χώρες που έχουν ορίσει άλλη ημερομηνία.
Ως σύμβολο της ημέρας επικράτησε το τριαντάφυλλο, το μεν άσπρο, για του ζωντανούς, το δε κόκκινο, για τους νεκρούς πατέρες. Η πρώτη, λοιπόν, Κυριακή του Σεπτεμβρίου, εδώ στη χώρα που, ζούμε είναι αφιερωμένη στον πατέρα.
Μερικοί ίσως σπεύσουν να πουν ότι είναι άλλη μια γιορτή της σύγχρονης αγοράς (marketing) με κύριο σκοπό να αποφέρει κέρδη στις εταιρείες δώρων, λουλουδιών, ευχετηρίων καρτών, ψυχαγωγίας κ.λπ. Και ίσως να έχουν κάποιο δίκαιο αν ο ρόλος του πατέρα δεν είχε αλλάξει εντελώς τα τελευταία χρόνια σε όλα τα λεγόμενα ανεπτυγμένα κράτη. Ο πατέρας από τα αρχαία χρόνια και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, ήταν ο στυλοβάτης του σπιτιού του, ο προστάτης της οικογενείας του και αυτός που έφερνε το ψωμί στο τραπέζι.
Τις τελευταίες όμως δεκαετίες, με τη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη και τη δυναμική εισβολή της γυναίκας στην αγορά εργασίας, η μητέρα του σπιτιού απέκτησε ίσα δικαιώματα με τον άνδρα και έγινε οικονομικώς ανεξάρτητη. Πριν αλλάξουν τα πράγματα, οι πατέρες είχαν, κατά την γνώμη τους τουλάχιστον, η οποία γινόταν αποδεκτή από όλους μέσα στο σπίτι) - συγκεκριμένες υποχρεώσεις μέσα στην οικογένεια. Όπως αναφέρω, εδώ που ζούμε, η βασική τους υποχρέωση ήταν να εργάζονται και να φέρνουν τα απαραίτητα για τα διάφορα έξοδα του σπιτιού, χρήματα. Οι υπόλοιπες υποχρεώσεις τους κινούνταν στη σφαίρα των τεχνικών επιδιορθώσεων του σπιτιού, την περιποίηση του κήπου, το άναμμα της ψησταριάς - κυρίως τις Κυριακές - την καθιερωμένη εκδρομή της οικογένειας κ.λπ. Οι σύγχρονοι μπαμπάδες, εκτός από την εξωτερική τους επιβεβλημένη εργασία, λαμβάνουν μέρος τόσο στις εργασίες του σπιτιού όσο και στην ανατροφή των παιδιών τους. Δεν είναι πια οι πασάδες του σπιτιού, όπως ήταν τόσους αιώνες. Γι’ αυτό και μόνο τούς αξίζει να τους αφιερώσουμε μια μέρα τού χρόνου όπως έχουμε αφιερώσει και στη Μητέρες.
Στην Ευρώπη όμως, η ήμέρα του πατέρα' μετατράπηκε σε 'γιορτή του πατέρα'. Στη Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, με τις εξόδους το Σαββατοκύριακο και συνδυάστηκε με τη 'γιορτή της μπύρας' αλλά και με την οικογενειακή έξοδο.
Τα τελευταία χρόνια, γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Ιουνίου για πολλούς λόγους:
1) Τα σχολεία είναι ακόμα ανοικτά για ενημέρωση των παιδιών
2) Συνδυασμός με του Αγίου Πνεύματος
3) Ομοιομορφία μη σχετιζόμενη με στρατιωτικούς λόγους
4) Η γιορτή αυτή αναβίωσε από τους χωρισμένους πατεράδες οι οποίοι διεκδικούν ίση αντιμετώπιση στα οικογενειακά δικαστήρια λόγω της απαξίωσης του ρόλου του πατέρα.
Δέστε εκδηλώσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου